Pek çok defa başarıyla perdeye uyarlandı Shakespeare'in çağlar ötesi eseri. Ancak Kurzel'in bakış açısı kendine özgü bir yer edinmeyi başarıyor tüm örnekler içinde. Bunun bir numaralı nedeni muhteşem sinematografi; görsellik, müzik kullanımı, kostümler, mekanlar. Fassbender ve Cotillard'ın kariyerlerinin en büyük performanslarından birine imza atmaları da cabası. Evrensel bir oyun "Macbeth". Karakterlerin her biri üzerine ayrı ayrı kitap yazılır, tez hazırlanır. Filmin neyi anlattığına burada değinmeye gerek dahi görmüyorum. Fazla kitap okumayan, kültürel işlerle ilgisi olmayan günümüz gençlerinin kesinlikle tanıması, bilmesi gereken uluslararası eserlerden biri. Ne yazık ki, oldukça işlek bir gün ve saatteki seansa, oldukça popüler bir sinema salonunda girmeme karşın, salonda tek başımaydım. İnanması güç gerçekten. Düğün Dernek 2'nin vizyona girdiği hafta günümüz seyircisinden aksini beklemek de gerçekçi görünmüyor maalesef. Kimi izleyenler filmin sıkıcılığından, aşırı "sanat filmi" havasından bezmiş, beğenmemiş, uykusu gelmiş. Katılmıyorum. Bu bir aksiyon filmi değil. Macera, romantik komedi, korku, komedi değil. Bu, William Shakespeare'in "Macbeth" eserinin perdeye uyarlaması. Eserin ruhunu taşıması gerekiyor, ki taşımayı başarmış bana kalırsa. Özellikle finale doğru, ne olup biteceğini bilmeme rağmen, koca salonda, karanlıklar içinde, gerildim, ürperdim, iliklerime kadar hissettim yaşananları. İşte sinema. İşte sanat.