Thor: Ragnarok - Beyazperde.com eleştirisi : “Bir Thor Filminden Daha Fazlası!”

Daha önce yazdığım bir yazıda, sinema salonlarını istila eden ve birbirini muadili çizgi roman uyarlamalarından bahsetmiş ve şöyle demiştim:

“Artık her hafta, ekseriyeti gençleri hedef alan birbirinin replikası çizgi roman/oyun uyarlamaları izliyoruz. En son, usta yönetmen Luc Besson’un, Valerian ve Bin Gezegen İmparatorluğu (Valerian and the City of a Thousand Planets) filmi gösterime girdi ve bir önceki hafta izlediğimiz Örümcek Adam: Eve Dönüş’ten (Spider Man: Homecoming) ya da daha önce gördüğümüz Galaksinin Koruyucuları 2’den (Guardians of the Galaxy Vol. 2) zerre farkı yoktu. Bu saydıklarım elbette kötü filmler değil fakat kendi alanlarında fark yaratan ve diğerlerinin muadili olmaktan kurtulabilen işler olmaktan çok uzaklar. Son birkaç seneye baktığımızda, Deadpool gibi mizah kurallarını yerle yeksan etmiş veyahut Logan gibi şiddeti yerinde ve kararında kullanarak hikâyesini güçlendirmiş birkaç örnek dışında kaç tane çizgi roman uyarlaması aklımızda kaldı, hikâyesiyle nefeslerimizi kesti? Eğlenceyse Marvel zaten “suyunu çıkarmış” durumda; DC deseniz Batman vs Superman hezimetini Wonder Woman’la unutmaya çalıştı fakat Wonder Woman’ın da yetişkin olmaktan fazlasıyla uzak olduğunu tecrübe ettik.”

Nihayet, yukarıda sözünü ettiğim meseleden uzaklaşmaya başladığımızın sinyalleri geldi ve Marvel, suyunu çıkardığı çizgi roman uyarlaması anlayışından uzaklaşmaya başladı! Batman vs Superman’dan sonra durumu toparlamaya çalışan DC’nin, Wonder Woman’la elde ettiği başarının da etkisiyle Marvel, yeni Thor filmi için kesenin ağzını açtı ve sonuç; bir Avengers macerası tadında Thor: Ragnarok!

Kenneth Branagh’ın çektiği ilk solo film ve hemen ardından Alan Taylor ile gelen Thor: Dark World’den sonra Taika Waititi’nin yönetiminde karşımıza çıkan Thor: Ragnarok, üçüncü filmiyle bambaşka bir Thor macerasına imza atıyor. Giriş sekansıyla müthiş bir süper kahraman parodisi sunan ve son yıllarda izlediğimiz tektipleşen uyarlamalarla acımasızca dalga geçen Thor: Ragnarok, bir anlamda Marvel’ın kendi özeleştirisini yaptığı film de oluyor. Ancak filmin bununla sınırlı kaldığını sanıyorsanız fena halde yanılıyorsunuz çünkü Thor: Ragnarok daha önceki Thor filmlerinde karşılaşmadığımız türden bir yapım kalitesine ve hikâyeye sahip. Wonder Woman’la, yeni süper kahramanların solo filmlerinin iş yapabildiğini fark eden Marvel bütçesini, Captain America ve Iron Man dışında bir çizgi roman kahramanına daha yöneltmiş ve tıpkı Captain America: Civil War’da yaptığı gibi Thor macerasını da bir Avengers serüvenine dönüştürmüş; çok da iyi yapmış! Fakat Marvel, DC’nin Wonder Woman’da bilhassa final sahnesindeki hatasına düşmüyor ve filmin efekt kalitesini önceki Thor filmlerinin de ötesine taşıyarak görsel açıdan çok keyifli bir seyirlik haline getiriyor. Netflix orijinal yapımı Stranger Things’in, furyaya dönüşmesinde büyük etkisinin olduğu 80’ler esintilerine müzik kullanımında yer veren Thor, bu anlamda seyir zevkini de katlamayı başarıyor.

Elbette Yeni Thor, son yıllarda izlediğimiz çizgi roman uyarlamalarında dönüm noktası haline gelen Deadpool ve Logan kadar yetişkin ve ayrıksı değil fakat ilk sekansında dahi işin cılkını çıkarmayan ve süper kahramanın seyircinin gözündeki ciddiyetini kaybetmesine yol açmayan bir mizaha sahip. Ve bunu, aslında bir Hulk macerası olan bir hikâyeyle destekliyor ve Hulk ile Thor’u karşı karşıya getirerek hem çok eğlenceli hem de unutulmaz bir dövüş sekansına zemin hazırlıyor. Bunun yanı sıra hikâyeye dâhil olan ve Cate Blanchett’in hayat verdiği kötü karakter Hela ile Jeff Goldblum’un canlandırdığı Grandmaster’ın maceraya katkıları büyük. Fakat benim açımdan tek sıkıntı, harika bir kötü karakter profili çizmesine rağmen çok yüzlü oyuncu Cate Blanchett’in sanki her filmde karşımıza çıkıyor hissi yaratması oldu… Özellikle Julian Rosefeldt imzalı Manifesto’dan sonra her karakterin yüzü haline gelen oyuncu, canlandırdığı her rolün başarıyla üstesinden geliyor ama sanıyorum Manifesto, Blanchett’i birkaç filmde görmüşüz etkisi yarattı… Dolayısıyla performansına ve rolüne yakışmasına rağmen başkasını görmeyi tercih etmeme sebep oldu. Ki dediğim gibi bu, benim şahsi kanaatim.

Özetle Thor: Ragnarok, şu sıralar fena halde sıkıldığımız ve birbirinin replikası haline gelen çizgi roman uyarlamalarından sonra türün sevenlerine ilaç gibi gelecek bir film. Chris Hemsworth’ün etkileyici performansı ve yakışıklılığı da cabası! Mutlaka görün!

basakbicak@gmail.com

https://twitter.com/BasakBicak