Short Term 12, çoğu eleştirmenler ve izleyiciler tarafından 2013 yılının en iyi filmlerinden biri olarak görüldü ve beklenildiği ilgiyi görmediğini söyledi. Buna hem katılıyorum hem de katılmıyorum maalesef.
Short Term 12, birkaç yetişkin bakıcının Short Term 12 adlı bir yerde 18 yaşından küçük olan, ailesi olmayan veya ailesi tarafından istenmeyen kişilere bakılmasını anlatıyor kısaca. Bu filmin hikayesi epey orijinal ve taze aslında, böyle değişik bir konunun işlenmesini görmek benim için de farklı bir deneyim oldu.
Ama konsept bir yana, oyunculuklar çok başarılıydı. Brie Larson, Room'da olduğu gibi güçlü bir performans sunmuş. Ayrıca John Gallagher Jr. de iyi bir iş çıkartmış.
Fakat benim bu filmle ilgili bir sorunum var: Filmdeki "bakıcı"ların (Brie Larson'ın karakterinden bahsediyorum) normalde çocuklara örnek olması gerekirken bir süre sonra sorunlu çocuklar gibi davranması biraz tersti. Arabalara beyzbol sopasıyla vurup depresyona girmek vb. Film bir süre sonra vazgeçiyor ve tahmin edilebilir bir melankolik hikayeye dönüyor. Üstelik tam olarak da sonuçlanamıyor.
Seyircilerin filmi beğenmesinin en temel nedeni finali bence. Müzik yükseliyor, sevinç verici bir an yaşanıyor vesaire... Seyirciye aslında oldukça hisli bir film izlediklerini hissettirmeye çalışıyor. Film hisli, evet. Ama filmin kendisi bunu seyirciye hissettirmeye çalışınca, işin büyüsü bozuluyor.
Ama yine de, farklı bir film izlemek isteyenler için Short Term 12 iyi bir alternatif olacaktır. Ben denildiği kadar iyi bulmadım ama izlediğime memnunum.
TOPLAM PUAN: 6.2/10