Beyazperde
Hesabım
Ortalama puan
2,6
13 Puanlama
Midnight Special hakkında görüşlerin ?
5
0 Eleştiri
4
0 Eleştiri
3
2 Eleştiri
2
0 Eleştiri
1
1 Eleştiri
0
3 Eleştiri
Sırala
Filtrele:
Hepsi
“Midnight Special”, senaryosunu da yazan Jeff Nichols’ın yönetmen koltuğunda oturduğu bir bilim – kurgu filmi…
Prömiyeri, 12 Şubat 2016’da büyük ödül “Altın Ayı” için yarıştığı Berlin Uluslararası Film Festivalinde yapılan ve 18 Mart 2016 tarihinde Amerika’da vizyona giren filmin, 6.6/10 (76.441 oy) ve 3.5/5 (10.000 üzeri oy) olan IMDB ve Rotten Tomatoes izleyici puanı ortalamalarıyla 7.3/10 (235 yorum) ve 76/100 (44 yorum) olan Rotten Tomatoes ve Metacritic yorum ortalamaları, iyi bir filmle karşı karşıya olduğumuzu söylüyor gibi…
Ama biz yine de 18 milyon dolarlık bir bütçeyle çekilen ve 6,7 milyon dolarlık bir hasılat rakamı ile de gişeye çakılmış olan bu filmi, her zamanki gibi önceliği oyuncu kadrosuna vermek suretiyle bizzat kendimiz mercek altına alarak inceleyecek ardından da puanlamaya çalışacağız…
Bunun için de Jeff Nichols’ın başrollerdeki Michael Shannon ile Joel Edgerton’ın bırakın eti ile sütünü, kılı ile derisinden bile etkili bir biçimde yararlandığı filme ilişkin ilk tespitimizi, sonrasında da naçizane ilk önerimizi paylaşalım istiyoruz…
Bu bağlamda da işe; karşımızdakinin, izleyenine Steven Spielberg’in “Close Encounters of the Third Kind” (1977) isimli sıra dışı filminin tadına yakın kıvamdaki bir lezzetin sunulduğu sağlam bir seyirlik olduğunu söyleyerek başlayabiliriz…
“Midnight Special”, hepsi bir diğerinden değerli olan “Shotgun Stories” (2007), “Take Shelter” (2011), “Mud” (2012) ve “Loving” (2016) sonrasında yorumladığımız beşinci Jeff Nichols filmi olacak…
Bütün bu filmler arasındaki tek ortak nokta, Michael Shannon’ın bu filmlerin tamamında, Joel Edgerton’ın da “Loving” (2016) dâhil iki tanesinde rol almış olmaları…
(Kaliteleri hariç) bunun dışında, Jeff Nichols’ın filmlerinde, kendini tekrarlayan yahut da tek bir sahnesi ile dahi anımsatan herhangi bir şeye rastlamak neredeyse imkânsız gibi…
Yani bu filmi (ve diğer Jeff Nichols filmlerini) yorumlarken, incelenmekte olunan eserin, Amerikan sinemasının yükselen değerlerinden birinin elinden çıktığını biliyor olmak ve öyle de davranmak gerekiyor…
Bu kısa girizgâhın ardından, şimdi yeniden filmimize dönecek olursak...
Her şeyden önce, yukarıda da vurguladığımız gibi Michael Shannon ile Joel Edgerton, performansları ile filme damgalarını vururlarken, Kirsten Dunst, Adam Driver ve Jaeden Martell’de bu ikiliye ellerinden geldiğince ayak uydurmaya çalışmışlar…
Evet, bu bir bilim – kurgu filmi…
Ama bize göre, baş roldeki kahramanlar ile FBI ve askerler arasındaki takip ve kovalamaca sahnelerindeki aksiyon da son derece tatminkâr…
Fakat muhtemelen, ortamın iyice gerilerek ısındığı ve hatta kan da aktığı bu sahnelerde, akıl dışı mantıksızlıklara başvurulmadığı için film, aksiyon meraklılarının nezdinde de izlenmeye değer bulunmamış…
Nichols’ın teknik kadrosundaki kemikleşmiş isimler haline gelen “görüntü yönetmeni” Adam Stone ile “editör” Julie Monroe, son derece doğru bir kararla bu filmde de koltuklarındaki yerlerini korumuşlar…
Filmin dikkate değer bir diğer özelliği de Jeff Nichols’ın, 18 milyon dolarlık bütçenin hakkını veren görsel efektler kullanmış olması…
Belki, yine klasik bir laf olacak ama diğer yorumlarımızda olduğu gibi “spoiler vermeden” yazılmayanları yazmaya, anlatılmayanları anlatmaya, söylenilmeyenleri söylemeye çalıştığımız bu satırlar filme ilişkin ilk tespitimiz olsun…
İlk önerimize gelince:
O hakkımızı da bu kez; “Light of My Life” (2019) filminin yorumunda yazdıklarımızın bir kısmını (bir kez daha) tekrarlamış olmak pahasına, nitelikli film izlemeyi alışkanlık haline getirmiş sinemasever dostlara, “Amerikan sinemasının Jeff Nichols, Casey Affleck, Joel Edgerton, Paul Dano, Olivia Wilde ve benzerleri gibi iyi işler yapmaya çalışan yeni nesil yönetmenlerinin filmlerini de izleme listelerinize eklemeyi unutmayın” diye seslenerek kullanmak istiyoruz…
Sonuç olarak, kendi değerlendirme sistemimiz içinde puan olarak 3,5 verdiğimiz bu film için önerimiz de aradan geçen bunca zamana rağmen halen izlemediyseniz olumsuz puan ve yorumlara aldırmadan “bir şans da siz verin” şeklinde olacak…
Keyifli seyirler…
Prömiyeri, 12 Şubat 2016’da büyük ödül “Altın Ayı” için yarıştığı Berlin Uluslararası Film Festivalinde yapılan ve 18 Mart 2016 tarihinde Amerika’da vizyona giren filmin, 6.6/10 (76.441 oy) ve 3.5/5 (10.000 üzeri oy) olan IMDB ve Rotten Tomatoes izleyici puanı ortalamalarıyla 7.3/10 (235 yorum) ve 76/100 (44 yorum) olan Rotten Tomatoes ve Metacritic yorum ortalamaları, iyi bir filmle karşı karşıya olduğumuzu söylüyor gibi…
Ama biz yine de 18 milyon dolarlık bir bütçeyle çekilen ve 6,7 milyon dolarlık bir hasılat rakamı ile de gişeye çakılmış olan bu filmi, her zamanki gibi önceliği oyuncu kadrosuna vermek suretiyle bizzat kendimiz mercek altına alarak inceleyecek ardından da puanlamaya çalışacağız…
Bunun için de Jeff Nichols’ın başrollerdeki Michael Shannon ile Joel Edgerton’ın bırakın eti ile sütünü, kılı ile derisinden bile etkili bir biçimde yararlandığı filme ilişkin ilk tespitimizi, sonrasında da naçizane ilk önerimizi paylaşalım istiyoruz…
Bu bağlamda da işe; karşımızdakinin, izleyenine Steven Spielberg’in “Close Encounters of the Third Kind” (1977) isimli sıra dışı filminin tadına yakın kıvamdaki bir lezzetin sunulduğu sağlam bir seyirlik olduğunu söyleyerek başlayabiliriz…
“Midnight Special”, hepsi bir diğerinden değerli olan “Shotgun Stories” (2007), “Take Shelter” (2011), “Mud” (2012) ve “Loving” (2016) sonrasında yorumladığımız beşinci Jeff Nichols filmi olacak…
Bütün bu filmler arasındaki tek ortak nokta, Michael Shannon’ın bu filmlerin tamamında, Joel Edgerton’ın da “Loving” (2016) dâhil iki tanesinde rol almış olmaları…
(Kaliteleri hariç) bunun dışında, Jeff Nichols’ın filmlerinde, kendini tekrarlayan yahut da tek bir sahnesi ile dahi anımsatan herhangi bir şeye rastlamak neredeyse imkânsız gibi…
Yani bu filmi (ve diğer Jeff Nichols filmlerini) yorumlarken, incelenmekte olunan eserin, Amerikan sinemasının yükselen değerlerinden birinin elinden çıktığını biliyor olmak ve öyle de davranmak gerekiyor…
Bu kısa girizgâhın ardından, şimdi yeniden filmimize dönecek olursak...
Her şeyden önce, yukarıda da vurguladığımız gibi Michael Shannon ile Joel Edgerton, performansları ile filme damgalarını vururlarken, Kirsten Dunst, Adam Driver ve Jaeden Martell’de bu ikiliye ellerinden geldiğince ayak uydurmaya çalışmışlar…
Evet, bu bir bilim – kurgu filmi…
Ama bize göre, baş roldeki kahramanlar ile FBI ve askerler arasındaki takip ve kovalamaca sahnelerindeki aksiyon da son derece tatminkâr…
Fakat muhtemelen, ortamın iyice gerilerek ısındığı ve hatta kan da aktığı bu sahnelerde, akıl dışı mantıksızlıklara başvurulmadığı için film, aksiyon meraklılarının nezdinde de izlenmeye değer bulunmamış…
Nichols’ın teknik kadrosundaki kemikleşmiş isimler haline gelen “görüntü yönetmeni” Adam Stone ile “editör” Julie Monroe, son derece doğru bir kararla bu filmde de koltuklarındaki yerlerini korumuşlar…
Filmin dikkate değer bir diğer özelliği de Jeff Nichols’ın, 18 milyon dolarlık bütçenin hakkını veren görsel efektler kullanmış olması…
Belki, yine klasik bir laf olacak ama diğer yorumlarımızda olduğu gibi “spoiler vermeden” yazılmayanları yazmaya, anlatılmayanları anlatmaya, söylenilmeyenleri söylemeye çalıştığımız bu satırlar filme ilişkin ilk tespitimiz olsun…
İlk önerimize gelince:
O hakkımızı da bu kez; “Light of My Life” (2019) filminin yorumunda yazdıklarımızın bir kısmını (bir kez daha) tekrarlamış olmak pahasına, nitelikli film izlemeyi alışkanlık haline getirmiş sinemasever dostlara, “Amerikan sinemasının Jeff Nichols, Casey Affleck, Joel Edgerton, Paul Dano, Olivia Wilde ve benzerleri gibi iyi işler yapmaya çalışan yeni nesil yönetmenlerinin filmlerini de izleme listelerinize eklemeyi unutmayın” diye seslenerek kullanmak istiyoruz…
Sonuç olarak, kendi değerlendirme sistemimiz içinde puan olarak 3,5 verdiğimiz bu film için önerimiz de aradan geçen bunca zamana rağmen halen izlemediyseniz olumsuz puan ve yorumlara aldırmadan “bir şans da siz verin” şeklinde olacak…
Keyifli seyirler…
Kötü, ortalamanın epey altında bir bilim-kurgu filmi. İzlemeyenin bir şey kaybetmeyeceği gibi, izleyene herhangi bir ufuk açıcı bir senaryo ya da çok gizemli olaylar kazandırmayacaktır. Çok iyi olabilecek bir konu yakalanmasına rağmen yönetmen ve senaristin hatalarıyla film çekilmez bir hale geliyor. Sonunu zor getirdim.
Mud ve Take Shelter ile tarzını ortaya koymuş yönetmen Jeff Nichols'un yeni filmi Midnight Special'ın oldukça ilginç bir konusu var. Bu filmi kısaca bir baba-oğul öyküsü olarak adlandırsak hiç de yanlış olmaz tabii ki ama, film bundan daha fazlasını yapıyor. Filmdeki baba, Roy'u oynayan Michael Shannon'ın oğlu Alton (Jaeden Lieberher), sıra dışı olaylar göstermektedir. Bilmediği dilleri anında söyleme, uydu frekansından yapılan yayını bulma, gözlerinden ışık saçma... Ve birlikte, Lucas'ın (Joel Edgerton) yardımıyla bir kaçış üzerindedirler. (Spoiler vermeden ancak bu kadarını anlatacağım, gerisini filmi izleyince görmeniz daha iyi olacak).
Midnight Special'ın böyle farklı bir öyküsü var. Ama Midnight Special'ı Midnight Special yapan şey sadece öyküden ibaret değil. Midnight Special'ı Midnight Special yapan şey, bu öyküyü oldukça sade ve gerçekçi bir şekilde anlatması. Yani olağanüstü patlama sahneleri, mantık hataları ve de en önemlisi, yüksek bütçeli bir blockbuster havası yok. Bu film, bambaşka bir film. Bu yüzden bu filmi klasik bir bilimkurgu filmi olarak izleyecekseniz, izlemeyin.
Filmin kötü yanlarından başlayalım. Her filmde olduğu gibi bu filmde de mantık hataları var. Ayrıca finali de size biraz sönük gelebilir. Ya da Alton'ın bu güçlerle nasıl doğup, büyüdüğünü de bir türlü öğrenememiz de oldukça mantıksız aslında.
Bunlar her ne kadar bizim seyir zevkimiz için birer eksi olsa da, film aslında bunlara odaklanmamaya çalışıyor. Sadece oğlunu korumaya çalışan bir babanın öyküsünü anlatmaya çalışıyor temelinde.
İyi yanlarına bakalım bir de. Bu film her ne kadar kendi alanında çığır açacak sahnelere imza atmasa da, günümüzde vizyona giren bilimkurgu filmleri arasında adeta taze bir soluk aldırıyor seyirciye.
Bunun asıl nedeni, gerçekçi tarzı. Eğer bu film, kendini hiç ciddiye almadan klişe bir "Michael Bay filmi" olarak sunulsaydı, çok para yapardı ama seyirciden sıfır not alırdı. Gerçekçi tarzı, bizi filmi izlemeye itiyor. Ne olacağını hiç bilemiyoruz.
Buna oyunculukların da katkısı büyük. Özellikle Michael Shannon ve Joel Edgerton, müthiş birer performans sergilemişler. Onlarla hemen bağ kurabiliyorsunuz ve karakterlerinin neler yapacağını merak ediyorsunuz. Kirsten Dunst ve genç oyuncu Jaeden Lieberher da iyi birer yardımcı karakter olmuşlar. Filmi ana karakterlerin altında kalmadan taşımayı başarmışlar. Sadece Adam Driver'ın oyunculuğunu biraz "robotik" buldum ama genel anlamda, Driver da iyi bir performans çıkarmış.
Midnight Special, mükemmel bir film değil. Dediğim gibi, mantık hataları ve senaryoda boşluklar var. Ayrıca bazı kısımları da tekrara sardığı için seyircinin bir nebze sıkılması da elden değil. Ama genel anlamda bu filme baktığım zaman, orijinal ve farklı olmaya çalışan, yeni bir iş görüyorum. Filmin ortaya attığı fikirler oldukça ilgi çekici, oyunculuklar başarılı, efektleri bile düşük bütçesine karşı iyi. Fakat, bütün bunlara rağmen filmin büyük bir eksi tarafı var. O da, uzun süre üzerinde durulacak, konuşulacak, hatırlanacak bir yapım olmaması. Bu yüzden bu film her ne kadar farklı olsa da basit yapısı yüzünden izle ve unut kategorisine giriyor ister istemez. Eğer bu film, Interstellar gibi yüksek bütçeli ve oldukça merak edilen bir iş olsaydı, sonunun Interstellar gibi olması kaçınılmazdı.
Eğer bu filmle ilgili yüksek beklentileriniz varsa hayal kırıklığına uğrayabilirsiniz. Midnight Special'ı farklı bir film izlemek isteyenlere tavsiye ediyorum. Oldukça iyi bir film. Yalnızca, benim yaptığım gibi sinemada gitmeyin. Daha çok ev ortamında izlenecek bir film. İyi seyirler.
FİLMİN İYİ YANLARI:
+ Edgerton, Dunst, Lieberher ve Shannon.
+ Başarılı görsel efektler.
+ Taze bir senaryo.
+ Gerçekçi olması ve yeni fikirlere açık olması.
FİLMİN KÖTÜ YANLARI:
- Daha çok izle-unut türüne girmesi (maalesef).
- Senaryodaki bazı boşluklar.
- Bazı kısımların tekrara sarması.
TOPLAM PUAN: 7.7/10
Midnight Special'ın böyle farklı bir öyküsü var. Ama Midnight Special'ı Midnight Special yapan şey sadece öyküden ibaret değil. Midnight Special'ı Midnight Special yapan şey, bu öyküyü oldukça sade ve gerçekçi bir şekilde anlatması. Yani olağanüstü patlama sahneleri, mantık hataları ve de en önemlisi, yüksek bütçeli bir blockbuster havası yok. Bu film, bambaşka bir film. Bu yüzden bu filmi klasik bir bilimkurgu filmi olarak izleyecekseniz, izlemeyin.
Filmin kötü yanlarından başlayalım. Her filmde olduğu gibi bu filmde de mantık hataları var. Ayrıca finali de size biraz sönük gelebilir. Ya da Alton'ın bu güçlerle nasıl doğup, büyüdüğünü de bir türlü öğrenememiz de oldukça mantıksız aslında.
Bunlar her ne kadar bizim seyir zevkimiz için birer eksi olsa da, film aslında bunlara odaklanmamaya çalışıyor. Sadece oğlunu korumaya çalışan bir babanın öyküsünü anlatmaya çalışıyor temelinde.
İyi yanlarına bakalım bir de. Bu film her ne kadar kendi alanında çığır açacak sahnelere imza atmasa da, günümüzde vizyona giren bilimkurgu filmleri arasında adeta taze bir soluk aldırıyor seyirciye.
Bunun asıl nedeni, gerçekçi tarzı. Eğer bu film, kendini hiç ciddiye almadan klişe bir "Michael Bay filmi" olarak sunulsaydı, çok para yapardı ama seyirciden sıfır not alırdı. Gerçekçi tarzı, bizi filmi izlemeye itiyor. Ne olacağını hiç bilemiyoruz.
Buna oyunculukların da katkısı büyük. Özellikle Michael Shannon ve Joel Edgerton, müthiş birer performans sergilemişler. Onlarla hemen bağ kurabiliyorsunuz ve karakterlerinin neler yapacağını merak ediyorsunuz. Kirsten Dunst ve genç oyuncu Jaeden Lieberher da iyi birer yardımcı karakter olmuşlar. Filmi ana karakterlerin altında kalmadan taşımayı başarmışlar. Sadece Adam Driver'ın oyunculuğunu biraz "robotik" buldum ama genel anlamda, Driver da iyi bir performans çıkarmış.
Midnight Special, mükemmel bir film değil. Dediğim gibi, mantık hataları ve senaryoda boşluklar var. Ayrıca bazı kısımları da tekrara sardığı için seyircinin bir nebze sıkılması da elden değil. Ama genel anlamda bu filme baktığım zaman, orijinal ve farklı olmaya çalışan, yeni bir iş görüyorum. Filmin ortaya attığı fikirler oldukça ilgi çekici, oyunculuklar başarılı, efektleri bile düşük bütçesine karşı iyi. Fakat, bütün bunlara rağmen filmin büyük bir eksi tarafı var. O da, uzun süre üzerinde durulacak, konuşulacak, hatırlanacak bir yapım olmaması. Bu yüzden bu film her ne kadar farklı olsa da basit yapısı yüzünden izle ve unut kategorisine giriyor ister istemez. Eğer bu film, Interstellar gibi yüksek bütçeli ve oldukça merak edilen bir iş olsaydı, sonunun Interstellar gibi olması kaçınılmazdı.
Eğer bu filmle ilgili yüksek beklentileriniz varsa hayal kırıklığına uğrayabilirsiniz. Midnight Special'ı farklı bir film izlemek isteyenlere tavsiye ediyorum. Oldukça iyi bir film. Yalnızca, benim yaptığım gibi sinemada gitmeyin. Daha çok ev ortamında izlenecek bir film. İyi seyirler.
FİLMİN İYİ YANLARI:
+ Edgerton, Dunst, Lieberher ve Shannon.
+ Başarılı görsel efektler.
+ Taze bir senaryo.
+ Gerçekçi olması ve yeni fikirlere açık olması.
FİLMİN KÖTÜ YANLARI:
- Daha çok izle-unut türüne girmesi (maalesef).
- Senaryodaki bazı boşluklar.
- Bazı kısımların tekrara sarması.
TOPLAM PUAN: 7.7/10
kimse gitmesin
.hayatta izleyeceginiz en berbat film...muhtemelen filmin oyunculari yari da cikmistir...kazara merak ettim ben begenirim diye giden olursa 2. yarida belki biseler olur diye düşünmesin direk ciksin arada...
.hayatta izleyeceginiz en berbat film...muhtemelen filmin oyunculari yari da cikmistir...kazara merak ettim ben begenirim diye giden olursa 2. yarida belki biseler olur diye düşünmesin direk ciksin arada...
spoiler:
Sonuç olarak çocuğun ne olduğunu da anlamıyorsunuz tam olarak. Nereye gitti? Niye gözünden ışık saçıyordu. Filmin 2/3 unde ışıktan kaçan, salak salak gözlük takan veledin ölmek üzereyken bir anda nasıl olup güneşe çıkıp iyileştiği de muamma. Çocuk, baba ve polisin kimden niye kaçtığını anlamak bile filmin yarısını alıyor.
Kısaca film hiçbirşeyi açıklamıyor, anlatmıyor.
Saçma, mesajı, amacı olmayan abuk subuk bir film.
Kısaca film hiçbirşeyi açıklamıyor, anlatmıyor.
Saçma, mesajı, amacı olmayan abuk subuk bir film.
Hayatımın 2 saatini bana geri versin bu filmin yapımcıları! Yüzlerce film izledim bu kadar ağır aksak ve saçma bir senaryo üzerine kurulmuş iğrenç bi film yoktu aralarında!! Tamamen para israfı ve rezalet!! Olabilecek bütün kötü yorumlar bu film için geçerli olabilir tek kelime ile İĞRENÇ!!!
- En son Beyazperde eleştirileri
- En İyi Filmler
- Basın Puanlarına Göre En İyi Filmler