Kanunsuzlar - Beyazperde.com eleştirisi : O son küfrü etmeyecektin!

“Meleklerden daha muhteşem, aklı olmayan hayvanlardan daha aciz, daha kötü olabilme özelliğine sahip ne vardır? Kimdir bu? İşte biz, insan!” diyerek açılıyor Kanunsuzlar.  Barış Erçetin’in ilk uzun metrajlı yönetmenlik deneyimi olan film, aksiyon komedi türünde bir yol filmi. Filmin müziklerine imza atan underground rap grubu PMC’nin üyelerinden Saian’ın 2012 tarihli Kanunsuzlar isimli bir şarkısının olması, filmin çıkış yolunu da bize göstermiş oluyor. Zira filmde yer alan karakterlerin isimleri de o şarkıda geçen isimler. Hatta filmin başlarında tamirhanede gördüğümüz kişiler de grubun elemanları; Patron, Hayki, Sürveyan, Karaçalı ve Saian.

Gelelim filmin konusuna; İso ve Cengo hayatın kaybedenler tarafından, kazananlar tarafına geçmeye çalışan iki kafadar. İso’nun daha önce de birlikte çalıştığı İmam’dan aldığı bir iş, bu ikiliyi yan yana getirir ve onları eski model bir Mustang’in içine koyarak, bagajda teslim edilecek bir çanta ile yola çıkarır. Sessiz sakin başlayan yolculuk, Cengo’nun gazıyla İso’nun da hayatı ve insanları sorgulamaya başlamasına, ardından İmam’ın emanetine göz dikmelerine kadar uzanır ve işler çığırından çıkar. 

İlk andan itibaren gayet iyi bir oyunculuk performansına sahip olan film, 87 dakikalık süresi boyunca da bu performansını devam ettiriyor. Özellikle başrolde yer alan Bülent Çolak ve Orhan Eşkin döktürüyorlar. Cengo karakterinin sinir bozuculuğu, İso’nun bıçkın ama saf halleri, empatinin kapılarını açıyor. Kahramanlarımız yola çıkınca biraz sıkılır gibi oluyoruz ancak, filmin oldukça yoğun sayılabilecek bir yan kadrosu da yok değil. Bu açıdan müsterih olun. 

Yazının başında da belirttiğimin gibi filmin müzikleri oldukça öne çıkıyor. Rap kültürüne ne kadar uzak olsam da, bir iki küçük araştırma ile PMC’nin hatrı sayılır bir hayran kitlesine sahip olduğunu gördüm. Filmde küçük de olsa, onların da yer alması hayranları oldukça sevindirmiştir diye düşünüyorum.

Karşımızda senaryosuyla öne çıkan, görsel yönü de kuvvetli bir film var. Yönetmenin ilk uzun metrajı olmasına rağmen, seyirciyi rahatsız edecek boyutta teknik hatalar göze çarpmıyor. Belki bazı ışık tonu değişikliklerinden söz edilebilir. İşin senaryo kısmına gelirsek, aslında sürprize daha açık olan konu biraz daraltılmış gibi, ama yine de öykünün ters köşeleri yok değil.

Sonuç olarak karşımızda kendi yolunu çizmeye çalışan bir yol film var; bol filmli vizyon haftasının yerli yapımlarından biri olarak sinemalarda.

handekara.com