Cake eleştirileri

Kurban ile suçlu arasındaki ilişki ilginçtir. Suçlu kurbana kötü diye tanımlanan bir şey yapar. Genellikle de suçlu gücünü ve konumunu kullanır ve kurbana zarar verir. Ancak suçtan sonra kurban ona şöyle söyler: “Seni hiç zaman affetmeyeceğim!”... Bu noktada roller değişir; suçlu artık güçsüz ve zavallı bir duruma düşer, kurbanın onu affetmesinden başka çaresi yoktur, vicdanı onun içini kemirmeye başlar.

Kurbanın zihni ise kurbana daha da beter bir onun oynar. Bu hikayeden bir kimlik çıkartır; mağdur kimliği... Bu hikaye onun bahanesidir artık. Bu her şeyin bahanesi olabileceği gibi yaşama isteğini öldürecek kadar ileri gidebilir bu durum. Hayat neşesi gider, başka kimseyle ilgilenmez, çalışmak istemez, hiç bir şey zevk almaz... Bahanesi de vardır her zaman.

Cake filminin kahramanı Claire, kurbanlardan biridir. Büyük bir trajedi ile oğlunu ve sağlığı kaybetmiş, kocasından ayrı bir şekilde tek başına yaşamaktadır. Daha sonra katıldığı bir terapi grubundaki genç kadının intiharı onu daha da etkilemiştir... Ona bir anne gibi destek olan bakıcısı Silvana kalmıştır yanında. Silvana da yapı olarak devamlı veren bir annedir... Evde geçen küçük sahnelerde aile içinde de Silvana’nın hep veren taraf olduğu anlaşılıyor. O da hayatında Claire ile bir sınavdan geçiyor. Claire ve Silvana’nın bu simbiyotik yaşamları ikisinin de dönüşümüne vesile olacak mı? Yaşamı seçecekler mi?..

Devamı... Blog'da.

Film bayıcı derecede yavaş ilerliyor öncelikle, ve filmin isminin neden cake olduğunu son sahnelerde beyninizin tüm kıvrımlarını zorlayarak anlayabiliyorsunuz.. Bu film oscara aday oldu.. Oscar adaylığı için filmin bir başyapıt olmasını beklersiniz , bende o beklentiyle izledim fakat film senaryo ve kurgusuyla başyapıt olamayacak kadar uzak bir noktada.. Onun haricinde Jennifer Aniston sanki gerçekten de Clarie'ymiş , sahiden de yaşadığı olayları yaşamış gibi .. Nasıl denir .. Role bürünmek , ama bu daha fazla role bürünmemiş rol Aniston'a bürünmüş..

İki gündür beni mahveden bir film. Psikolojinizin yeterince güçlü olmadığı bir dönemde iseniz izlemeMEniz gerekli. Empati duygusu gelişmemiş kişiler için sıkıcı bir senaryo gelebilir. Sadece daha fazla ana karakter hakkında bilgi sahibi olabilmek isterdim. Karakterin duygusuzluğunu o kadar güzel işlemişler ki bazen gerçekten o kişiye bürünüyorsunuz bazen ise filmdeki olayları kendi hayatınıza yorup nasıl bir ızdırap çekerdim diye düşünüyorsunuz o yüzden siz de sabit bir duyguyla izleyemiyorsunuz filmi.