Cruella - Beyazperde.com eleştirisi : 101 Dalmaçyalı’nın köpekleri sevmeyen, adı kötüye çıkmış karakteri Cruella de Vil’in gerçekte kim olduğunu öğrenme vakti!

Cruella’nın 1961’de animasyon karakteri olarak başlayan yolculuğu 1996 yılında yine Disney prodüksiyonu bir canlı aksiyon filmiyle devam etmiş, 2000’de 102 Dalmations ile tekrar izleyicisiyle buluşmuş, 2002 yılında en son animasyon filmi 101 Dalmatians II: Patch's London Adventure ile vücut bulmuştu. Cruella’nın Estella’dan alter egosuna dönüşümünün anlatıldığı ön hikayesi, 2021 Mayıs’ında pandeminin başından bu yana ilk büyük kırmızı halı etkinliğiyle Amerika’da sinemalarda yerini aldı. Salonların açılmasıyla bu hafta da Türkiye’de!

1960’lar ve 1970’lerin punk rock furyasının yaşandığı Londra’sında geçen film, moda severlerin ve o dönemin müziklerini anarşist bir karakterin gelişimi üzerinden dinlemek isteyenlerin sevebileceği türden. Nina Simone’ın Feeling Good şarkısından Blondie’nin One Way or Another’ına kült şarkılar suç komedi türündeki bu filme eşlik ediyor.

Sinemada çoğunlukla sıradan insanların, alter egolarının patlayarak kahraman ya da kötü karakterlere dönüştüğüne defalarca şahit olduk. Batman, Spiderman gibi kurtarıcıların yanı sıra Fight Club’ın antagonist’i Tyler Durden gibi davranışları toplumsal hareketi tetikleyecek, iyi ya da kötü karakter olduğu kişisel bakış açısıyla da şekillenebilecek isimler ikonlaştı. Son zamanlarda Joker filminin sansasyon yaratmasıyla karakterlerin geçmişe yönelik hikayeleri ve onları yakından tanımak belli ki Hollywood’ın ekmeğini yiyeceği bir alan. Walt Disney de 2014 yılında, Uyuyan Güzel’in kötü karakteri Malefiz’in gözünden masalı yeniden yaratmış, Disney’in eğlenceli ve renkli dünyasından çıkıp karanlığa adım atmamızı sağlamıştı. 101 Dalmaçyalı’nın Cruella’sının hikayesi de karanlık ama göreceli komik ve bolca müzikli, çokça modaya odaklı. Nitekim düzene uyumlu Estella ve baş düşmanı narsist Baroness’le olan ilişkisini izlerken, Şeytan Marka Giyer filmi de akıllara geliyor.

Filmin Cruella’nın yarattığı vandalizm tonu, bir Disney yapımı olarak modayla kendini ifade edişten öteye gitmiyor. Cruella’nın duruşu, yaptıkları için tek derdi geçmişiyle hesaplaşmak, kişisel. Hesaplaşmalarında ise çocukluğundan itibaren hikayesini öğrenirken filmdeki iyi karakter de kendisi. Dalmaçyalılara ne kadar takıntılı olduğunu önceki filmlerden bilirken nedenini öğrenip, köpek öldürmekle yanıp tutuşan bir insaf yoksunu olarak da tanımıyoruz. 

Estella’nın dönüşümünde fikrimce ilgi çeken kısım, başına kötü olaylar gelmeden de Estella alter egosu Cruella’yı içinde bir yerde barındırıyordu. Karanlık tarafı annesine olan sevgisiyle iyice bastırılırken “doğru” şartlarda Estella’yı yok edecek kadar meydana çıkıyor ve artık tek bir kişiye, Cruella’ya dönüşüyor. 

Etkileyici kıyafetler ve o dönemin ve şimdi de sevilen parçalarını bolca dinleyeceğiniz Cruella, Emma Stone, Estella/Cruella’nın çocukluk halini canlandıran Billie Gadsdon ve Emma Thompson’ın biraz deli, biraz eğlenceli halleriyle akıp gidiyor. Yönetmenliğini Lars and the Real Girl’le ünlenen Craig Gillespie’ın yaptığı ve kostümleri Mad Max: Fury Road ile Oscar kazanan Jenny Beavan’ın tasarladığı film vurucu mu? On yıllardır ikonikleşmiş bir karaktere rağmen çok da akılda kalmayacaktır. 

Fakat uzun süreden beri pandemi yüzünden kapalı kalan sinemalar şimdi yeniden açılmışken beyaz perdede çoluk çocuk izlemek keyifli olacaktır. Özlemiştik sinemada film izlemeyi. 

Kendinize ve alter egonuza iyi bakmanız dileğiyle, sağlıkla kalın :)