Beyazperde
Hesabım
Ortalama puan
4,3
459 Puanlama
Whiplash hakkında görüşlerin ?
5
16 Eleştiri
4
26 Eleştiri
3
4 Eleştiri
2
1 Eleştiri
1
1 Eleştiri
0
1 Eleştiri
Sırala
Filtrele:
Hepsi
İnanılmaz performanslar filmi.. Sinema sanatı adına İki inanılmaz oyuncu ve bir yönetmen. Müzik sanatı adına “kabiliyetin yoksa sonun rock grubunda çalmak olur” düsturundan yola çıkan jazz kültürü.. Her iki anlamda da yüceltilmiş performanslar izledik 100 dakika boyunca.
Amerika’ nın en prestijli müzik okulu olan Shaffer’ ın, en önemli orkestra şefi Terrence Fletcher (J.K. Simmons)’ ı izlerken acaba büyük bir müzik dehası mı yoksa takıntılı ve ruh hastası mı diye karar veremezken, büyünün final sahnesine kadar çözülemediği gerilim dolu bir film izliyoruz aslında. Yine aynı okulun birinci sınıf öğrencisi ve yetenek mücevheri Andrew Neiman (Miles Teller)’ ın hocası Fletcher ile olan ilişkisi, son zamanların en fırtınalı sinama olaylarından biri olduğu iddiasındayım. Tabi anlatımı epikleştiren en önemli faktör Damien Chazelle’ nin üstün yönetmenlik performansı. Memleket insanının Jazz dünyası ile olan ilişkisi malum noktada fakat bahsedilen bu sinemasal olay gerçekten jazz’ ın ötesine geçmiş. Hatta neredeyse jazz’ sevdirecek türden.Filmi izlerken bir yerden sonra filmdeki provaları savaş sahnelerine, müzisyenleri de gazilere benzettim resmen. Gerçekten çok başarılı bir filmdi. Tabiki son olarak J.K. Simmons'un oyunculuğu mükemmeldi tek başına aldı götürdü filmi. Aldığı en iyi yardımcı erkek oyuncu ödülünü de sonuna kadar hak etti onun oyunculuğu için bile filmi izleyebilirsiniz şiddetle tavsiye ediyorum mutlaka izleyin pişman olmazsınız iyi seyirler...
Amerika’ nın en prestijli müzik okulu olan Shaffer’ ın, en önemli orkestra şefi Terrence Fletcher (J.K. Simmons)’ ı izlerken acaba büyük bir müzik dehası mı yoksa takıntılı ve ruh hastası mı diye karar veremezken, büyünün final sahnesine kadar çözülemediği gerilim dolu bir film izliyoruz aslında. Yine aynı okulun birinci sınıf öğrencisi ve yetenek mücevheri Andrew Neiman (Miles Teller)’ ın hocası Fletcher ile olan ilişkisi, son zamanların en fırtınalı sinama olaylarından biri olduğu iddiasındayım. Tabi anlatımı epikleştiren en önemli faktör Damien Chazelle’ nin üstün yönetmenlik performansı. Memleket insanının Jazz dünyası ile olan ilişkisi malum noktada fakat bahsedilen bu sinemasal olay gerçekten jazz’ ın ötesine geçmiş. Hatta neredeyse jazz’ sevdirecek türden.Filmi izlerken bir yerden sonra filmdeki provaları savaş sahnelerine, müzisyenleri de gazilere benzettim resmen. Gerçekten çok başarılı bir filmdi. Tabiki son olarak J.K. Simmons'un oyunculuğu mükemmeldi tek başına aldı götürdü filmi. Aldığı en iyi yardımcı erkek oyuncu ödülünü de sonuna kadar hak etti onun oyunculuğu için bile filmi izleyebilirsiniz şiddetle tavsiye ediyorum mutlaka izleyin pişman olmazsınız iyi seyirler...
Film hakkında söylenecek yığınla şey var. İlk olarak Damien Chazelle'ı yürekten kutlamak lazım. Aynı isimli kısa filminden uyarladığı ve akademi ödüllerinde de bu alanda yarışacak (özgün senaryo olarak tespit edilememiş) bu güzide filmi tam manasıyla bambaşka bir deneyim sunuyor seyirciye. Usta yönetmen gerek gerilimi gerekse ince mizahı o kadar usta biçimde işliyor ki sahnelerin içine girmemek o atmosferi hissetmemek mümkün değil. Bilhassa senaryodaki hırs, azim, mükemmeliyetçilik, kıskançlık, egolar, yalnızlık üzerine dokunuşları enfesti. Başarıyla altından kalkmış. Ancak senaryoya odaklanıldığında bunca orijinal hamlelere, enfes diyaloglara ve şaşırtıcı yönlerine rağmen esas karakterin iç dünyasına inemediğimiz için dramatik yoğunluğun eksik kaldığını ve yan birkaç sahne ile kotarılmaya çalışıldığını görüyoruz. Yönetmen olarak oyuncular üzerindeki etkisi gözle görülür biçimde ortadaydı. J. K. Simmons aşmış bir performans ortaya koyuyor. Altın Küre ödülünü sonuna kadar hak ettiği gibi Oscar ödülüne de göz kırpıyor. Karakterin içine öyle bir girmiş ki, izlerken kendisine "60 yaşına kadar neredeydin be adam" dedirtti. Çok iyiydi. Filmin kurgusu da aynı oranda mükemmeldi ki stüdyo sahnelerindeki ara geçişler, gerilimi gerçekçi biçimde sahneleten özellikle iç çekim stüdyo sahnelerine verilen ağırlık, seyir zevkini yükselten müzik ağırlıklı çekimlerin olduğu sahnelerde kullanılan tekniklere şapka çıkardım. Başından sonuna kadar atmosferi yaşatabilen, seyircisini sıkmayan, müzik tadında bir filmdi. Umarım film hakettiği ilgiyi görür zira bu sinema sezonunun çok da sağlam filmler getirmediği gerçeğini hesaba kattığımızda unutulmaz deneyimlerden birini gerek oyunculuk gerekse yönetmenlik artısıyla karşıladığını düşünüyorum. Kişisel olarak caz müziğin tutkunu olarak pek bir keyif alarak tempo tuttuğumu da söylemek isterim. Ayrıca spoiler vermek istemiyorum ama filmin finali normalinden farklı bitse sanki daha iyi olabilirmiş gibime geliyor. Bu tabi göreceli bir kavram filmin derecesini etkilemez. Film Damien Chazelle'ın bir başyapıtı. İyi seyirler. 9/10
sıkıcı konu olarak vasat sadece mesaj vermeye yönelik olan bir film filmde başka bişe aramayın
Eleştirmenler bazen beklentileri öyle yükseltiyorlar ki. Ne fırtınalar kopardı bu film. İzledim. Kötü bir film mi? Kesinlikle hayır. Ama abartıldığı kadar da iyi bir değilmiş. Bunu gördüm. Her şeye rağmen izlemenizi tavsiye ederim ama düşük beklentilerle izleyin.
tek kelimeyle muhteşem hem gönlünüzün hem aklınızın hem de kulaklarınızın pasını silecek bir yapım 10/10
sadece sonu için bile izlenir.
Filmi izlerken ben yoruldum , Oyunculuklar öyle muazzam ki sanki hayattan alınmış bir 107 dakika.. Yaşayarak izleyeceğiniz bir film varsa şuana kadar izlediğim filmlerden en önemlisi budur hele bir müzisyenseniz bu filmi izlemeden kariyerinize devam etmeyin lütfen.. Son sahne der ve bitiririm.. Son sahne..
Film çok sağlam özellikle altyazılı seyredin öğretmenin psikopati da bir başka oluyor şiddetle izlenmeli
Uzun zamandır bekliyordum Whiplash filmini. Özellikle de film hakkında bütün yorumlar olumlu ve 6 dalda olan Oscar adaylıkları ile izlemek iyice şart oldu. Ben de bu vesile ile filmi izlemeye karar verdim. Ama hakkını vermek için sinemaya gittim büyük bir heyecan ile. (Bu arada filmin seansı Başka Sinema’ya denk geldi ve filmde ara verilmediği için sizin de öyle yapmanızı şiddetle tavsiye ediyorum) Bir ara acaba beklentilerimi karşılamaz mı diye düşünmedim değil açıkçası ama hiç gereği yokmuş. Böyle bir film yok arkadaş! Ne havada, ne karada var böyle bir şey. Film boyunca nefesimi tutarak izledim ve ara verilmemesine rağmen hiç sıkılmadım. Büyük bir heyecan ve tutku ile izlettirdi film. Yani filmdeki duyguyu ve ritmi seyirciye yaşattırmayı başardı. Filmin etkisinden de bir süreliğine kurtulacağımı zannetmiyorum.
Filmde belli bir gerilim tonu var ve finale kadar da ilerliyor bu. Ayrıca dram ve müzik öğeleri de filmde bolca var. Dram oldukça iyi işlenmiş, filmdeki müzikler de oldukça güzel olduğu için film bir yandan da size caz müzik ziyafeti yaşatıyor. Bir taşla iki kuş misali. Ayrıca ara sıra bazı esprilere gülebiliyorsunuz da. Bu arada filmdeki heyecan sonlara doğru öyle bir artıyor ki ben bile ayağım ile ritim tuttum, ellerim terledi. Film o kadar başarılıydı.
Aslında bu yazıyı yazarken bile başka ne yazacağımı bilemiyorum. Her şey kusursuzdu cidden. Belki de sinemanın etkisinden de böyle ama harbiden film çok başarılıydı. Oyunculuklar zaten takdire şayan. Miles Teller, önceki komedi filmleri performanslarından sıyrılıp çok başarılı ve gerçekçi bir oyunculuk sergiliyor. Ayrıca filmde gerçekten de davul çaldığını zannettim ama sahte olduğunu öğrendim. Ama Teller’ın böylesine epik bir sahte davul performansı -ve mükemmel şarkıların karışımının yardımı ile de- kesinlikle takdir edilesi. Aslında Teller, Oscar’da “En İyi Erkek Oyuncu” kategorisinde aday olmalıydı diye düşünüyorum. Bunun dışında hele ki J.K. Simmons çok başarılı bir oyunculuk sergilemiş ki “En İyi Yardımcı Erkek Oyuncu” Oscar’ı kesinlikle ona ait, hiç şüphem yok. Diğer oyunculuklar ise biraz arka planda kalmış -çünkü film Simmons ve Teller’ın etrafında dönüyor- ama onlar da ortalamanın üstünde olan iyi bir performans sergilediğini söyleyebilirim.
Bu arada film hakkında fazla spoiler veremeyeceğimden filmin konusu ve yaşananlar hakkında fazla da bir şey açıklamıyorum, gidip kendiniz görün bence. Pişman olacağınızı da hiç zannetmiyorum. Peki illaki film hakkında kötü bir şey var mıydı diye sorarsanız şunu söyleyebilirim: Damien Chazelle’nin filmdeki koşu anlarda oynayan kamerası. Ama olacak o kadar. Nasıl olsa Chazelle 30’lu yaşlarında. Üstelik bu filmi onun yazdığını da düşünürsek, gerçekten de büyük bir başarı yakalamış Chazelle.
Whiplash, mutlaka izlemeniz gereken bir yapıt. Benim gerçekten hoşuma gitti ve sizin de hoşunuza gideceğine eminim. Yalnız böyle güzel bir filmi evde izlemenizi fazla tavsiye etmiyorum. Gerçekten de filmi yaşamak için sinemada izlemenizi daha çok tavsiye ediyorum. (Özellikle de Başka Sinema ise) Ben bile sinemadaki perde fazla büyük olmamasına rağmen kendimi öyle bir kaptırmışım ki filme, sinemada olduğumu unutmuşum. Whiplash kesinlikle 2015’in en iyi ve en sağlam filmlerinden birisi. Üstelik filmin finali o kadar çarpıcı ve etkileyiciydi ki, internette olduğu için en az 5 kere izlemişimdir. Kesinlike izlemenizi tavsiye ediyorum! Herkese iyi seyirler.
Not: Oscar ödüllerinde “En İyi Film” ödülü büyük ihtimalle Boyhood’a gidecek (çünkü Boyhood bütün Amerika’ya hitap ediyor) ama benim gönlümden Whiplash geçiyor. Bunu zamanla göreceğiz. Bu arada not demişken filmdeki Andrew’un bateri setinin üstünde İstanbul yazması hoş bir ayrıntı olmuş. Yönetmenin bateriye tepeden çektiği sahnelerde bunu görebilirsiniz.
Filmde belli bir gerilim tonu var ve finale kadar da ilerliyor bu. Ayrıca dram ve müzik öğeleri de filmde bolca var. Dram oldukça iyi işlenmiş, filmdeki müzikler de oldukça güzel olduğu için film bir yandan da size caz müzik ziyafeti yaşatıyor. Bir taşla iki kuş misali. Ayrıca ara sıra bazı esprilere gülebiliyorsunuz da. Bu arada filmdeki heyecan sonlara doğru öyle bir artıyor ki ben bile ayağım ile ritim tuttum, ellerim terledi. Film o kadar başarılıydı.
Aslında bu yazıyı yazarken bile başka ne yazacağımı bilemiyorum. Her şey kusursuzdu cidden. Belki de sinemanın etkisinden de böyle ama harbiden film çok başarılıydı. Oyunculuklar zaten takdire şayan. Miles Teller, önceki komedi filmleri performanslarından sıyrılıp çok başarılı ve gerçekçi bir oyunculuk sergiliyor. Ayrıca filmde gerçekten de davul çaldığını zannettim ama sahte olduğunu öğrendim. Ama Teller’ın böylesine epik bir sahte davul performansı -ve mükemmel şarkıların karışımının yardımı ile de- kesinlikle takdir edilesi. Aslında Teller, Oscar’da “En İyi Erkek Oyuncu” kategorisinde aday olmalıydı diye düşünüyorum. Bunun dışında hele ki J.K. Simmons çok başarılı bir oyunculuk sergilemiş ki “En İyi Yardımcı Erkek Oyuncu” Oscar’ı kesinlikle ona ait, hiç şüphem yok. Diğer oyunculuklar ise biraz arka planda kalmış -çünkü film Simmons ve Teller’ın etrafında dönüyor- ama onlar da ortalamanın üstünde olan iyi bir performans sergilediğini söyleyebilirim.
Bu arada film hakkında fazla spoiler veremeyeceğimden filmin konusu ve yaşananlar hakkında fazla da bir şey açıklamıyorum, gidip kendiniz görün bence. Pişman olacağınızı da hiç zannetmiyorum. Peki illaki film hakkında kötü bir şey var mıydı diye sorarsanız şunu söyleyebilirim: Damien Chazelle’nin filmdeki koşu anlarda oynayan kamerası. Ama olacak o kadar. Nasıl olsa Chazelle 30’lu yaşlarında. Üstelik bu filmi onun yazdığını da düşünürsek, gerçekten de büyük bir başarı yakalamış Chazelle.
Whiplash, mutlaka izlemeniz gereken bir yapıt. Benim gerçekten hoşuma gitti ve sizin de hoşunuza gideceğine eminim. Yalnız böyle güzel bir filmi evde izlemenizi fazla tavsiye etmiyorum. Gerçekten de filmi yaşamak için sinemada izlemenizi daha çok tavsiye ediyorum. (Özellikle de Başka Sinema ise) Ben bile sinemadaki perde fazla büyük olmamasına rağmen kendimi öyle bir kaptırmışım ki filme, sinemada olduğumu unutmuşum. Whiplash kesinlikle 2015’in en iyi ve en sağlam filmlerinden birisi. Üstelik filmin finali o kadar çarpıcı ve etkileyiciydi ki, internette olduğu için en az 5 kere izlemişimdir. Kesinlike izlemenizi tavsiye ediyorum! Herkese iyi seyirler.
Not: Oscar ödüllerinde “En İyi Film” ödülü büyük ihtimalle Boyhood’a gidecek (çünkü Boyhood bütün Amerika’ya hitap ediyor) ama benim gönlümden Whiplash geçiyor. Bunu zamanla göreceğiz. Bu arada not demişken filmdeki Andrew’un bateri setinin üstünde İstanbul yazması hoş bir ayrıntı olmuş. Yönetmenin bateriye tepeden çektiği sahnelerde bunu görebilirsiniz.
Nasıl anlatsam? Nereden başlasam bilemiyorum. Bir kere caz müzik ziyafeti çekeceğinizi garanti ederim. Hikayenin sürükleyiciliği bir tarafa oyunculuklar ders verir gibi. Öncelikle J.K. Simmons o oscarı almalı arkadaş. Uzun zamandır bu kadar başarılı bir yardımcı erkek oyuncu performansı izlemedim. Kişinin potansiyelini sonuna kullandıracak kişiler hayatında olmalı, ondan ya nefret edersiniz ya da o kişi sizin adınızı tarihe geçirir. Tabi Fletcher gibi bir hocaya tahammül edebilirseniz. Filmi 15 yaşımda seyretseydim hemen bateri alırdım o derece etkisinde kaldım. Bu arada bateride istanbul yazması da ayrı bir hoşuma gitti. İlham verici,kışkırtıcı ve içine alan bir başyapıt desem abartmış olmam sanırım. Şiddetle tavsiye ederim. Belki sizin de içinizdeki yeteneği ortaya çıkarmak için itici bir güce ihtiyacınız vardır.
Tüyleri diken diken yapan bir film. Hem kulaklarınızın pasını siliyor hem mükemmel bir azim örneği izletiyor. Yönetmene tebrikler. Oyunculara saygılar. Başyapıt. Nokta
J.K Simmons iyi oynamadığı(!) tek kelimeyle rolünü yaşadığı,bir hedefi olan insanlar için ilham verici ve abartıldığı kadar olmasa da iyi bir film.
Senenin en büyük sürprizi belki de. Hakkında yapılan yorumları, kritikleri okumadan izleyin. Rahat bir kafayla, hatta belki konusuna bile bakmayın filmin, yalnızca afişteki görüntü olsun aklınızda. Beklentilerinizi yüksek tutmayın demek istiyorum. Ki ondan sonra "şöyle dendi böyle dendi ama çok bir olayı yokmuş" gibi külliyen katılmadığım yorumlar yapma şansınız da azalmış olur, filmden de daha fazla keyif alırsınız. İki "efsane", uzun yıllar unutulmayacak oyuncu performansı Simmons ve Teller'dan. Senaryo eleştirilmiş ancak ayan beyan eksiklikleri, yanlışlıkları yok. Konusu ve genel dokusu olarak bayağı bir "Black Swan"ı anımsattı bana. Bir insanın sınırlarını aşma süreci. Simmons'ın sonlara doğru yaptığı iki dakikalık o konuşma. Üzerine ciltler dolusu kitaplar yazılmayı hak eden, o iki dakikalık konuşma. Filmin içine girebilir iseniz, Andrew ile birlikte "hissedeceksiniz". Akademi Ödülleri'nden eli boş dönmesini istemediğim filmlerden biri. Mutlaka görmek gerekiyor.
Çok iyiydi,müzikle aram çok iyi değildir ama whiplash farklı bir deneyim yaşattı bana ve hem gözlerimin hem de kulaklarımın pasını silmeyi başardı
oscar adayı bir film,şiddetleb tavsiye ediyorum...
- En son Beyazperde eleştirileri
- En İyi Filmler
- Basın Puanlarına Göre En İyi Filmler