Bir Nefes - Beyazperde.com eleştirisi : Kadınlar arası gerilim!

Christian Zübert imzalı Bir Nefes / One Breath filmi Yunanistanlı Elena ile Alman Tessa’nın kesişen hayatlarını anlatmak üzere yola koyulmuş bir film. Elena Yunanistan’daki ekonomik kriz ve sevgilisinin ileriye dönük güven vermeyen tavırları yüzünden çalışmak için Almanya’ya gidiyor. Başka bir ülkenin koşulları altında ezilmek için ortadoğudan gitmeye gerek yok, batıdan gitmek de yeterli bakış açısını önüne bayrak gibi geren film bu gerçekliği bozmadan hatta kurcalayarak anlatmayı tercih ediyor.

İki kadının karşı karşıya ya da yan yana gelmesi de diyebliriz, gelmesi de Tessa’nın kızına Elena’nın bakıcı olmasıyla yaşanıyor. Elena acemi bir çocuk bakıcısı olmanın getirdiği dezavantajları seyirciye sonuna kadar hissettiriyor. Film hep bir şeyler olacak ve Elena’nın kaymış hayatı daha da kayacak şeklinde masum bir gerilimle ilerliyor. Ve o gerilim bir yerde patlıyor. Aslında film herkesin hayatı sorunlu bakış açısından ilham alıyor ve iki kadını karşı karşıya getirmekten çekinmiyor.

İlk gösterimini Toronto Film Festivali’nde yapan Bir Nefes ülkeler arası ekonomik ve siyasi dengeleri de filmin içine özenle yerleştiriyor. Kadınlar arası denge sürekli değişirken, bir anda Elena av, Tessa’da avcı konumuna geçiyor. Aslında sosyo ekonomik olarak başından beri öyleydi ama film ikinci yarıdan itibaren bunu daha üstüne basa basa yapıyor diyebiliriz.

Tessa’nın anne olma içgüsüdüyle Elena’nın peşine düşmesi, bir yandan da Elena’nın hamile olduğunu öğrenmesi ikili arasında garip bir çatışmanın temellerini atıyor. Yönetmen burada esnek davranmayı aklından geçirmeden gayet sert bir sona geçiş yapıyor. Bulunan bebek üzerinden yaşanan adalet kavramı Elena’ya suçunu ilahi bir şekilde ödetmeye kadar uzanıyor. Aslında daha uzlaşmacı, iki kadının devletler hukukundan ayrı, daha insani, vicdani bir dokunuşunu hak ettiğini düşünüyorum filmin. Yönetmene sorsak eminim ki bu tarz bir sonlanmanın altında yatan sebepler vardır. Tessa’nın yolculuğu önemli bu filmde. Oturup beklemek yerine umudun ve aynı zamanda hesap sormanın ve cezalandırmanın peşine düşüyor. Oysa bu yolculuğun ona bir şey katması gerekirdi diye düşünürken, aynı kaskatılıkla karşımıza çıkıyor yine! Alman bakışı bu olsa gerek!

Lammbock’la Almanya’da iyi bir gişe başarısı yakalayan, Darmadağın filmiyle Locarno ve Toronto yer alan yönetmenin özellikle Darmadağın filmi ülkeler arası farklılıklara dikkat çekmek için bir adım gibi. Bunun başka bir adımı da Bir Nefes diyebiliriz. Orada ölüm üzerinden yansıtılan ironik durum burada katılaşmış duygulara bırakıyor kendini. İki kadının iletişimi daha farklı olabilrdi demeden edemiyor insan filmin jeneriği akarken…