Beyazperde
Hesabım
Ortalama puan
3,1
87 Puanlama
Karışık Kaset hakkında görüşlerin ?
5
5 Eleştiri
4
3 Eleştiri
3
6 Eleştiri
2
1 Eleştiri
1
3 Eleştiri
0
2 Eleştiri
Sırala
Filtrele:
Hepsi
son zamnalarda izlediğim abartısız doğal içten samimi filmlerden biri olarak tarihe adını kazıdı beni hem aglatıp hemde aynı anda güldüren bir filmdi tebrikler tüm ekibe
Hani bazen bir filme yüksek beklentilerle gider sonra da hayal kırıklığına uğrarsınız ya. Bir de düşük beklentilerle izlemeye başlarsınız ve film sizi öyle bir sarar ki. Bu film benim açımdan ikinci kategoriye girdi. Düşük beklentilerle izledim ve çok hoşuma gitti. Çok keyif aldım. Filmin büyük bir kısmının 80'lerde ve 90'larda geçmesi sebep oldu belkide buna bilemiyorum. Ama kesinlikle tavsiye ederim.
Karışık Kaset uzun zamandır beklediğim filmlerden biri. Bunun en büyük sebeplerinden biri de, 90’lar Türkçe pop müziğini içinde barındırmasıydı. Şarkılardan geçen filmleri hep sevmişimdir. Müziksiz nasıl her şey eksikse, filmler de öyle benim için. Karışık Kaset de böyle müzikle doyuracak bizi diye büyük beklenti içine girmiştim. Sonunda gala akşamı geldi çattı, büyük keyifle kuruldum koltuğa. Dünya Dönüyor ile açıldı perde, Ulaş’ın buram buram doksanlar kokan odasında.
13-14 yaşında hemen hemen aynı şarkılarla yaşadım ilk heyecanları, aynı Ulaş ve İrem gibi. Karışık kasetler aldım, verdim. Listeler yaptım. Hatta aynı Ulaş’ın babası gibi bir dayım var. Bit pazarından bulduğu kasetleri, plakları konuşur, dinlerdik zamanında. Bir çoğumuzun benzer hikayeleri vardır belki. Hala film öncesi kitabı okuyamadığım için kendimi kötü hissediyorum ama, filmin ardından zaten farz oldu. Çünkü film bana beklediğimi vermedi. Eksikti, kopuktu, hatta inanmayacaksınız belki ama duygusuzdu. Ulaş ile İrem, yıllardan yıllara koşarken seyirciyi beklemiyordu. Onların nasıl aşık olduklarını, o okul formalarının altında atan küçük kalplerin, nasıl bugün takım elbiselerin, gece elbiselerinin altında da attığını anlayamadık. Fragmanda da görmüşsünüzdür, hani Ulaş soruyordu; “Nasıl oluyor da, oluyor?” diye. Hakikaten nasıl oldu da oldu ya da ondan önce ne oldu? Elbette yıllara yayılan bir filmin bize her şeyi anlatıp, göstermesini beklemiyorum ama o aşktan bana geçen, içimi titreten bir şey olmadı. Takılmadım onların peşine mesela, film çıkışı Özge Özpirinççi benim için hala İrem değildi, Sarp Apak da Ulaş. Ama küçük oyuncular için aynı şeyi söyleyemeyeceğim. 90’larda Pendik’te başlayan o aşkın küçük kahramanlarını oynayanlar, İrem ile Ulaş’tı işte.
Bir filmi filmi yapan o kadar çok dinamik var ki, hani böyle Ulaş’ın kasetlerden yaptığı gibi bir domino etkisi vardır bir filmde de. O aradaki taşlardan birini aldın mı, bütün sıra bozulur. İşte Karışık Kaset’in de maalesef birkaç taşı eksikti. İddia ettiği gibi müzikle dolu bir film de değildi, mesela Dünya Dönüyor haricinde hiçbir şarkıyı tam olarak duyamadık. O da işin telif hakları ile ilgili kısmı olsa gerek.
İşin özü; filmin vaat ettiği büyük aşkın yerine bir baba oğul hikayesi izledim ben, o ilişkiyi daha anlaşılabilir, daha samimi buldum. Tabii bunda Bülent Emin Yarar’ın kusursuz oyunculuğunun da büyük payı var. Bir de sanat yönetimini tebrik etmek isterim.
Nihayetinde bu bir ilk film, Tunç Şahin’in ilk yönetmenlik denemesi. Bu ayrıntıyı göz önüne alıp, beklentileri biraz aşağı çekersek, gayet de keyif alabiliriz Karışık Kaset’ten.
13-14 yaşında hemen hemen aynı şarkılarla yaşadım ilk heyecanları, aynı Ulaş ve İrem gibi. Karışık kasetler aldım, verdim. Listeler yaptım. Hatta aynı Ulaş’ın babası gibi bir dayım var. Bit pazarından bulduğu kasetleri, plakları konuşur, dinlerdik zamanında. Bir çoğumuzun benzer hikayeleri vardır belki. Hala film öncesi kitabı okuyamadığım için kendimi kötü hissediyorum ama, filmin ardından zaten farz oldu. Çünkü film bana beklediğimi vermedi. Eksikti, kopuktu, hatta inanmayacaksınız belki ama duygusuzdu. Ulaş ile İrem, yıllardan yıllara koşarken seyirciyi beklemiyordu. Onların nasıl aşık olduklarını, o okul formalarının altında atan küçük kalplerin, nasıl bugün takım elbiselerin, gece elbiselerinin altında da attığını anlayamadık. Fragmanda da görmüşsünüzdür, hani Ulaş soruyordu; “Nasıl oluyor da, oluyor?” diye. Hakikaten nasıl oldu da oldu ya da ondan önce ne oldu? Elbette yıllara yayılan bir filmin bize her şeyi anlatıp, göstermesini beklemiyorum ama o aşktan bana geçen, içimi titreten bir şey olmadı. Takılmadım onların peşine mesela, film çıkışı Özge Özpirinççi benim için hala İrem değildi, Sarp Apak da Ulaş. Ama küçük oyuncular için aynı şeyi söyleyemeyeceğim. 90’larda Pendik’te başlayan o aşkın küçük kahramanlarını oynayanlar, İrem ile Ulaş’tı işte.
Bir filmi filmi yapan o kadar çok dinamik var ki, hani böyle Ulaş’ın kasetlerden yaptığı gibi bir domino etkisi vardır bir filmde de. O aradaki taşlardan birini aldın mı, bütün sıra bozulur. İşte Karışık Kaset’in de maalesef birkaç taşı eksikti. İddia ettiği gibi müzikle dolu bir film de değildi, mesela Dünya Dönüyor haricinde hiçbir şarkıyı tam olarak duyamadık. O da işin telif hakları ile ilgili kısmı olsa gerek.
İşin özü; filmin vaat ettiği büyük aşkın yerine bir baba oğul hikayesi izledim ben, o ilişkiyi daha anlaşılabilir, daha samimi buldum. Tabii bunda Bülent Emin Yarar’ın kusursuz oyunculuğunun da büyük payı var. Bir de sanat yönetimini tebrik etmek isterim.
Nihayetinde bu bir ilk film, Tunç Şahin’in ilk yönetmenlik denemesi. Bu ayrıntıyı göz önüne alıp, beklentileri biraz aşağı çekersek, gayet de keyif alabiliriz Karışık Kaset’ten.
Yazık günah sakın paranıza kıymayın, resmen dalga geçmişler sinema televizyon öğrencileri kısa film çekse bunu bine katlar. İsmine fragmanına aldanmayın.Arkadaşlarınız ısrar etse de sakın gitmeyin !
Film gerçekten tam bir efsane olmuş , yani bana öyle geldi heralde. Çocuk oyuncuların en az normal oyuncular kadar güzel bir rol takındığını belirtmeliyim , oyuncu seçimleri "on nomero !" Özellikle Duman'dan olması da gayet hoş olmuş bilmem Sezen Aksu'dan olsaydı daha güzel olabilir miydi , biraz düşüneliim .. Hayır !
Yıllar geçtikçe kasetin cdye , cdnin usb ye dönmesi filmin en hoş mizah arkası kalan mizahıydı bence..
Ha kırdığım puanda mantık hatasından ötürü , 1999 yılında fiat linea.. Bir de taksi !
Yok nane şekerli kalem!
Yıllar geçtikçe kasetin cdye , cdnin usb ye dönmesi filmin en hoş mizah arkası kalan mizahıydı bence..
Ha kırdığım puanda mantık hatasından ötürü , 1999 yılında fiat linea.. Bir de taksi !
Yok nane şekerli kalem!
30 yıl...Binlerce şarkıcı,albüm,şarkı...Tek bir aşk.Karışık Kaset,tıpkı adı gibi karışık bir film.Önce 1990 dekorunu kullanan şirin bir aşk hikayesi ardından 2000 lerdeki Türkiye atmosferinde yeşeren bir sevgi öyküsü daha sonra 2010 un Türkiyesinde modern ve olgun bir yalnızlık anatomisi.Filmde ne anlatılmak istenildiğini anlamak güç.Yakın zamanda yazılan bir romanı filme çevirmek zor bir iş.Üstelik Tunç Şahin bunu ilk filminde denemiş.Dekorlar,oyuncular,10 ar yıl arayla Türkiye portreleri harika olsa da tüm filmin Ulaş üzerine kurulması,Ulaş ile babasının ilişkisinin İrem Ulaş aşkından daha ilgi çekici olması filmin çuvallayan romantik filmlerden biri olması demek.Yine de sevgiliyi yeni ikna eden ve gidecek film bulamayanlara,Kasım da aşk başkadır diye dolanan yalnızlara,İncir Reçeli 2 nin etkisinden çıkamayanlara,boş vaktini hoş geçirmek isteyenlere tavsiyedir.
İyi desem iyi degil kotu desem kotu degil. Fena degil iste :D
çocukluktan 30 lu yaşlara uzanan mutlu sonlu türk aşk filmi… eski şarkılar falan var.. Güzel müzikler var… sürükleyicilik falan iyi.. Ama bir şeyler eksik kalmış.. Biraz sıradan olmuş ama genede iyi seyredilir
"Sevdiğini belli et, gizlemek başkalarına fırsat vermektir" sözü çok dolaşır Sosyal Medya'da, Karışık Kaset filmi de böyle bir konuyu içeriyor; Başroldeki kahramanlarımızdan Sarp Apak seviyor ama söyle(ye)miyor, söylemeyince de başkasına fırsat verdiğini zannetse de aslında o fırsattan kimse yararlanamıyor ve hikaye böylece başlıyor... Kahramanımız yıllar sonra o kızla karşılaşıyor ve hayat yeniden başlıyor; taze kan geliyor vücuduna, yeni bir mesleğin kollarına atılıyor; tam evet büyük bir aşk başlayacak diye heyecanlandığımızda senarist bizi ters köşeye yatırıyor ve "hayat, bazen size sürprizler yapabilir" diyor...
Ve sonra sürtünerek, bekleyerek olgunlaşan bir aşk çıkıyor ortaya; Sarp Apak çok sevmiş dediğimizde senarist gene geliyor kulağımızın dibine "hemen acele etme sonunu izle " diye fısıldıyor...
Tabii bir de yabana atamayacağımız Bülent Emin Yarar'ın oynadığı baba karakteri var; yorum yapılamayacak derecede güzel... Hatta bir sahnede arabanın içinde oğluna bir bakışı var ki Yarar'ın ustalığını hissedebiliyorsunuz! İşte diyorsunuz oyuncu budur, usta böyle olur...
"Beklemek Cehennemdir" der Shaekspeare; bu filmde beklemenin güzelliğini de görüyorsunuz acısını da... Sıkıcı olmayan hikaye, iyi oyunculuk ve aşk... Üçü bir arada olunca güzel bir film çıkmış ortaya. Kendinize bir iyilik yapın alın arkadaşınızı, sevgilinizi, kardeşinizi bu filme gidin; en çok da 90'larda kaset-wolkmeni ikilisini yanında bulunduranlar, 1 litrelik cam Coca-Cola şişesinden cola içenler, Sezen Aksu ve Mazhar-Fuat-Özkan dinleyenler evet en çok da bunları yapanlar gitsin bu filme...
Hem ne demişti yazar "Sevdiğini belli et, gizlemek başkalarına fırsat vermektir"
Sonra "ben sevdim eller aldı" diye türkü söylüyorsunuz...
Ve sonra sürtünerek, bekleyerek olgunlaşan bir aşk çıkıyor ortaya; Sarp Apak çok sevmiş dediğimizde senarist gene geliyor kulağımızın dibine "hemen acele etme sonunu izle " diye fısıldıyor...
Tabii bir de yabana atamayacağımız Bülent Emin Yarar'ın oynadığı baba karakteri var; yorum yapılamayacak derecede güzel... Hatta bir sahnede arabanın içinde oğluna bir bakışı var ki Yarar'ın ustalığını hissedebiliyorsunuz! İşte diyorsunuz oyuncu budur, usta böyle olur...
"Beklemek Cehennemdir" der Shaekspeare; bu filmde beklemenin güzelliğini de görüyorsunuz acısını da... Sıkıcı olmayan hikaye, iyi oyunculuk ve aşk... Üçü bir arada olunca güzel bir film çıkmış ortaya. Kendinize bir iyilik yapın alın arkadaşınızı, sevgilinizi, kardeşinizi bu filme gidin; en çok da 90'larda kaset-wolkmeni ikilisini yanında bulunduranlar, 1 litrelik cam Coca-Cola şişesinden cola içenler, Sezen Aksu ve Mazhar-Fuat-Özkan dinleyenler evet en çok da bunları yapanlar gitsin bu filme...
Hem ne demişti yazar "Sevdiğini belli et, gizlemek başkalarına fırsat vermektir"
Sonra "ben sevdim eller aldı" diye türkü söylüyorsunuz...
En cok ta 1990 da kaset verirken, 2010 da karışık usb verme anı beni ıyi güldürdü. Film efsane olmus bence. Tavsiye ederim .
Başı sonu belli olmayan, karakterlerin gelişimi ve hikâyesi hiçe sayılmış, bomboş bir film. Tavsiye etmiyorum.
Bir insan anlatmak istediği bir hikayeyi bu kadar mı katleder sahneleri göstermeden sadece diyalogla duygular seyirciye nasıl hissettirilebilir,aslında iyi oynayabilecek insanların oynamaması için nasıl bu kadar uğraşılır,pessss,bırakın yaaa imkanı olanlar film yapmasın,yapabilecek olanlar yapsın tam bir hayalkırıklığı...
Filmi bizim kuşağın objektif değerlendirmesi çok zor.Ama senaryo,kurgu bir tarafa,sanat yönetmenin başarısı,sarp apak ve bülent emin yarar ın oyunculuğu filmde olumsuz olarak değerlendirilebilecek tüm hataları görünmez kılıyor.90 larda çocukluğunu yaşamış bir insanın bu filmi izlemesi zaruridir.
Oyunculukları güzel, müzikleri harika, çekimleri iyi, yönetmenliği düzgün, hikayesi yer yer kopuk olsa da hoş bir sinema filmi. Sempatik ve güldüren yanları çok, Aşkı hissettiriyor. Sarp Apak hiç abartılı oynamazken, Özge Özpirinçci son derece güzel canlandırıyor karakterini. Ama asıl Bülent Emin Yarar çok şeker bir karakter canlandırmış.
Hayatımda gördüğüm en kalitesiz filmlerdendi. Abim keyifle izledi. Ortalamayıda bunun gibiler yükseltiyor bence. puanım 0.5 0 olsaydı ona vercektim . Bu kadar kötü bir film olmazdı.
- En son Beyazperde eleştirileri
- En İyi Filmler
- Basın Puanlarına Göre En İyi Filmler