Bir ilk film denemesi olarak izlenebilir ama boşluklara sahip...
Yazar: Banu Bozdemir31. İstanbul Film Festivali'nde yarışma filmi olan Ferahfeza neredeyse iki yıl sonra vizyona giriyor. Film, tesadüflerin sihrine inanan, bunu bekleyen ama bunun içinde bir şey yapmadan hayatın akışını kullanan iki genç insanı anlatıyor. İkisi de varoluşlarını ve geleceklerini şehrin kenarında uzayıp giden hayattan çıkışta arıyor. Yanıbaşlarındaki dünya bir tersane olduğu için sıkıcı dünyalarından çıkışın en anlamlı yolu da gemiler, uzak ve engin denizler... Ali ve Eda kendi yaşam alanlarından fazlaca çıkmadıkları dünyalarında bu hayalleri kurarken karşılaşıyor...
Elif Refiğ'in ilk uzun metrajı iddialı bir film değil, yani arkasına umutları alırken önüne çok fazla birşey koyamıyor. İki genç insanın deniz fenerinin gizemine sakladıkları yaşamları, zaman zaman birbirini bulan ruh misali Köprüüstü Aşıkları duygusu yaratsa da onun ancak kısır bir öykünmesi olabiliyor ve iki gencin kopmak istedikleri yaşamın doneleri yeterince yerleşmiyor boşluklara.
Refiğ, bir yandan banliyö hikayelerindeki karakter kopukluğunu yerli usül perdeye yansıtmaya çalışsa da duygusal bir boşluk var filmde ve bu karakterlerle özdeşlik kurmanıza da izin vermiyor ne yazık ki... Filminizi istediğiniz sayıda karakterle kurabilirsiniz ama Ali ve Eda'nın yanına farklı birileri de gerekiyor sanki, yani film iki kişinin dünyasını o kadar fazla kuşanıyor ki, kendi eliyle öyküyü boğmuş gibi hissediyorsunuz, yoksa çıkış yolu arama ve bunu hayallerle buluşturma fikri her zaman sinemanın en iyi dayanaklarından.
Sokak sinemasının etkileri, iki gencin sokakları mesken tutması ve graffitiyle desteklenen yaşam algısının derinliği daha fazla öne çıkarılsaydı, belki filmin seyirci üzerindeki etkisi daha etkili olurdu...
Filmin artılarından biri Refiğ'in yeni oyuncularla çalışmış olması, bu bir nebze de olsa hikayeye farklı bir gerçeklik katıyor, en azından hikayeyi rahatlatıyor. Karakterlerin birbirlerinin mizacını yumuşatma girişimi de içsel yolculuğa bir ivme katıyor.
Ferahfeza bir ilk film denemesi olarak izlenebilir ama pek de tatmin edici bir yanı olmadığını söylemek de fayda var. Bir de soyadından dolayı Elif Refiğ'in Halit Refiğ ile olan bağını belirtmekte fayda var, babasının kuzeni. Kendisinin yeni filmini bekliyoruz, sektörün zorluklarına rağmen tek filmle kalmasını istemeyiz elbette.
twitter.com/BanuBozdemir