Peşimdeki Şeytan: en yeniler yorumlar

Yıllardır film izleyen, özellikle korku filmlerine bayılam biri olarak hiç bu kadar sıkıcı ve saçma bir film görmemiştim... Biri tavsiye etti diye izledim ama hangi kafayla tavsiye etmiş anlamadım doğrusu. Boşu boşuna zaman kaybı inanın çok kötü izlemeyin!!!!!

Sürekli sizi takip eden ve sizi gerecek şekilde yavaş hareket eden bir şey düşüncesi bu filmde epey iyi işlenmiş.
Her gördüğünüz şeyi o varlık sanmanız normal.Geren ve tedirgin edici bir havası var

Kesinlikle güzel bir gerilimdi. Heran her yerde hiç tanımadığınız biri dimdik size bakıyor ve yavaşça üzerinize doğru geliyor. Konu bence çok güzel ve farklı. Yüzlerce kişi içinde bile olsanız biri size dimdik bakıyorsa siz onu farkedersiniz yönetmen bu detayı güzel yakalamış bence. Üstelik yönetmenimizin süper bi mesajıda var "evlenmeden olmaz" demelisiniz yoksa ahanda başınıza bu gelir. Öyle tanımadığınız insanlarla gece gece kuytulara tenhalara tekinsiz yerlere gitmeyin diyor. Bence haklıda. Film korkutmuyor ama iyi geriyor. Farklı bi moda yada duyguya sokuyor. Filmin eksilerine gelince ana kahramanımız çok pasif. spoiler:
Çaba yok anlamak için araştırma yok kurtulmak için bi çözüm aramıyor önüne gelenle yatıyor bu nasıl iş. Halbuki çevresindeki insanlara bulaştıracağına tanımadığı bi adamla halledebilirdi bu işi tıpkı sevgilisinin ona yaptığı gibi. Ama bizim pasif sadece kaçma kovalamaca oynamak istedi. spoiler:
böyle mıy mıy karakterleri hiç sevmem.

KALİTESİZ KORKU FİLMLERİNDEN SIKILDIYSANIZ İŞTE SİZE 10 NUMARA BİR KORKU GERİLİM

İlk gösterimini Cannes Film Festivali’nde yapan ve akabinde takip eden tüm gösterimlerde, hem eleştirmenler hem de seyirciler tarafından övgüye boğulan Peşimdeki Şeytan (It Follows), senenin en iddialı korku filmi olarak öne çıkarıldı. Henüz ikinci uzun metrajını çeken ve adını ilk kez bu yıl aldığı övgülerle duyduğum David Robert Mitchell, bu ilk uzun metraj korku filminde, olabilecek en basit korku imgesini – takip edilmek – kullanarak şaşırtıcı derecede başarılı bir filme imza atıyor.

Özellikle ülkemizde genç sinemacıların bir sonraki filmlerine bütçe yaratabilmek adına korku türüne yüklenmeleri, vizyon takvimi içerisinde türün çok sayıda vasat örneğini seyretmemize sebep oluyor. Buna ek olarak korku sinemasının yükselişe geçtiği yılların ardından başlayan gerileme, son yıllarda birbirinin kopyası filmlerle iyiden iyiye saygınlığını kaybetti. Bu sebeple festivallerde yakaladığımız korku filmleri türün devamlılığı adına oldukça önem arz ediyor. Geçtiğimiz yıl yine İstanbul Film Festivali’nde seyrettiğimiz ve Peşimdeki Şeytan gibi ülkemizde gösterilmeden önce aldığımız duyumlarla, heyecan yaratmayı başaran The Babadook bu durumun en yakın örneği olarak gösterilebilir.

Cinsel birleşme yoluyla kişiden kişiye aktarılan bir laneti konu alan Peşimdeki Şeytan, özellikle 80’lerin kült korku filmlerine dair birçok referans barındırıyor. Zira; bu referanslar filmin neden bu denli beğenildiğine dair de fikir verecektir. En bilinenden başlamak gerekirse, Nightmare On Elm Street serisinin üçüncü filmi A Nightmare on Elm Street 3: Dream Warriors’ı örnek gösterebiliriz. İki filmin senaryosunun benzer özellikler taşımasının yanı sıra bir grup gencin Peşimdeki Şeytan’da verdiği savaş son derece tanıdık geliyor. Nitekim, yukarıda da bahsettiğim gibi filmin en önemli özelliği çok fazla referans barındırıyor olması. Lakin, yönetmenin tek bir filmden değil, korku klasiklerinin birçoğundan ilham aldığını ve bu sebeple filmi seyredenlerin filmden alacağı tadın; türe olan ilgisi veya hakimiyetine göre değişeceğini düşünüyorum. Bu sebeple filme dair yapılan okumalarda ortaya birçok fikir atılacak ve bunların birçoğu doğru kabul edilecektir. Kendi adıma film süresince en çok etkilendiğim detay musallat olan “şey”in oldukça ağır hareket ediyor olmasıydı. Bu da bana sırasıyla; Jack Arnold’un Creature from the Black Lagoon’unu, George A.Romero’nun Night of Living Dead’ini ve tabii oldukça benzer bir gerilim yaratmayı başaran John Carpenter’in Halloween’ini hatırlattı.

Tür içerisinde değerlendirdiğimiz zaman, korkutmayı başaran bir film Peşimdeki Şeytan. Bu doğrultuda geçtiğimiz seneye damga vuran ve en başta da örnek verdiğim The Babadook’a gelen “korkutmuyor” – her ne kadar katılmasam da – tarzında söylemleri Peşimdeki Şeytan için söylemek mümkün değil. Keza, yönetmen film boyunca “şu an sizi fena korkutabilirim ama yapmıyorum” dercesine birçok kez seyirciyi ti-ye alıyor. Bir diğer açıdan ise referanslarını barındırdığı filmlerin dönemine atıfta bulunarak “seks” sebebiyle kişiden kişiye geçen bu lanet günümüz için oldukça tehlikeli ve bir o kadar da muhafazakar bir bakış açısı. İlk bakışta orijinal bir fikir algısı yaratan “seks yaparsan cezanı çekersin!” algısı ciddiye alınmayacak bir söylem olsa da oldukça yersiz bir tutum.

Peşimdeki Şeytan’ın ana akım korku filmlerinden ayrıldığının altını çizerek belirtmek gerekiyor. Kullanılan çekim tekniklerinden, müziklere, atmosferinden oyunculuklara kadar oldukça başarılı ve tutarlı bir yapım. Yabancı eleştirmenlerin abarttığı kadar olmasa da senenin öne çıkan korku filmlerinden.

Kusursuz bir film olmuş lakin korku değil gerilim enazından benim için gerilim tadında bir film olmuş lakin sahneler evet sürükleyici gözümü ayırmadan izledim

Film klişenin dışına çıkmak için yapılmış. Ama komik duruma düşmüş. spoiler: Evet size doğru sabit yürüyen bir insan bile sizi ürkütüyor yalan değil. Ama cinsel yolla bulaşması nedir? Silahtan etkilenmesi nedir? Kısaca bundan çook komedi çıkar.

Vakit kaybı... John Carpenter'dan Wes Craven' dan bir film açın, keyfinize bakın...

Korku-gerilim türünde bir film olmasının yanında sinematografisi ile dikkatleri çeken "It Follows - Peşimdeki Şeytan", farklı biçimi ve zengin altmetni ile türün meraklılarının kaçırmaması gereken bir yapım

Cok iyi bir korku film sever ve seyreden oldugumu dusunuyorum.simdiye kadar cok korku filmi izledim .her tur korku filmini severim fakat ben hayatimda bu kadar begenilip bu kadar kalitesiz berbat bir korku filmi gormedim o kadar sıkıldım ki kapatmak zorundankaldim filmde ne ani sahneler var ne korkutucu bir oge var.kullanilam efektler sanki 2005 yilinin korku filmi gibi cok basarisiz.eger gercekten bir korku-gerilim filmi severseniz ve kolay begenmuyorsaniz kesinlikle acmayin bile filmi beğenenlerin iyi korku filmi izlemedigini dusunuyoru m korkmayi birakin heyecanlanmadigim bile...

It Follows, şüphesiz ki bu senenin en çok ses getiren yapımlarından biri. Çok öveni olmasına rağmen nefret edeni de bir hayli fazla.

Yönetmenliğini David Robert Mitchell'in yaptığı ve başrollerinde Maika Monroe ve Keir Gilchrist olan filmi başarılı olarak nitelendirmek mümkün.

Jay Height (Maika Monroe) sevgilisinden cinsellik ile geçen şeytani bir varlığı devralır. İlk başta buna inanmayan Jay'in hayatı yakında cehenneme dönecektir. Peşini bırakmayan ve onu öldürmeye çalışan bu varlıktan kaçacak ve onu başkasına mı devredecektir yoksa varlığın istediğini almasına izin mi verecektir?

Bu aralar takıntım korku filmleri, şu son bir haftada 6 tane korku filmi izledim. Bunlardan biri de It Follows'tu. Bu izlediklerim arasında It Follows birçok yönden favorim olmamasına rağmen cesur bir yapım olduğunu söylemek istiyorum. Öncelikle diğer 5 filmin de karakterleri oldukça yüzeyseldi, aynı şekilde senaryoları da. Gizli bir çatı katı, bodrum ya da arka bahçe. Eğer bu klişe senaryolar ve ne yapacaklarını yarım saat önceden tahmin edebildiğiniz karakterlerden bıktıysanız It Follows sizin için birebir. Ama şunu da söylemem gerekiyor ki It Follows'u "korku" filmi olarak nitelendirmek de doğru değil, çünkü sizi korkutmuyor. Evet, oldukça geriyor, Jay ile empati kurduğunuzda ise gerginliğiniz daha da artıyor. Ama bu sahneler arasında hiçbirinde tüylerimin diken diken olduğunu hatırlamıyorum.

Maika Monroe, filmin en zayıf etmenlerinden biriydi bence. Çok yapma bir performans sergilemiş.

Filmde çalan müzikleri "sinir bozucu" olarak nitelendirmek çok da yanlış olmaz. Bazı yerlerde gerilimi arttırma görevini başarıyla gerçekleştirmiş olsalar da, filmin büyük çoğunluğunda sinir bozucu olmaktan öteye geçememişlerdi. Bu müzikler bir de yönetmenin filme farklılık katmak amacıyla kullandığı karanlık hava ile birleşince iyice iç karartıcı olmuş.

It Follows, senaryo yönünden her ne kadar tatmin etse ve korku filmi severlere farklı bir yapım sunmuş olsa da, korkutuculuk yönü oldukça düşük kalmış bir yapım benim gözümde. Yönetmen; senaryo ve çekimleri farklılaştırma çabasına girince filmin bir korku filmi olduğunu unutmuş.

imdb puanına bakarak izlemeye karar verdim.Ancak film gerçekten hayal kırıklığı.Harcadığım zamana üzüldüm.Heleki sonu tam bir hüsran.Eşimle biran gözgöze geldik "nasıl yani? :/ .... diyerek.Ve hem dışarda hem Türkiye'de nasıl oldu da bu kadar yüksek puan aldı şaştım.

Yönetmen David Robert Mitchell'in ilk ciddi işi. Bu çizgide devam ederse gelecekte de belki hiçbir zaman "en iyiler sınıfına" giremeyecek, ancak filmlerinden beğeni ile söz edilecek bir yönetmen olabilir. "It Follows", her sene korku-gerilim türünden çıkan birkaç orjinal filmden, bu sene olanlarından biri. Tümüyle genç oyuncuların götürdüğü filmin kadrosu içinde en tanındık sima sanırım başroldeki Maika Monroe, onu kısa süre önce "The Guest"te izlemiştim. Hepsi de kendilerinden bekleneni veriyorlar. Hiçbiri ön plana çıkmasa da (belki biraz Monroe, o da rolünün etkisi ile), hepsi belli bir seviyede kalıyor ve filmi izlenir kılan unsurlardan biri haline geliyorlar. Hikaye enteresan aslında. Bir yandan orjinal, bir yandan da daha önce izlediklerimizden çok da farklı değil gibi. Sanırım filme en büyük orjinalliği katan unsurların başında müzik kullanımı geliyor. Ve çekimler. Belki fazla iddialı kaçacak ama, adeta tür içinde "deneysel" bir çalışma "It Follows". Çok büyük sükse yaptı ancak henüz izlemeyenlere önerim bu süksenin altında fazla ezilmemeleri. Keyifli vakit geçirmek için izleyin. Zaten içine girebilir iseniz, kendiliğinizden gerileceksiniz. Senenin görülmeye değer yapımlarından. Muhteşem sürprizler içermese de, her saniyesi bir sonrakini merak etmenize yol açmayı başarıyor. Sürükleyicilik üst düzey. Özellikle finale doğru bazı hamleler daha özenli atılsaydı, uzun yıllara damga vurmayı başaracak bir "kült" ile karşılaşabilirdik belki de.

Filmin konusu bir kızın peşinden cinsel yoluyla çıkan bir varlığın (bu virüs gibi bir şey, bulaşıcı) gelişi ve kıza vicdan azabı çektirme üzerine bir korku filmi.

Film hakkında konusu güzel, filmde en çok Jake Weary'nin oyunculuğunu beğendim. Çekim olarak çok iyi, müzikler de çok iyi.

Kısadan hisse: Bilinmeyen bir varlığın peşinden gelmesiyle, vicdan azabı ve pişmanlık duygusu da uyandıran bu film, aynı zamanda bir ilişkiye girerken iki kere düşünmek gerektiğini de altını çiziyor.

Oyunculuklar: 7,5/10
Kurgu / Çekimler: 8/10
Müzikler: 8,5/10
Genel: 8,5/10

Not: Bu arada gecenin bir yarısında Atlas'a gittiyseniz Nisan'da şayet, İstanbul Film Festivali'nde karşınıza çıkmıştır demektir.

Olumlu yorumları okuduktan sonra izlemeye karar verdim ama beklentilerimi maalesef karşılamadı özellikle sonu hayal kırıklığı oldu ayrıca olayların mantıklı bir nedene bağlanamamış olması da bir diğer eksiklik

Film çok değişik,kötü desem değil,iyi desem değil.İnsana sonradan farkına varacak içten bir korku veriyor,ilginç bir korku gerilim olmuş.Film iki saat sürüyor ama sanki günlerce o filmi izliyorsunuz,ama kalkıp gitmek istemiyorsunuz,insanın içini sıkan değişik bir korku duyusu veriyor.Çok ilginç olmuş.Ama şunu söyleyebilirim film müzikleri çok kötü.