O Kadın: en yeniler yorumlar

Bu akşam sırada, favori yönetmenlerimizden Paul Verhoeven’in en son filmi “Elle” var…

Evinde maskeli bir saldırganın tecavüzüne uğrayan ancak polisle olan geçmiş deneyimleri nedeniyle saldırı olayını polise bildirmek yerine bizzat kendi araştırmaya koyulan bir iş kadınının hikâyesinin anlatıldığı filmin senaryosu, David Birke tarafından Philippe Djian’ın 2012’de Prix Interallié (Fransa ulusal edebiyat ödülü) ödüllüne layık görülen “Oh…” isimli romanından uyarlanmış…

Dünya prömiyerini Altın Palmiye için yarıştığı 2016 Cannes Film Festivalinde yapan ve diğer pek çok ödülün yanı sıra Golden Globe’un “Yabancı Dilde En İyi Film” Ödülünü kazanan “Elle” in, 89/100 olan Metacritic (36) yorum ortalaması ile 49.278 oy ile ulaştığı 7,2/10 luk IMDB izleyici puanı ortalaması ve %91 ve %72 olan Rotten Tomatoes (215) olumlu yorum ve 3,5/5 üzeri (11.699) izleyici puanı ortalaması da son derece tatminkar…

“Neo – noir” psikolojik gerilim kategorisinde değerlendirilmesi gereken filmin; yaklaşık 9,1 milyon dolarlık bir bütçeyle ve Fransızca olarak çekildiği düşünüldüğünde, 12,7 milyon dolarlık gişe hasılatı da, batma noktasını teğet geçmiş gibi görünüyor…

Yani yine en azından kâğıt üzerinde, hiç de fena durmayan bir filmle karşı karşıyayız…

Peki, gerçekten de öyle mi?

Hem bu soruyu yanıtlamak hem de kendi özgün yorum ve puanımız için önceliği oyuncu kadrosuna vererek filme biraz daha yakından bakmaya başlayabiliriz…

Ancak oyuncu kadrosu konusundaki değerlendirmeye geçmeden, Michèle karakterindeki performansıyla "En İyi Kadın Oyuncu" kategorisinde Academy ödülüne aday gösterilip (o yıl bu ödülü “La La Land” (2016) deki performansı ile Emma Stone kazandı) yine aynı kategori de Golden Globe ödülünü kazanan Isabelle Huppert’tan önce bu rol için Nicole Kidman, Charlize Theron, Julianne Moore, Sharon Stone, Marion Cotillard, Diane Lane, Carice van Houten ve Jennifer Jason Leigh gibi isimlerin de düşünüldüğü ve hatta kimisine bu rolün teklif dahi edildiği ancak sonuçta Isabelle Huppert’da karar kılındığı bilgisinden mutlaka haberdar olmamız gerekiyor…

Zira bu rolün film içindeki kilit konumu ancak bu şekilde daha iyi anlaşılmış olur...

Aslında tabii bize göre, filmin oyuncu kadrosu için yapılabilecek en doğru yorum; "Isabelle Huppert kovandaki kraliçe arı gibi 130 dakika boyuncu filmi, hatta bazen izleyiciyi rahatsız edebilecek tavırlar da takınarak (rol gereği) tek başına domine ederken diğer oyuncular da onun etrafında işçi arılar gibi dönerek üstlerine düşeni en iyi şekilde yapmaya çalışmışlar” şeklinde olmalı…

Aynı şekilde, ağırlıklı olarak kapalı birkaç mekân da geçen filmin dekor, kostüm, makyaj ve Anne Dudley’in Verhoeven’in kurgusuyla tam bir uyum içindeki müzikleri için de söylenebilecek olumsuz tek bir şey söz konusu değil…

Yani sonuç olarak şundan kesinlikle eminiz ki, sadece kâğıt üzerinde değil aynı zamanda ekranda da kusursuz duran bir filmle karşı karşıyayız…

Zaten oyuncu kadrosu ve kamera arkasındaki ekibin büyük çoğunluğu Fransız olduğu için doğru iletişim amacıyla Fransızca öğrenen bir yönetmenden de başka türlü bir iş beklenilemezdi…

Bazılarının erotizm üzerinden geliştirdikleri yorumlar karşısında, “tecavüzün erotizm olarak tanımlanabileceğini düşünmüyorum” diyen Verhoeven’in bu filmini, biz büyük bir ilgi ve merakla izledik… Umarız sizler de sever ve aynı keyifle izlersiniz…

Son bir not:
Tüm hakları bize ait olan bu yorumun orijinali; bir başka mecrada tarafımızca, 6 Temmuz 2018 günü saat 02.05’de yazılarak paylaşılmıştır...

Yorumlara aldanıp izledim kötü değildi ama iyide değildi. Güçlü kadın dedikleri sadece sapkın duygusuz bi kadınmış başkada bişey yok filmde ama yinede merak ettik sonunda ne olacak ne çıkacak diye. Maalesef tahmin ettiğimiz kişi çıkıyo zaten bi sürprizide yok yani.

Açıkçası, Elle filmini izleyeli yaklaşık 4 ay oldu. Filmi şimdi eleştirmemin nedeni, Isabelle Huppert'ın aldığı Oscar adaylığı oldu.

Filmin konusu şöyle: Başarılı bir iş kadını olan Michèle'in hayatı oldukça sakindir. Fakat bir gün evine giren birisi ona taciz eder ve Michèle'de bunun üstesinden gelip evine giren kişiyi bulmaya çalışır."

İlk önce performanslardan başlayalım. Isabelle Huppert'ın bir sürü filmini izlemedim ama Huppert'ın bu role adanmışlığı rahatça gözüküyor. Oscar'ı alır mı bilmiyorum ama bu filmin kesinlikle en iyi yanıydı.

Senaryo oldukça ilginçti. Yönetmen Paul Verhoeven zaten farklı filmlere imza atıyor ve bu film de gayet ilginçti. Hikayenin yavaş ilerleyiş tarzı ve yerli yerine oturmuş karakterler, Elle'i alışılmışın dışında bir film haline getiriyor.

Ama geçen ay eleştirdiğim American Honey'de dediğim gibi, bu film bana hitap etmiyor. Her şeyi takdir ettim ama senaryonun içeriği hiç benlik değil.

Peki bunun dışında filmin gerçekten kötü bir yanı var mıydı? Süresi fazla uzun mesela. Kendini bir süreden sonra tekrarlayan bir sürü sahne var filmde. Ayrıca filmin finalindeki büyük ters köşe çok tahmin edilebilirdi. Ters köşeyi filmin yarısında tahmin ettiğime yemin edebilirim.

Bu yüzden Elle'i sadece uçuk ve farklı filmleri sevenlere ve Isabelle Huppert'ın performansını merak edenlere tavsiye ediyorum. Mükemmel bir film değil ve bunun dışında da, herkese hitap eden bir film de değil. İyi seyirler.

TOPLAM PUAN: 5.8/10

cinsle ve şiddet içerikli olsa da izleyiciyi çok fazla rahatsız etmeden bunu ekrana düşürebilen biraz durağan biraz hızlı ilginç bir Fransız filmi 7/10

Michèle’in babası o daha çocukken, seri cinayetlerden dolayı müebbet haspe mahkum olmuştur. Michèle, babasını hayatından tamamen silmiş, hapis yattığı dönemde onun ziyaretine hiç gitmemiştir. Michèle’in annesi ise çocuk gibidir. Kızından bile genç biri ile evlilik planları yapmaktadır. Michèle, annesini ağır bir şekilde eleştirir ve onu küçük düşürücü davranışlarda bulunur.

Kendisi hırslı, tek başına ayakla kalan bir kadın imajı çizmektedir. Sahibi olduğu video oyunu firmasında sert patronudur. Öte yandan, hayatında ters giden durumlar mevcuttur. Oyunlar, şiddet ve cinsellik içerirken, çalışan erkekler ile bir sürtüşme yaşamaktadır. Derken bir gün evinde bir saldırıya uğrar ve saldırgan ona tecavüz eder. Bu olayı polise haber vermeden, kendi başına çözmeye çalışır...

...Michèle, babasında kabul edemediği şiddetten de kaçamaz. Saldırganı ile alasında, ilginç bir ilişki başlar... Saldırganın hayatı da zıtlıklar üzerine kurulmuştur. O da, Michèle’in babası gibi aşırı kutsal ve ahlaki bir yaşamdan şiddet dolu bir tarafa doğru itilmektedir. Bir yay misali, aşırı bir tarafa doğru ne kadar giderse, tam tersi yöne doğru o kadar sert çekilmektedir...

Sırlar ortaya çıktıkça, ilgili kişilerle yüzleştikçe, Michèle’in hayatındaki olaylar çözülmeye başlar...

Yazının tamamı blogta...