Belki bazı şeyler elimizden alındığı için, imkansızlıklara tutulduğumuz için, hep masallardaki aşkı düşlediğimiz için bu filmdeki kadar aşık olamadık. Hep bir tesadüfle başlar ya aşklar, hep mutlu sonla biter ya en hüzünlüleri bile, hep bir bulur bir kaybedersin ya sevdiğini... Belki bu filmde bunlar yok. Belki bu filmi sevmeyenler ondan sevmedi. Ama benim uzun zamandır izlediğimiz en saf aşktı Tom ile Eloise’nin ki. Beğenmeyenler neyi beğenmedi? --Spoiler--Finaldeki koşarak atlama sahnesini mi, Eloise il Tom’un ilk öpüştükleri sahneyi mi, o sahnede arkalarındaki şehrin manzarasını mı, oyunculuğu mu, tek bir apartman dairesinde yaşanan o aşkın tek mekanda muhteşem sunumunu ve anlatımını mı... ---Bence Wim Wenders City of Angels da başaramamıştı, ama bunda süperdi. Sadece aşktan bahsettim, filmde bahsedilecek o kadar çok şey varki, en görkemlisi bana bu geldi. Son 5 dakikadaki Tom ve 'hayattan' çıkardıkları ise tüyleri diken diken edici. 9/10