Benim Çılgın Düğünüm 2: Beyazperde.com eleştirisi

Bundan 14 yıl önce Portokalos Ailesi ile tanıştığımızda, bu çılgın ve samimi aileyi çok sevmiş. Toula ve Ian’ın aşkları ile kültürlerin çakışmasından yola çıkan hikayeyi severek izlemiştik. 14 yıl aranın ardından Portokalos Ailesi’ni bıraktığımız yerde ve bıraktığımız çılgınlıkta, üstelik aynı kadro ile bulmak oldukça sevindirici.

İlk filmde çılgın bir düğünle dünya evine giren Toula ve Ian, 17 yaşındaki kızları Paris ve Toula’nın çılgın ailesi ile birlikte Chicago’da yaşamaktadırlar. Paris annesinin ailesinin yoğun ilgi ve baskısından bunalmış, üniversiteyi şehir dışında okuma planları yapmaktadır. Toula ailesinin sorunları ile ilgilenmekten kendi ailesine zaman ayıramamakta ve Ian ile zaman zaman problem yaşamaktadır. Ailenin yaşlı tontonu Gus, her fırsatta Yunan olmanın ne kadar erdemli bir şey olmasından dem vururken, soyunun Büyük İskender’e dayandığını kanıtlamak için çalışmalara başlar. Eski fotoğraflar ve belgeler ile uğraşırken eline öyle bir şey denk gelir ki, tüm hayatı alt üst olur. 50 yıl önceden gelen eksik bir imza, iki hayatı değiştirmeye yetecek midir?

İlk filmin beklenmedik başarısının üzerinden uzun zaman geçmiş olmasına rağmen, birkaç aile filmine imza atan İngiliz yönetmen Kirk Jones, Benim Çılgın Düğünüm 2’de eski samimiyeti yakalamakta pek zorlanmıyor. Bunun en büyük yardımcısı elbette filmin neredeyse tam kadro olarak geri dönmesi ve sergiledikleri doğal oyunculuk. Ancak filmin şöyle bir handikapı var ki, geçen zaman içinde izlediğimiz kültür çatışması, samimi aile, evliliğin kutsallığı gibi konuları içeren aile komedi filmlerinin üzerine yeni bir şey koyamaması. Evet belki 14 yıl önce izlediğimizde bize oldukça samimi gelen filmin, yıllar sonra biraz daha yenilikçi olmasını beklerdik.

Amerika’da yabancı olmanın çeşitli handikaplarını perdeye yansıtırken çok da orijinal olamayan film, Yunan kültürünün bizim kültürümüze çok yakın olması sebebiyle bizim ilgimizi bir nebze daha çok çekiyor olabilir. O kadar ki, baklava lafını her duyuşumuzda “hıı, evet baklava” tepkisini vermek işten bile değil. Film eğlenceli bir 90 dakika vaadini yerine getiriyor getirmesine ancak, gittiği yol o kadar net ki, herhangi bir sürprize mahal bırakmıyor. Filmin başından itibaren nasıl şekilleneceğini, Paris’in kararını, Toula ve Ian’in orta yolunu, Gus ile Maria’nın yaşadıkları şok ile nasıl başa çıkabileceklerini ilk filmi izlememiş bile olsanız tahmin edebiliyorsunuz.

Filmin senaryosuna da imza atarak, ilk film ile En İyi Senaryo dalında Oscar’a aday gösterilen Nia Vardalos, yıllar sonraki devam filminde risk almaktan kaçınıyor. Filmin en eğlenceli kısımları kuşkusuz, Gus’ın torunlarına her kelimenin kökeninin bir şekilde Yunanca’ya dayanıyor olmasını anlatması ve çocukların da kendi aralarında bunu benimseyip, oyuna çevirmeleri olsa gerek.

Filmin oyunculukları ilk filmde olduğu gibi inandırıcılığından bir şey kaybetmiyor. Ancak filmin parlayan yıldızı, kuşkusuz sivri karakteriyle önce çıkan Voula Hala ile Andrea Martin ve tonton babacan Gus karakteri ile Michael Constantine.

Benim Çılgın Düğünüm 2, hafta sonunuza neşe katmak için tercih edilebilir, sıcak bir aile filmi.