Toprağın Tuzu - Beyazperde.com eleştirisi : Siyah ve beyazın derinliği!

Siyah: Vakur, gizemli, soylu.

Beyaz: Umutlu, saydam, saf.

Bilge bir adam, Sebastião Salgado (1944-), gezegenin tanığı, kırk küsur yıldır siyah beyaz fotoğraflar çekiyor. Işığın rehberliğinde emsalsiz karelerle insanı ve doğayı anlamaya/anlatmaya çalışıyor.

Salgado, bir foto muhabiri olmasının ötesine geçerek, en müthiş toplumsal hareketleri ve olayları belgeleyen seriler gerçekleştirdi (DiğerAmerika; Sahel; İşçiler; Göçler...). Bunun için yüzden fazla ülkeye seyahat yapıp, insanın doğa ile ilişkisini ve insanın insana çektirdiklerini siyah beyazın hücreleri içine sabitledi.  Savaşların ve açlığın içinde ölümün gerçek yüzünü gördü (özellikle Afrika'da)... İnsanlığın kurtuluşuna dair umudunu kaybettiği anlara yaklaştı.

Sonra, çocukluğunun geçtiği çiftliğin etrafındaki bölgenin ağaçsızlaşıp kuraklaşması, en yakın yardımcısı olan karısı Lélia'nın önerdiği bir projeye başlamasına neden oldu. Çevreyi yeniden ormanlaştırma ve giderek büyüyen bir kampanyayla, Brezilya'nın Atlantik Ormanlarını ağaçlandırma çalışmaları başarıya ulaştı.

20. yüzyılın son on yılında Avrupa'nın ortasındaki Yugoslavya parçalanırken, medeniyet ailesinin üyeleri olan insanlara uygulanan şiddetin nasıl olabildiğini ve Ruanda'daki soykırımı aklının alamadığını vurgulayan Salgado, 2004 yılında umuda yöneldi. "Salgado Genesis"le, doğanın yenilenebildiğini, nefes kesici güzelliklerini, insanoğluna armağan olan mucizelerini fotoğrafladı. Tamamıyla doğal yaşamın bir parçası olarak kalmış insan toplulukları da bu fotoğrafların bir parçası oldu. Salgado, insanların, doğanın kucaklayıcı ve iyileştirici üretkenliğinin yeniden farkına varmasını arzu ediyor.

Wim Wenders, çok sayıda ödülün sahibi ve BM İyi Niyet Elçisi Sebastião Salgado ile iletişimi sonucu, onu tanımayanlarla, daha iyi tanımak isteyenler için enfes bir belgesel çekmiş. Salgado'nun ailesine dair anıları ve karısı ile çocuklarıyla ilişkilerine de yer verilen "Toprağın Tuzu"nda (The Salt of the Earth) ortak yönetmen de, onun büyük oğlu Juliano Ribeiro Salgado

Böylece Wenders, Kübalı eski müzisyenleri keşfettiği "Buena Vista Social Club"(1999) ve yaratıcı dansçı Pina Bausch'u (1940-2009) keşfe çıktığı "Pina 3D"dan (2011) sonra üçüncü kez belgesel dalında Oscar adayı olduğu "Toprağın Tuzu" ile büyük sanatçılar üçlemesi gerçekleştirmiş bulunuyor. Diğerlerinde, gerçek hikayeleri nasıl müzik ve dansın anlatımına bıraktıysa, "Toprağın Tuzu"nda da siyah beyaz fotoğraflara bırakıyor. Wenders, klasik röportaj tekniğine başvurmuyor; Salgado, aklından ve yüreğinden damıttıklarını ifade ediyor, fotoğrafları da onun serüveninin tanıkları olarak seyirciyi anların içine davet ediyor. Bazıları başyapıt olarak nitelendirilebilecek fotoğraflarla, o anın içinde, çok değerli bir biçimde, kendinizi, hayatınızı, vicdanınızı sorguluyorsunuz.

Temel iki renk olan siyah ve beyaz, evrene, gezegene, doğaya ve insana dair her şeyi temsil ediyor: Mükemmellik-kusursuzluk... Acı, yalnızlık, çaresizlik, isyan, öfke... Neşe, mutluluk...Fantastik enstantaneler...

Toprağın Tuzu, insan!

"Toprağın Tuzu", bin filmin hülasasını ve kesafetini, bir filmde topluyor.