Beyazperde
Hesabım
Ortalama puan
4,1
165 Puanlama
Gizli Dünya hakkında görüşlerin ?
5
6 Eleştiri
4
11 Eleştiri
3
5 Eleştiri
2
1 Eleştiri
1
1 Eleştiri
0
0 Eleştiri
Sırala
Filtrele:
Hepsi
Uyarlandığı kitabı okumadım. Jack'in oyunculuğu çok çok başarılı. İlk 50 dakika çok başarılı. Ancak ondan sonra pek çok mantık hatası, veya içinize sinmeyen pek çok sahne var. İkinci yarısında durağanlaşıp tekrara düşüyor sık sık. Akılda kalıcı önemli bir film olabilecekken yalnızca farklı konusu sayesinde akılda kalıcı bir film olmakla yetiniyor.
Kaçırılmış ve penceresiz bir odada yaşamak zorunda olan bir kadının oğlu doğar ve çocuk beş yaşına kadar burada yaşar. Tepedeki küçük pencere dışında içeri ışık girecek, dışarıyı görebilecek bir delik bile yoktur.
Her ne kadar durum korkunç gibi gözükse de, çocuk tamamen güven içerisindedir. 24 saat annesinin yanındadır. Onları oraya hapis tutan baba ise her gün yemek getirmektedir. Bir gün daha fazla dayanamayan anne, tehlikeli bir plan yapar ve bir şekilde oradan kurtulurlar. Çocuk ilk defa daha “uzay” diye tanımladığı dış dünyaya çıkar ve bu onun için çok zorlu bir deneyimdir. Bu yeni deneyim onun için korkutucudur.
Bu odanın duvarları, aslında bizlerin kendimize ördüğü duvarları temsil ediyor. Çocuk içeriyi değil, dışarıyı tehlikeli buluyor. Hiç çıkmadığı bir yere gitmek, bir şeyler keşfetmek onun için oldukça tehlikeli. Bu aynen, alıştığımız hayatlardan şikayet etsek de yeni bir şeyler yapmak istemememiz gibi bir durum. Bu sebepten dolayı bazen biliriz yapılması gerekeni, yapmak istediğimizi ama bir türlü adım atmayız... Ne kadar berbat da olsa durum, suya atlamak zor gelir insan...
Zihnin oluşturduğu bu duvarları yıkmak ise cesaret ister. Bu düşük benliğin oluşturduğu inanç, düşünce ve davranış kalıplarını yıkmak bazen acıtır canımızı... Acı yoksa kazanç da yoktur klişesi oldukça doğrudur. Teslim olmuş gibi yapan zihin hemen yeni duvarlar arar; bunlar daha güzel gözüken, içeri olan spiritüel duvarlardır. Ama artık durum daha beterdir; çünkü artık eskiye göre daha rahat bir hapishanenin içerisindesinizdir. Zihin ise bu sinsi mücadelenin galibidir.
Devamı blogta...
Her ne kadar durum korkunç gibi gözükse de, çocuk tamamen güven içerisindedir. 24 saat annesinin yanındadır. Onları oraya hapis tutan baba ise her gün yemek getirmektedir. Bir gün daha fazla dayanamayan anne, tehlikeli bir plan yapar ve bir şekilde oradan kurtulurlar. Çocuk ilk defa daha “uzay” diye tanımladığı dış dünyaya çıkar ve bu onun için çok zorlu bir deneyimdir. Bu yeni deneyim onun için korkutucudur.
Bu odanın duvarları, aslında bizlerin kendimize ördüğü duvarları temsil ediyor. Çocuk içeriyi değil, dışarıyı tehlikeli buluyor. Hiç çıkmadığı bir yere gitmek, bir şeyler keşfetmek onun için oldukça tehlikeli. Bu aynen, alıştığımız hayatlardan şikayet etsek de yeni bir şeyler yapmak istemememiz gibi bir durum. Bu sebepten dolayı bazen biliriz yapılması gerekeni, yapmak istediğimizi ama bir türlü adım atmayız... Ne kadar berbat da olsa durum, suya atlamak zor gelir insan...
Zihnin oluşturduğu bu duvarları yıkmak ise cesaret ister. Bu düşük benliğin oluşturduğu inanç, düşünce ve davranış kalıplarını yıkmak bazen acıtır canımızı... Acı yoksa kazanç da yoktur klişesi oldukça doğrudur. Teslim olmuş gibi yapan zihin hemen yeni duvarlar arar; bunlar daha güzel gözüken, içeri olan spiritüel duvarlardır. Ama artık durum daha beterdir; çünkü artık eskiye göre daha rahat bir hapishanenin içerisindesinizdir. Zihin ise bu sinsi mücadelenin galibidir.
Devamı blogta...
Filmin konusu muhteşem. İlk yarısı çok iyi olsa da sonrasında bozuyor. Bana kalsa, filmin kadının kaçırılmasından başlamasını isterdim. Önce gençken kaçırılsa sonra çocuğu doğsa, büyüse vs. ve bu süreç hep odanın içinde geçse çok daha duygusal olurdu. Kadın odada 7 sene kalmış ama filmde 40-50 dk sürdüğü için fazla hissedemedim. En azından odadaki süre biraz daha uzun olabilirdi. Genel olarak beğendim etkileyici bir film. İzlemeyenlere tavsiye ederim
Gizli Dünya çarpıcı ve farklı konusu, ürperten oyunculukları ve etkileyici anlatımıyla kaçırılmaması gereken bir film olmuş.
Lenny Abrahamson’ın yönetmenliğini üstlendiği bu sıradışı ve sarsıcı filmin oyuncu kadrosunda Joy rolünde Brie Larson, Jack rolünde ise Jacob Tremblay'i izliyoruz. Oyunculuklar olağanüstü. İkiliye Sean Bridgers, Joan Allen, William H. Macy ve Matt Gordon eşlik ediyor.
Olayları 5 yaşındaki Jack'in gözünden izliyoruz. Jack’in bakış açısıyla izlemek filme çocuksu bir saflık, endişe ve heyecan katıyor.
Filmin en etkileyici sahnelerinden biri, Joy'un Jack'e sorumluluk yükleyip yardım istediğinde, Jack'in "tekrar 4 yaşında olmak istiyorum" demesiydi. Küçük bir cümle ama anlamı ne kadar derin.
Lenny Abrahamson’ın yönetmenliğini üstlendiği bu sıradışı ve sarsıcı filmin oyuncu kadrosunda Joy rolünde Brie Larson, Jack rolünde ise Jacob Tremblay'i izliyoruz. Oyunculuklar olağanüstü. İkiliye Sean Bridgers, Joan Allen, William H. Macy ve Matt Gordon eşlik ediyor.
Olayları 5 yaşındaki Jack'in gözünden izliyoruz. Jack’in bakış açısıyla izlemek filme çocuksu bir saflık, endişe ve heyecan katıyor.
Filmin en etkileyici sahnelerinden biri, Joy'un Jack'e sorumluluk yükleyip yardım istediğinde, Jack'in "tekrar 4 yaşında olmak istiyorum" demesiydi. Küçük bir cümle ama anlamı ne kadar derin.
Room filmi eşe dosta anlatılırken, hani “Brie Larson’un en iyi kadın oyuncu oskarını aldığı film varya” diyoruz. Ama bu film tek bu ünvanla anılmaktan, daha çok övgüyü ve ödülü hak ediyor. Böyle bıçak sırtı bir konu izleyenlere rahatsızlık vermeden ve büyük acıtasyonlara girmeden ancak bu kadar naif anlatılabilirdi. Filmi izlerken herhangi bir yorum okumadıysanız ve spoiler yemediyseniz, filmin ilk saniyesinden her şeyi adım adım idrak etmeniz sağlanmış. Bu da hem izleyiciyi meraklandırıyor, hem de düşünmeye sevk ediyor. Odanın iç karartıcılığı, ufaklığı bizlere sürekli empati yapmamızı sağlıyor. Minik oyuncu Jacob Trembly’nin filmdeki ismiyle Jack’in iç sesinin olduğu bölümler ve onun 5 yıllık hayat tecrübesi ve annesinden öğrendikleriyle harmanladığı, hayata bakış açısı ve yarattığı kendi dünyası çok etkileyici. Kamera açıları çok iyi seçilmiş ve iyi kurgulanmış bir film. Çünkü büyük çoğunluğu tek bir mekanda geçen bir film ve durağan bir hikaye, seyircinin özellikle ilk bölümde sıkılmadan izleyeceği bir film yaratmış Yönetmen Lenny Abrahamson. Tabi ilk bölümü iki kişi arasında geçen bu hikayede Brie Larson ve Jacob Trembly’nin uyumu ve muhteşem oyunculuklarının payı da bunda etkili oluyor. Filmi izlerken bizim iç sesimiz de devreye giriyor bi yerden sonra. Acaba hep bu odada mı geçecek film, sapkın adam çocuğa bir şey yapacak mı gibi kafamızda deli sorular dönerken. 2.bölüm, daha önce pekte rastlamadığımız, işin diğer yüzüne ve normal hayata adapte olabilme sorunsalına çevriliyor. Bu çoğu izleyiciyi hayal kırıklığına uğratsa ve sıksa da bence yerinde bir devam olmuş. Filmin senaryosunun başarısını perçinlemiş. Brie Larson’ana bu film ile hayran olduysanız, Short Term 12’yi de izleyin derim.
Brie Larson'ın en iyi filmlerinden.Timeline içinde "Oda" için ayrılan vakit kadar dışarısı için de vakit ayırarak bu kadar büyük bir travmanın hem bu travmayı yaşarken hem de sonra ki etkilerini gözler önüne seriyor.Ayrıca bizlere "Dünya" tanımımızı sorgulatıyor.Çarpıcı hikayesiyle izlenmesi gereken bir film.İyi seyirler...
Good Bye Room...
Bu yıl izlediği dram filmleri arasında iyinin biraz üstünde yer alan bir film oldu benim için. Filmden önceki o büyük beklentimi karşıladı mı derseniz, maalesef hayır. Bunun bazı sebepleri var. Aslında ufak tefek ayrıntı gibi olan ama genel hikayeyi düşününce önemli noktalarda çok bariz mantık hataları. Ben bunları uzun uzun yazmayacağım. Gerçekten çok gereksiz olmuş. Böyle saf, duru bir filme hiç yakışmayan mantık hataları. Eğer ki o hatalar olmasaydı, film çok daha başka olabilirdi.
Film duygu anlamında sizi çok iyi yakalıyor. Dramatik ve etkileyici bir kaç sahne tüylerimi diken diken etti. Özellikle küçük Jack'in o masum ve saf yüzü, yaşadıklarıyla birleşince insanı bir hüzün kaplıyor. Gökyüzü, uzay, dünya, yapraklar, ağaçlar, yağmur, insanlar, hepsi farklı farklı, onları ilk defa gören gözler için hepsi inanılmaz şeyler. Dünya da çok fazla nesne var. Her gün yanından geçip gittiğimiz, bizim için sıradan olan, ancak ve ancak kaybettiğimizde kıymetini anladığımız. Onlar sürekli elimizin altında olunca bir kıymeti olmuyor. Ya küçük Jack, 5 yaşından sonra doğuyor adeta.
Film için en çok ön plana çıkan ise oyunculuklar. Brie Larson'ın ben daha filmi izlemeden önce de Oscar'ı alacağını düşünüyordum. Şu anda iyice pekişti bu düşüncelerim. Gerçekten çok duygu yüklü ve içten oynamış, sonuna kadar kak ediyor. Bir anne şefkatini çok net görüyorsunuz. Ödül için şimdiden tebrik edebiliriz. Jacob Tremblay ise o yaşını da düşünürsek Brie Larson dan daha iyi oynamış neredeyse. Ufacık çocuğun o mükemmel tepkileri, hareketleri, konuşması, her yönüyle çok iyi. Oscar'a aday olmaması yazık olmuş. Ama ilerisi çok parlak bu ufaklığın. Film en önemli 4 dalda aday olmuş. Yalnız en anlamsızı yönetmenlik dalında olması. Yönetmen ne yaptı ki şu filmde. Senaryo, oyunculuklar tamam da yönetmenin pek bir etkisi yok. Onun yerine koysalarmış Tarantino'yu. Yönetmenlik o dur. Bu değil. İyi seyirler... 7.7/10
Bu yıl izlediği dram filmleri arasında iyinin biraz üstünde yer alan bir film oldu benim için. Filmden önceki o büyük beklentimi karşıladı mı derseniz, maalesef hayır. Bunun bazı sebepleri var. Aslında ufak tefek ayrıntı gibi olan ama genel hikayeyi düşününce önemli noktalarda çok bariz mantık hataları. Ben bunları uzun uzun yazmayacağım. Gerçekten çok gereksiz olmuş. Böyle saf, duru bir filme hiç yakışmayan mantık hataları. Eğer ki o hatalar olmasaydı, film çok daha başka olabilirdi.
Film duygu anlamında sizi çok iyi yakalıyor. Dramatik ve etkileyici bir kaç sahne tüylerimi diken diken etti. Özellikle küçük Jack'in o masum ve saf yüzü, yaşadıklarıyla birleşince insanı bir hüzün kaplıyor. Gökyüzü, uzay, dünya, yapraklar, ağaçlar, yağmur, insanlar, hepsi farklı farklı, onları ilk defa gören gözler için hepsi inanılmaz şeyler. Dünya da çok fazla nesne var. Her gün yanından geçip gittiğimiz, bizim için sıradan olan, ancak ve ancak kaybettiğimizde kıymetini anladığımız. Onlar sürekli elimizin altında olunca bir kıymeti olmuyor. Ya küçük Jack, 5 yaşından sonra doğuyor adeta.
Film için en çok ön plana çıkan ise oyunculuklar. Brie Larson'ın ben daha filmi izlemeden önce de Oscar'ı alacağını düşünüyordum. Şu anda iyice pekişti bu düşüncelerim. Gerçekten çok duygu yüklü ve içten oynamış, sonuna kadar kak ediyor. Bir anne şefkatini çok net görüyorsunuz. Ödül için şimdiden tebrik edebiliriz. Jacob Tremblay ise o yaşını da düşünürsek Brie Larson dan daha iyi oynamış neredeyse. Ufacık çocuğun o mükemmel tepkileri, hareketleri, konuşması, her yönüyle çok iyi. Oscar'a aday olmaması yazık olmuş. Ama ilerisi çok parlak bu ufaklığın. Film en önemli 4 dalda aday olmuş. Yalnız en anlamsızı yönetmenlik dalında olması. Yönetmen ne yaptı ki şu filmde. Senaryo, oyunculuklar tamam da yönetmenin pek bir etkisi yok. Onun yerine koysalarmış Tarantino'yu. Yönetmenlik o dur. Bu değil. İyi seyirler... 7.7/10
İlk yarısı çok etkileyiciydi duygulanmayan hatta ağlamayan insan pek yoktur sanırım.Fakat sonrasını pek beğenmedim.Çocuğunla o cehennemden kurtuluyosun ve intihar ediyosun ilginç.Tam tersi olması lazımdı.Çocuğu için insan hayata daha çok bağlanır.
yılın en biyi filmi!!! Bu film bambaşka, oyunculuklar üst düzey, senaryo çok iyi ve ortaya çıkan is mükemmel. ölmeden önce izlenmesi gereken filmler arasında, ve oscar'ı hakeden film ama sanırım dirilişe kaptıracak.
çok iyi bi dram. kesinlikle izlenmeli. geçtiğimiz yıllarda buna benzer olaylar duymuştum. kaldı ki halen yaşandığına eminim. çocuk oyuncunun performansı müthiş. belki izleyiciyi çok sıkmamak için oda sahnelerini uzatmıyorlar ama bence daha uzun olmalı, izleyiciye oranın psikolojisini daha iyi vermek ve empati yapmalarını sağlamak adına, en azından 5 dk daha işlenebilirdi. filmin süresi yeterince uzun diye düşünenler için böyle yaptıklarını düşünüyorum. iyi seyirler..
yine bir oskar yine bir skandal!
holywood bunu hep yapıyor sırf papazların sapıklığını anlatıyor diye verilen bir oskar(Spotlight)tamamen yahudilerin yapmış oldugu bir oyun!
aksine oscarı bu film almalıydı!her filme bir emsal bir örnek gösterilir ama bu filmin bir emsali başka bir örneği yok..
yıllar sonra bile aklınızda kalacak etkisini hala hissedeceğiniz bir film..
holywood bunu hep yapıyor sırf papazların sapıklığını anlatıyor diye verilen bir oskar(Spotlight)tamamen yahudilerin yapmış oldugu bir oyun!
aksine oscarı bu film almalıydı!her filme bir emsal bir örnek gösterilir ama bu filmin bir emsali başka bir örneği yok..
yıllar sonra bile aklınızda kalacak etkisini hala hissedeceğiniz bir film..
Filmin sonunda ağlamak isteyenler için birebir. Güzel bir drama. Aileyle izlenecek bir film değil. Arkadaşlarla izlenebilir. Erkeklere göre bir tür değil. Ağlamak isteyen kız arkadaşlar varsa çok güzel ağlayabilirler. 15 yaşından küçük bir çocukla kesinlikle izlenmez.
İzlenir mi? İzlenmez mi?
- İzlenir.
İzlenir mi? İzlenmez mi?
- İzlenir.
Bu filmde yönetmenlik ve oyunculuk çok iyi. Bir adam bir kızı hapseder ve yıllar sonra kız çocuğunun hastalığı bahanesiyle kurtulur. Çok kötü bir olay yaşasa da kurtulan kadın ailesine kavuşur.
Uzun yıllardır beni böyle dağıtan etkisi altına alan bir film izlememiştim.Mükemmel.Günlerdir aklımda jack...
Herkes tarafından izlenmesi gereken kesinlikle güzel bir film, filmin iki yarısı da birbirinden güzel.
Bu filmi beğenmeyen gitsin osman pazarlama ya da kanaltürkün full aksiyonlu filmlerini izlesin.
Bu filmi beğenmeyen gitsin osman pazarlama ya da kanaltürkün full aksiyonlu filmlerini izlesin.
- En son Beyazperde eleştirileri
- En İyi Filmler
- Basın Puanlarına Göre En İyi Filmler