Mucize - Beyazperde.com eleştirisi : Farklı ve mutlu olmanın mucizesi...

Wonder/Mucize farklılıklara nasıl yaklaşmamız konusunda sosyal sorumluluk filmi tadında, ama gayet iyi gelen bir film. Yüzünde deformansyonla doğan küçük Auggie Pullman'ın hayatı gerçekten de zor, film öncelikle özdeşlik kurmanızı sağlamaya çalışıyor ve yan karakterlerle Auggie'nin durumunu sürekli destekliyor. Gerçek hayatın küçük bir çocuk için maskeler yaratması onu hayal dünyasının içine itiyor tabii doğal olarak. Astronot kaskıyla kendini dünyanın uzaylısı sanan bu küçük adamın adımlarını takip ediyoruz film boyunca. Film tabii sadece Auggie'yi odak yapmayarak, yani onun üzerine titreyerek geçmiyor. Herkesin bu durumdan kendince etkilendiğini, hatta herkesin hayatın içinde irili ufaklı dertlere sahip olduğunun da altını çiziyor.

R.J. Palacio'nun romanından uyarlanan film çocuk dünyasının kimi zaman acımasız, kimi zaman da fantastık yüzüne karşı çözümler sunarak ilerletiyor hikayesini. O yüzden üzgün ama umutsuz hissettirmiyor kendimizi. Bu da filmi keyif alarak, hayata karışan bir çocuğun mutluluğunu taşıtarak izletiyor. İlla fiziki farklılık olması gerekmiyor, sosyal ve ruhsal farklılıkların da hayatımızda bir renk, bir doku olduğunu özellikle çocuklarımıza anlatmamız gerekiyor. Mucize bu anlamda yardımcı filmlerden diye düşünuyorum. Ailelerin kendileri de dahil olmak üzere mutlaka bu filmi çocuklarına izlettirmesini öneririm...

Auggie toplumsal olarak kendini kabul ettirmek için uzun çabalar harcaması gereken çocuklardan. Film ailede aşılan bu durumu, sosyal bir ortam olan okul koridorlarında yansıtıyor özellikle. Düşe kalka, yalnız kalarak, farklı görünen yüzünün ardında aynı kalbi taşıdığını göstemeye çalışarak ve hayata dair birçok anı deneyimleyerek... Bu kitabı yazmanın cesur bir davranış olduğunu düşünüyorum ve çekmenin de. Filmin biraz çatışma ekseni eksik ama Auggie için çatışmalı bir süreç olduğunu düşünüyorum, bizim için eksik olsa da. Bir çocuğun kaldırabileceği kadar çatışma koymuş yazar ve yönetmen, fazlasını değil.

Köpeğin kaybının biraz kolay atlatıldığını hissetsem de odağı çocuk üzerinde tutmaya çalışıyor film. Ve bunu da seyircinin kalbini kazanacak denli başarıyor. Arkadaşlık, paylaşım, iyi ve kötü anların birlikte yaşanması, eksikliklerin kapatılması konusunda sıkmadan mesajını ortaya seriveriyor. Yüzünde bir maskeyle Auggie'ye hayat veren Jacob Tremblay'ı de tebrik etmek lazım. Tabii ona da duygularını sormak lazım, neler hissetti diye?

Velhasıl Mucize farklı görünmenin ardında koca bir yurek taşıyan ve bunu diğer insanlarla paylaşmak isteyen bir çocuğun hüzünlü hikayesi. Ama dediğim gibi filmde tamamıyle acıya hapsolmuş bir durum ve anlatım yok, aksine keyif alınması gereken anlar da gayet iyi dozlarda filme serpiştirilmiş. Ve çocuklara kesinlikle tavsiye ediyorum, tabii onları kötü filmlere mahkum eden büyüklere de...

twitter.com/banubozdemir