Köksüz eleştirileri

Beşiktaş kültür merkezinde yönetmen deniz akçay ve başrol oyuncularından lale başarla birlikte izleme olanağı buldum öncelikle beşiktaş belediyesine bu imkanı sağladığı için sonsuz teşekkü gelirsek;babalarının ölmesiyle bir anlamda lidersiz kalan 4 kişilik bir aile bütün çıplaklığıyla anlatılmış ama burda sorun baba'nın ölmesinden ziyade aile içindeki iletişimsizlik ve herkesin birbirinden kopuk olması bunun da aile'yi içte içe parçalaması vurgulanı verilmeye çalışılan yaşının kaldıramayacağı kadar yüksek sorumluluk,Feride'nin aile için kendini parçalaması ve anne'nin özgüven eksikliği mükemmel işlenmiş bunda gerçekçi oyunculukların da büyük etkisi var mesela feride'nin ilkeri tartaklaması sahnesinin çekimleri için 2 gün uğraşılmış nitekim söyleşi sırasında lale başar senaryo çok etkileyiciydi dramatik açıdan bize de sadece yorumlamak kaldı diyerek durumu özetledi ben gerçekten beğendim ve yönetmenin ilk uzun metraj film denemesi bu umarım daha da güzel örnekler vererek sinema kariyerinde devam eder,göz atmak isteyenler cuma hariç hafta içi hergün 14-16 30 seanslarıyla bkm'de ücretsiz olacaktır

Gerçekten beklediğim kadar, özellikle de Ahu Türkpençe'nin dedikleri kadar varmış.Son zamanlarda Türk sinemasında bu kadar güzel örnekler çıkması tatmin ,çok gerçekçi bir ailenin kırılma noktasını işliyor yavaş yavaş derin derin.Sınırlı kopyada olduğu için kaçırmamak lazım

beklediğim kadar vardı film. anne babamın ayrı olmasından ve 3 kardeş, annemle birlikte yaşıyor olmamızdan dolayı filmdeki bazı sahnelerde kendimi gördüm adeta. bu yüzden film daha fazla içine çekti beni. birtane anne var ve ufak şeylerden bile mutlu olmaya çalışan çocuklarının bütün sevinçlerini kursaklarında bırakıyor zaten babalarının yokluğuyla boşlukta olan çocuklar annelerinin huysuzlukarından ve kıskançlıklarından dolayı dahada boşluğa düşüyorlar. Başarılı bir aile dramı gerçekten.

Sade ama etkileyici ve insanın içini burkan bir yapım Köksüden önce beklentilerim vardı ve film beklentilerimi hemen hemen karşıladı hayatının içinden ama hayatın bir o kadar da kenarında köşesinde olan bir aile üyelerinin içinde bulundukları psikolojik bunalımları anlatıyor fakat film festival filmi tadında olduğu için çok çarpıcı veya sahnelerin içinde dramatik aksiyonlar pek fazla yok,ilk başta da dediğim gibi sade bir yapım fakat işte oyunculukların çok doğal ve başarılı olması karakterlerin içinde yaşadığı psikolojik çöküşler seyircilere kolayca geçiyor ve böylece seyirci karakterlerin psikolojilerini izlerken etkilenip karakterler gibi mutsuz bir hal içine girmek zorunda kalıyor.

Eleştirinin devamı için:

İzmir’ in ‘varoş’ diye tabir edebileceğimiz bir bölgesinde geçen konuda, ‘obsesif kompulsif’ düzeyinde temizlik hastası bir annenin üç çocuğuyla beraber yaşam mücadelesi anlatılmış. Gerçi filmdeki anlatıma bakarak konuyu hayatla verilen kavga olarak adlandırmamak gerek. Deniz Akçay Katıksız senaryosunu kaleme alırken, toplumsal rolleri değişen bireyler üzerinden psikolojik değerlendirmeler sunmaya gayret göstermiş. Ölen –ki filmde bu nokta çok anlaşılmıyor, babanın evi terk edip gittiği izlenimi hakim- bir babanın yarattığı travmanın gölgesinde, bulundukları noktadan kaçışa yönelen aile bireyleri, mutluluğu dışarıda bulmak için çabalıyor. Tabi arayış içinde evdeki roller iç içe geçmiş durumda. Nurcan geçmişinden nefret edercesine evdeki her noktayı tekrar tekrar temizleyip, içinde biriktirdiği nefreti çocuklarının üzerine kusmaktan çekinmezken; 32 yaşındaki Feride evin büyük kızı rolünü ‘anne’ rolüyle değiştirmiş. Para kazanan, evin sorunlarıyla uğraşan Feride, 17 yaşındaki erkek kardeşi İlker’in ‘baba’ sevgisinden yoksun hayatına da çeki düzen vermenin telaşında. Evin küçük kızı Özge ise tüm bunların dışında kalarak, hayatını okuldaki başarılarına odaklamış.

Ailede babasız büyümenin nasil etkiler yarattığını gösteren iyi bir örnek. Bu hikayede baba vefat etmiş, fakat vefat etmeyen ailelerde de baba çoğu zaman aileden ve çocuklardan uzak, dışarıda işte veya kendi uğraşlarında. Ev hayati hep anneye kalmakta. Cocuklar babasiz büyümesin, anne babanin yerini dolduramaz, sadece kendi yerini doldurabilir.

Güzel bi anlamlı film.. Olması istenmeyen durumları da anlatıyo gidişata göre zaten film haksızlık ve olumsuzlardan bahsediyor..