Whiplash: en yeniler yorumlar - Sayfa 4

Eller kanayıncaya dek o davullar çalınacak!

Bu deyimle giriş yapmak hiç bu kadar zevkli olmamıştı. Evet, bu yazıda görüldüğü üzere Whiplash filminden bahsedeceğim.

Film, elinden geleninin daha fazlasını yapma ve imkansızı isteme üzerine konu alıyor. Andrew Newman, konservatuar bölümünde bateri çalmaya başlayan bir çocuk. Karşısında ise öğrencilerin korkulu rüyası Terence Fletcher. Andrew Newman'ın tempo üzerine bilmediğini anlaşılınca, Terence Fletcher'ın küfürlü eğitime boyun eğer ve davulu elleri kanayıncaya dek çalmaya başlar. Lakin bu durumda Newman'ın da bir numaraları vardır. Vakit azaldıkça, aralarında büyük bir düello başlar.

Yönetmen Damien Chazelle "aferin ve iyi kelimeleriyle yetinmeyin, imkansızı isteyin." mesajı ile öyle bir kurgu ve müziklerle veriyor ki, 2015'in ilk tempolu filmiyle karşımıza çıkıyor. J.K Simmons tam anlamıyla muhteşem bir oyunculukla karşımıza çıkıyor. Zaten bu konuda En İyi Yardımcı Erkek Oyuncu dalında Altın Küre'yi alması da an meselesiydi. Aynı zamanda En İyi Film dahilinde 5 dalda Oscar'a aday olması bile şaşırtıcı. Bu filmi gidin, görün. Bayılacaksınız!!

Bu sene seyrettiğiniz tüm gerilim ve aksiyon filmlerini bir kenara koyun ve her biri üzerinde düşünmeye başlayın. İlk eleme büyük bir eleme olacaktır zira çöp diye nitelendirilebilecek film sayısı hiç az değil. İkinci elemeyi yaparken janrdan bağımsız; sinemanın genel geçer kurallarını oluşturan elementler üzerine düşünmeye başlayacaksınız. Üçüncü elemede -eğer iyi bir sinema seyircisi iseniz- objektifliğinizi bir kenara bırakıp zevklerinizi konuşturmaya başlayacaksınız (eğer bunu daha erken yapıyorsanız ara cümledeki topluluktan olmayabilirsiniz). Elde kalan üç-beş film arasında seçim yapmak elbette zor lakin Damien Chazelle size bu konuda yardımcı olacağa benziyor. 2013 yılında Sundance’e katılıp kısa film jüri ödülünü kazandığı Whiplash’i bir sene sonra uzun metraj haliyle seyirciye sunuyor. Beyazperdedeki ikinci uzun metraj yönetmenlik denemesi olan Whiplash ile janrlar arasında sıkı köprüler kurup seyircisini bir yandan koltuğa çivilerken öte yandan rahatsızlık verici derecede kan dolaşımını hızlandıran Chazelle, kağıt üzerinde oldukça sıradan durabilecek bir metne imgeleri ekleyerek senenin en iyi filmlerinden birini önümüze koyuyor.

sıkıcı konu olarak vasat sadece mesaj vermeye yönelik olan bir film filmde başka bişe aramayın

Film hakkında söylenecek yığınla şey var. İlk olarak Damien Chazelle'ı yürekten kutlamak lazım. Aynı isimli kısa filminden uyarladığı ve akademi ödüllerinde de bu alanda yarışacak (özgün senaryo olarak tespit edilememiş) bu güzide filmi tam manasıyla bambaşka bir deneyim sunuyor seyirciye. Usta yönetmen gerek gerilimi gerekse ince mizahı o kadar usta biçimde işliyor ki sahnelerin içine girmemek o atmosferi hissetmemek mümkün değil. Bilhassa senaryodaki hırs, azim, mükemmeliyetçilik, kıskançlık, egolar, yalnızlık üzerine dokunuşları enfesti. Başarıyla altından kalkmış. Ancak senaryoya odaklanıldığında bunca orijinal hamlelere, enfes diyaloglara ve şaşırtıcı yönlerine rağmen esas karakterin iç dünyasına inemediğimiz için dramatik yoğunluğun eksik kaldığını ve yan birkaç sahne ile kotarılmaya çalışıldığını görüyoruz. Yönetmen olarak oyuncular üzerindeki etkisi gözle görülür biçimde ortadaydı. J. K. Simmons aşmış bir performans ortaya koyuyor. Altın Küre ödülünü sonuna kadar hak ettiği gibi Oscar ödülüne de göz kırpıyor. Karakterin içine öyle bir girmiş ki, izlerken kendisine "60 yaşına kadar neredeydin be adam" dedirtti. Çok iyiydi. Filmin kurgusu da aynı oranda mükemmeldi ki stüdyo sahnelerindeki ara geçişler, gerilimi gerçekçi biçimde sahneleten özellikle iç çekim stüdyo sahnelerine verilen ağırlık, seyir zevkini yükselten müzik ağırlıklı çekimlerin olduğu sahnelerde kullanılan tekniklere şapka çıkardım. Başından sonuna kadar atmosferi yaşatabilen, seyircisini sıkmayan, müzik tadında bir filmdi. Umarım film hakettiği ilgiyi görür zira bu sinema sezonunun çok da sağlam filmler getirmediği gerçeğini hesaba kattığımızda unutulmaz deneyimlerden birini gerek oyunculuk gerekse yönetmenlik artısıyla karşıladığını düşünüyorum. Kişisel olarak caz müziğin tutkunu olarak pek bir keyif alarak tempo tuttuğumu da söylemek isterim. Ayrıca spoiler vermek istemiyorum ama filmin finali normalinden farklı bitse sanki daha iyi olabilirmiş gibime geliyor. Bu tabi göreceli bir kavram filmin derecesini etkilemez. Film Damien Chazelle'ın bir başyapıtı. İyi seyirler. 9/10