Arkadaşım Max - Beyazperde.com eleştirisi : Masum, sevimli bir çocuk filmi...

Televizyon sinemayı sinema televizyonu besler nicedir, biliriz. Bu kez televizyonda yer alan bir yarışma/show’un içinde katılımcı bir çok insanı altederek birinci olmuş bir köpek, bir sinema filminin başkahramanı: Arkadaşım Max.

Border Collie cinsi Max çok zeki bir köpek, eğitmeninden aldığı komutları harfiyen yerine getiriyor, çok da sevimli. Zeki ve sevimli bir köpek sinema için bulunmaz nimet, nice örnekleri vardır, K-9, Lassie, Hooch ilk akla gelen örnekler… Bizim sinemamızda Tarkan’ın köpeği Kurt geliyor aklıma. Bir de dizimizin birinde akıllı, eğitimli bir maymunumuz vardı sevimli hayvanları düşünecek olursak. Max ülkemizdeki böyle bir boşluğu kapattı diyebiliriz, artık bizim de zeki, sevimli hayvan başrollü çocuk filmimiz var.

Filmde çok sevimli bulduğum bir tiyatro sanatçımız var, bu filme ve role de çok yakışmış: Ani İpekkaya. Hikayeye göre Max onun canlandırdığı Aliye Hanım’ın çok sevgili köpeği. Aliye Hanım Bozcaada’da yaşıyor, oranın en önemli gelir kaynağı olan zeytin fabrikası kendisine ait. Gönlü zengin, karakterli bir kişi Aliye Hanım fakat yeğeni Burhan maalesef kendisi gibi karakterli biri değildir, aksine paragöz, fırsatçı, olgunlaşmamış bir tiptir. Aliye Hanım’ın mirasına göz koyan Burhan (Burçin Bildik) ve kokoş karısı Şermin (Hande Katipoğlu) türlü entrikalarla mirası ele geçirmek ister, Aliye Hanım’ı kaçırır ve kasayı keşfeder ama kasanın anahtarını yutan akıllı Max, fellik fellik kaçar. İşsizlik nedeniyle İstanbul’dan Bozcaada’ya göçen ve fabrikada işçi olan Özkan (Murat Akkoyunlu)’ın oğlu Deniz (Ataberk Mutlu) ise hiç arkadaş edinemediği için yalnız ve mutsuzken karşısına Max çıkar. Olaylar gelişir diyelim.

Film bir proje ve bu projeyi yönetmek için de Murat Şeker seçilmiş, bence iyi bir tercih, Şeker filmleri naif filmler olur genelde, romantik komedi ağırlıklıdır filmografisi, bu kez de bir naif, sevimli bir çocuk filmine imza atmış oldu. Şeker’in yönetmenliği teknik anlamda da her zaman temiz, derli toplu, yerindedir. Canlı renkler kullanır, eğlenceli bir hale sokar perdeye yansıyanı. Popüler işlerin varlığını ve başarısını reddetmez,  bu yüzden filmlerine ağırlık katmak için zorlamalar eklemez, hafif, rahat izlenen, keyifli, masum filmlerdir onun filmleri, röportajlarında da her zaman samimiyetle ifade etmiştir bu duruşunu. Bu projeyi de hakkınca yönetmiştir bu açıdan bakarsak.

Dünya sinemasında, 3D animasyonlar olsun, masal uyarlamaları ya da çizgi filmler olsun, artık çocuklar hedef alınırken, onları sinemaya götüren anne babalar da önemseniyor, onların da izlediklerinden zevk alması, izlerken mizah anlayışlarının zorlanması gözetiliyor artık, alt metinler, göndermeler yapılıyor, belki çocuk o an çizilmiş olandan etkilenirken ebeveyni de duyduğundan bir espri kapsın, mutlu olsun diye. Ben bu film için de bunun gözetilmesini beklerdim açıkçası, tam da Max televizyondan çıkmış, çıkışı çocukla değil aslında hayvanseverlerle olmuş bir kahramanken. Bu filme hayvanseverler de gidecektir Max’ın marifetlerini görmek adına ama hayal kırıklığına uğrayacaklardır çünkü senaryo, konuşmalar, espriler tamamen çocuk hedefli. Çocukları ve ebeveynlerini ise gerçekten mutlu edecek, onları güzel, faydalı öğretilerle salonlardan çıkaracak bir film.

Yahşi Cazibe’deki rolüyle gönüllerde taht kuran ve şahsen izlerken "komiklikte cesur bir genç kadın oyuncumuz var ne mutlu ki" dediğim Hande Katipoğlu ise beni gerçekten hayal kırıklığına uğrattı, hem Yahşi Cazibe’deki karakterini devam ettirip üzerine hiçbirşey katmaması, hem de aşırı abartılı oyunculuğuyla… Belki kendisinden beklenen de tam buydu, Yahşi Cazibe’deki karakterin aynısı lazımdı Şermin’in içini doldurmak için ama keşke bu kadar göze sokulan bir karton karakter haline bürünmeseydi. Murat Akkoyunlu ve Ataberk Mutlu ise filmdeki favorilerim, oyunculuklarıyla filmi gerçekten daha da bir izlenir kıldılar, Ataberk gelecek vadeden aşırı sevimli bir çocuk oyuncu. Hedef kitlesi belli, masum bir çocuk filmi.

http://www.twitter.com/blossomel