Ilo Ilo eleştirileri

Senaryosunu da, ilk uzun metrajlı (debut) sinema filmini de çekmekte olan Anthony Chen'in kaleme aldığı ve yönetmen koltuğunda da oturmakta olduğu “Ilo Ilo”; 1997 yılında patlayan Güneydoğu Asya krizi esnasında, daha iyi bir hayat arayışındaki diğer pek çok Filipinli gibi para kazanmak amacıyla Singapur'da çalışmaya giden Teresa karakteri ile evlerinde çalışacağı Leng ailesinin fertleri arasındaki etkileşimin gözler önüne serildiği bir drama olarak geliyor karşımıza...

Gelin isterseniz, 19 Mayıs 2013 tarihindeki dünya prömiyeri; "Altın Kamera (Caméra d'Or)" Ödülünü de kazandığı, Cannes Film Festivali'nin "Yönetmenlerin On Beş Günü (Directors' Fortnight)" kısmında yapılan bu filme biraz daha yakından bakalım...

***

Elindeki cetveliyle disiplin öğretmeni Bay Tan (Peter Wee), öğrenci Jiale'nin (Jia Ler Koh) beklemekte olduğu odaya girer girmez; henüz kendisine dokunmamış dahi olmasına karşın, çığlık atarak bağırmaya...

Annesine şikayet etmekle tehdit etmeye...

Ve...

Hatta, adamın kolunu ısırmaya da başlar...

***

Böyle olunca da...

Jiale'nin, küçülmeye giden bir firma olan Chuan Sevkiyat şirketinde sekreter olarak çalışan annesi Hwee Leng (Yann Yann Yeo); telefon edilerek aranır ve okula çağırılır...

***

Çalışma arkadaşlarından Lisa'ya (Jo Kwek)...

O an için yerinde bulunmayan patronlarına (Patrick Yeo), "Acilen çıkması gerektiğini..." söylemesini isteyen Hwee; Jiale'yi alıp eve götürmek üzere okula doğru yola koyulur...

***

Akşam olup da...

Bir cam şirketinde satış temsilciliği yapmakta olan kocası Teck (Tian Wen Chen) geldiğinde, ikinci çocuklarına hamile olan Hwee onunla; Endonezyalı olmaması koşuluyla, eve bir yardımcı kadın alınması hususunu görüşür...

***

Ertesi sabah...

İşe alınan Filipinli Teresa "Terry" (Angeli Bayani), bavulunu yüklenen Teck tarafından eve getirilmiş ve böylelikle de; yardımcı kadın sorunu halledilmiş olur...

Ancak...

Oğlunun yaramazlıklarından bunalarak işi bırakacağından korkan Hwee, Terry'nin pasaportuna el koyar...

Üstelik de Terry...

Yer yatağında uyumak ve eşyalarını yerleştirmek için, Jiale ile aynı odayı paylaşacakken...

***

Neyse...

Hwee'nin yaptığı iş tanımına göre, oğlunu memleketindeki kız kardeşine (seslendiren Jennyfer C. Yesca) emanet ederek Singapur'a gelen 28 yaşındaki Terry'nin görevi; günlük süpürme ve çamaşırı da ihtiva eden temizliğin yanı sıra haftada bir kez de, elektrik süpürgesiyle evi baştan aşağı temizlemektir...

Bir poşet içindeki kullanmadığı eski kıyafetlerini Terry'e hediye eden Hwee; işyerinin telefon numarasını da, masanın üzerindeki deftere yazarken evdeki telefonun, uluslararası aramalara kapalı olduğunu...

O yüzden de...

Filipinler'deki kendi evini arayabilmesi için, telefon kartı satın alması gerektiğini belirtir...

***

Derken...

Annesinin cebine para koyduğu Jiale ile hesapta ona göz kulak olacak olan Terry, alışveriş için birlikte bir kırtasiye mağazasına girdiklerinde; dalgınlığından yararlandığı Terry'nin çantasına, ücreti ödenmemiş malzemeler dolduran Jiale...

Çıkış için Terry adımını attığında, kapıdaki alarm zilleri ötecek...

Ardından da mağaza personelinin (Eddie Goh, Eugene Tan, Poh Chuan Goh) durduğu zavallı kadının, hırsızlıkla itham edilmesine neden olacak fakat on yaşındaki yumurcağın kendisine kurduğu kumpas; kamera kayıtlarından tespit edilir edilmez de, serbest bırakılacaktır...

***

Ama...

Jiale'nin Terry'e yönelik vukuatları, bununla da sınırlı kalmayacak...

Hatta...

En sonuncusunda, bir taksinin altında kalıp; kolunu kırdıracak olsa da...

***

Bu arada...

Temmuz 1997'nin ikinci yarısından itibaren ortaya çıkan ve Tayland'da başlayıp bir domino etkisiyle neredeyse tüm Asya'yı (Endonezya, Güney Kore, Hong Kong, Malezya, Laos, Filipinler, Çin, Tayvan, Singapur, Vietnam) sarmış olan ve "Güneydoğu Asya krizi" adını alan finansal kriz; 1998 yılında da hız kesmemiş ve çaresiz kalan insanlar, bir tanesine (Patrick Ong) Terry'nin de tanık olacağı bir biçimde intihar etmeye başlamışlardır...

Yalnız Leng ailesi adına daha da kötüsü...

Borsada büyük miktarda para kaybeden Teck, iki aydır işsizdir ve bunu herkesten de gizlemektedir...

Dakika 34...

Yukarıda betimlemeye uğraştığımız insan ilişkisi manzarasının gittikçe farklılaşacağı filmin geride kalanında, siz değerli sinemasever dostlarımızı; mevcut krizin ağılığının yoğun olarak hissedileceği, 65 dakikalık bir bölüm daha bekliyor olacak...

Keyifli seyirler,