Meydan eleştirileri

Hiç bir ihtilalin bir kazananını olmamıştır...
Dünyadaki düalitenin azami seviye çıkıp olayların patlak vermesi ile başlayan şiddet ve gerginlik sonunda başka ayrımlarla, iki kutupluluk olarak kendini yaşam bulmuştur.

Otuz yıldır dikta rejimiyle Mısır halkına hükmeden Hüsnü Mübarek’in devrilip yerine önce askeri baskıcı rejimin, sonrasında ise ihtilalden faydalanarak iktidara gelen Müslüman Kardeşler’in faşist yönetiminin hikayesini anlatan Meydan, Mısır’da doğup sonrasında ABD’ye yerleşerek belgesel sinemacılığına kendini vermiş Jehane Noujaim’in tüyler ürperten Oscar adayı eseri. Direnişin ve sonrasında gelen devrimin halkçı eylemcilerinden birkaçının ağzından Mısır İhtilali’ni anlatan yönetmen, iki yılı aşkın bir süreye yayılan ve hala devam eden ulusal çapta bir çabanın ilk günlerinden şimdiki haline nasıl geldiğini tüm çıplaklığıyla olmasa da gözler önüne seriyor. Mübarek’in iktidarından başlayarak kronolojik olarak diktatörün devrilişini, yerine gelen askeri rejimin yıkıcı ve baskıcı tutumunu, orduyla anlaşma yaparak bu kaostan yararlanıp seçimleri kazanan Müslüman Kardeşler ve Mursi’nin yalanlarını anlatıyor. İstediklerini bir türlü elde edemeyen devrimcilerin, yüzlerce kayba ve adeta iç savaşa dönmüş bir mücadelenin güçlüğüne rağmen asla vazgeçmeyerek davalarını bırakmamalarını seyrediyoruz. Onlar anlattıkça, umutlarını korudukça, yalanlara ve baskıya göğüs gerdikçe içimizi hem hüzün hem de sevinç kaplıyor. Yönetmen hiçbir detaya girmeden, yaşananların tümünü gerçekçilikten ödün vermeden güzelce toparlayıp referans niteliğinde bir eser ortaya koyuyor.