Labirent: Son İsyan - Beyazperde.com eleştirisi : Heyecanlı, aksiyonu iyi ama sönük bir final..

Edebiyat dünyasının popüler kültür ayağında güçlü bir ilgi uyandırmayı başaran Labirent serisi, tahmin edileceği gibi beyazperdeye de uğradı. 2014 senesinde Labirent: Ölümcül Kaçış adlı ilk film uyarlaması ile roman serisinin fanatikleri kadar, türün meraklılarını da mutlu eden eser, bir yıl sonra Labirent: Alev Deneyleri filmiyle de bekleneni belli bir oranda karşıladı. Üçlemenin son ayağı ise ertelemeli olsa da bugün itibariyle vizyona girdi.

Aslında geçtiğimiz 2017 yılının başında vizyona girmesi beklenen, ancak sette yaşanan bir kaza sonucu çekimlerine ara verilen üçüncü bölüm olan Labirent: Son İsyan, bu meşhur distopik hayatta kalma hikayesinin kapanışı niteliğinde. Aynı türün üyesi ve yine bir ‘çok satan’ olarak hem edebiyat, hem de sinemanın meşhurları arasında olan Açlık Oyunları’nın aksine hikayesini daha fazla bölüme ayırmayan, üç filmde işi neticelendirmeyi seçen Labirent serisi, açık konuşmak gerekirse oldukça doğru bir karar vermiş. Keza orijinal metnin aksine çok daha yumuşak ve etliye sütlüye karışmayan Açlık Oyunları uyarlamaları gibi, bu filmler de işi güvenli şekilde hallemeye karar vermiş, ortaya özel bir paket servis çıkmış.

Ölümcül Kaçış’ta kendilerini hiç tanımadıkları yaşıtları ile birlikte bir labirentin içinde bulan gençler, buradan kaçmanın yollarını ararken, neden buraya hapsedildiklerini öğreniyorlardı. Bir tür testi geçtiklerini fark eden taze dostlar, ikinci filmde tüm insanlığı tehdit eden bir virüse karşı son umut olarak öne çıkıp, onlara destek veriyor gibi gözüken bir oluşuma karşı çıkıyordu. WCKD adlı ‘iyi niyetli’ birliğe karşı çıkan dostlar, çözümü ve kurtuluşu çok daha ‘insancıl’ yollarda aramaya karar vermişlerdi. Nitekim hikayenin sonunda arkadaşları Minho ele geçiriliyor, aralarından yer değiştirenler de oluyordu.

Labirent: Son İsyan filmi ise WCKD’in elindeki sevdikleri insanları kurtarmak ve birliği ortadan kaldırmak isteyenlerin hikayesini anlatıyor. Minho (Ki Hong Lee)’nin peşine takılan Thomas (Dylan O’Brien), Newt (Thomas Brodie-Sangster), Frypan (Dexter Darden), başkalarını serbest bırakmayı başarsa da, asıl hedeflerini özgürlüğe kavuşturamıyor. Daha sonra ayrı bir ekip haline gelen, Vince (Barry Pepper)’ın başını çektiği Thomas, Fypan, Newt ve yaşı büyük destekçisi Jorge (Giancarlo Esposito) ile Brenda (Rose Salazar) Minho için Şehir’e gidiyor. Virüse yakalanmış ancak henüz aklını kaçırmamış olan kent sakinleri, WCKD’ın binası dışında izole hale getirilmişken, ekip içeri sızmanın yollarını arıyor, düşmanlarının önemli isimleri Ava Page (Patricia Clarkson) ve Janson (Aidan Gillen)’ın pençesine düşüyor.

Son İsyan filmi, roman serisinin hayranlarını bir noktaya kadar tatmin etmeyi başarıyor. Atmosfer, karakter yorumları, hikayenin belli bir düzeyde olsa da yerli yerinde ilerlemesi ve diğer izleyicileri de mest edecek aksiyon sahneleri. Sağlam bir açılışla izleyiciyi yakalayan ve belli aralıklarla heyecanı körükleyip, sıkıcı olmaktan kaçınan yapım senaryo açısından çuvallıyor. Kahramanlara oldukça yavan replikler sunan T.S. Nowlin’in yazdığı metin, romanın yazarı James Dashner’ı paylaştığı materyâller yanında çok sönük kalmış. Newt rolündeki Thomas Brodie-Sangster ve usta aktris Patricia Clarkson hem yetenekleri, hem de biçilen roller gereği filmin yıldızı parlayanları oluyor.

Yapımın en zayıf yönü ise, iş heyecan, gerilim ve aksiyona geldiğinde bekleneni vermesi ancak peşine takılmak, onlardan biri olmayı arzulamamız gereken ekibin sadece ‘rollerini canlandıran oyuncular’ olarak kalması.

Labirent: Son İsyan filmi çok sıkı bir açılış yapan, atmosferi, yaratılan kurgu dünyası ve irili ufaklı sürprizleri ile sizi sıkmadan kendine bağlayan, diğer yandan hak ettiği epik finali tam anlamıyla sunamamış bir eğlencelik.

burcinaygun@gmail.com