Lanet 2 - Beyazperde.com eleştirisi : İlk filmin birkaç adım gerisinde...

Eleştiri ilk film hakkında sürprizbozan bilgiler taşımaktadır!

Şeytan Çarpması ile yönetmenlik gücünü kanıtlayan, hikaye anlatımı ile değil ama atmosfer kurmadaki başarısıyla gönüllere taht kuran Scott Derrickson’ın 2012 tarihli Sinister’ı geri döndü. Lanet 2 adı ile vizyonda kendine şans arayan yapımın başında ise bu kez Citadel adlı başarılı dram-korku filmine imza atmış olan Ciaran Foy yer alıyor.

İlk filmde, Sinister’da karşımıza çıkan boogyman, bir başka deyiş ile karabasanımız Bughuul yeni kurbanlar için çocukları ayartmaya devam ediyor. Küçüklerin acı, korku ve öfkeleri ile beslenen, kökleri farklı mitolojilerde, değişik formlarla bizleri selamlayan Bughuul’un yeni hikayesinin merkezinde ise bu sefer öfkeli ve şiddet yanlısı eşinden iki küçük oğlu ile birlikte kaçan bir kadın var. Shannyn Sossamon’un can verdiği genç anne Courtney, oğulları Robert (Dylan Collins) ve Dartanian (Zach Collins) ile birlikte büyük bir katliamın yaşandığı eve taşınır, gizlenmeye devam ederler. Bu esnada gizemli bir dedektif olan So (James Ransone)’ın koruması altına girdiklerini fark etmeyen üç kişi, ölümün de kanatlarıyla sarmalandıklarını göremez.

Küçük Robert’ı ziyaret edenlerin kim olduğunu iyi bilen eski şerif yardımcısı anneyi uyarmaya çalışırken, bir yandan da şiddet yanlısı baba ile baş etmeye çalışıyor. Robert her gece korkunç kabuslara maruz kalırken, misafirleri ona bu acı dolu düşlerden kurtulmak için kendi filmlerini izletmeye başlıyor. Kısacası öcümüz Bughuul yeni kurbanı için yine ağlarını örüyor.

İyi niyetli dedektif So, ilk filmdeki yerini ikinci hikayede daha da güçlendiriyor ve başrolde karşımıza çıkıyor. Sinister filminde ana karakter olarak harikalar yaratan ve yapımın inanırlığını yükselten Ethan Hawke malum sebeplerden dolayı yeni bölümde yer alamazken, James Ransone maalesef ki hatalı bir tercih sonucu akışı sırtlayan kişi oluyor. Sinister’da, bulduğu eski filmlerin sırrını çözmeye çalışan Hawke’ın koltuğuna oturan aktörün en büyük yanlışı ise bir korku filmine pek de yakışmayan, yanlış algılanan karakter yorumu. Seyirci olarak kendinizi sürekli olarak sağlam bir espiri patlamak üzere beklentisi içinde buluyorsunuz, zira Dedektif So’nun yüzünde daimi bir gülümseme var! Gerçek hayatta iki kardeş olan Dylan ve Zack Collins’in kendilerinden bekleneni ziyadesiyle verdiği Lanet 2, korkutmaya gelince elini taşın altına sokuyor, görevini “elden geldiğince” yerine getirmeye çalışıyor.

Filmin en güçlü tarafı ise (nerede ise ilk yapımdaki kadar) yaratıcı ve iç burkan ölüm şekilleri. Korkunç timsah sekansı, elektrik ile acı dolu bir geçiş ve en önemlisi de eski bir işkence türü olan kove ile farenin izleyiciyi bir hayli rahatsız edeceği çok açık.

Oyunculuklar konusunda tatmin eden, özellikle de gramofondaki müzikler ile havaya sokan Lanet 2, korkutma konusunda da dikkat çekici numaraları heybesinde saklıyor. Her ne kadar ilk bölüm kadar başarılı ve şaşırtıcı bir çalışma olmasa da, yönetmen Ciaran Foy ortalama bir işçilik ile keyifli bir korku – gerilim örneği servis ediyor.

 burcinaygun@gmail.com