Bire Bir - Beyazperde.com eleştirisi : Haddinden fazla soğuk bir intikam yemeği...

Güney Kore'nin üretkenliği ile tanınan ve son yılların en "olmuş" işlerine imzasını atmış olan Kim Ki-Duk yüzünü bir kez daha intikam temasına dönüyor, ancak kendisinden beklenmeyecek amatörlükte, yavan bir işle seyircisinin karşına dikiliyor. İlkbahar, Yaz, Sonbahar, Kış... Ve İlkbahar filmi ile akıllara kazınan yetkinliği, Yay ile sinema nedir sorusuna verdiği sağlam cevapla tanıyıp sevdiğimiz isim, geçtiğimiz bahar aylarında memleketi Güney Kore'de vizyona giren Bire Bir projesiyle kocaman bir geri adım atıyor.

Boş Ev adlı filmiyle özellikle de ülkemizde "rağbet gören isimler"den biri haline gelen Kore'nin medar ı iftiharı sahip olduğu güçlü kadronun getirisini verimli şekilde işleyemiyor, yer yer sıkan, anlam sorgulatan Bire Bir filmiyle seyircisini üzüyor. Acı ve Kim Ki-Duk'tan Moebius adlı yapımlarıyla kendi çizgisinin bir parça dışına kayan yönetmenin son çalışması ile intikam temasına o derece saplantılı bir şekilde yaklaşıyor ki, filmin bütünlüğüne büyük bir darbe vuruyor.

Olabildiğine sert ve rahatsız edici bir açılışla başlayan hikaye, ergenliğe henüz girmekte olan bir kızın kaçırılışına ve ölümüne birinci elden konuk ediyor bizleri. Sebebi bilinmeyen cinayet, hikayenin son anına kadar gerekçesini paylaşmıyor, akılda kalan ve büyük merak uyandıran bilinmezi es geçiyor. Kim Ki-Duk az önce bahsini de ettiğimiz üzere bu ürkütücü katlin geri yansımasını, yedi "bilinmez" intikamcının, sorumlulara imzalattığı itirafı saplantı haline getirerek hikayenin merkezini saptırıyor, seyircinin hızla perdeden kopuşuna neden oluyor.

Yedi intikamcının liderine can veren Dong-seok Ma ve cinayetin sorumlularından  birini oynayan Young-Min Kim'in adeta gerçek birer yıldız gibi parladığı yapım, yönetmeninin oyuncu yönetimindeki başarısını bir kez daha onaylıyor.

Kim Ki-Duk, zengin ile fakir, güçlü ve zayıf arasındaki bitmek bilmeyen savaşı kör göze parmak üslubuyla adeta direte direte anlatmayı tercih etmiş. Sanki amatör, yeni yetme bir yönetmen gibi cevabı belli klişelere yanıt arayan, bunlara dikkat çekmek isterken aksi yönde tesir gösteren hikayesiyle yer yer bunaltan isim kapanış jeneriği akarken yüzünüzde koca bir hayal kırıklığı yaşatıyor.

Filmi kurtaran etkenler arasında oyuncuların yanı sıra, intikamcı grup üyelerinin gerçek hayatlarındaki yaşantılara göz atma şansının sunulması. Buradaki amaç daha çok "intikamı doğru kılmak, legalize etmek" gibi görünmekle birlikte, aksayan anlatıyı bir parça olsun yamamaya çalışmak olmuş. Doğru ve yanlış nedir, emir veren mi, onu sorgu ve sual olmadan uygulayan mı kabahatli derken, yeni bir şey söylemeyen Bire Bir tahmin edilebilir finaliyle de üzüyor.

Yönetmen Kim Ki-Duk açıkçası bu kez sahip olduğu hazır krediden harcamış, aynı soru ve cevapları (hem de en yavanlarını) temcit pilavı misali seyirciye servis ediyor. Bire Bir filmi, yönetmenin filmografisini eksizsiz takip etmek isteyenlere ortalama bir tecrübe vaat ederken, farklı bir soluk arayanlar için ise yanlış adres olmuş. Kısacası işin tekniği lezzetli ama özünde tadı yavan bir yemek var karşımızda. Haddinden fazla soğuk bir intikam yemeği.

Burçin Aygün

burcinaygun@gmail.com