13 Günah - Beyazperde.com eleştirisi : Kapitalizm öldür(t)ür...

13 Günah'ın sıkı başlangıcına diyecek söz yok doğrusu, bize köklerini bile unutturuyor. Yani kült bir Tayvan filminden uyarlandığı gerçeğini. Uzakdoğu ürünü bir korku komedinin Alman kökenli bir tür sineması yönetmeni aracılığıyla Hollywood'a tercüme edilmesi pek de çekici değil sonuçta. Fakat 13 Günah epey bir süre hikayeden ve başroldeki Mark Webber'in beklenmedik ölçüde başarılı oyunculuğundan beslenerek önyargıları kırıyor. Tabii ki bunlar filmi belirli bir noktaya kadar kurtarıyor. Sonrası 'tahmin etmiştik' duygusu, uzun esnemeler ve gereksiz, istismar hissi veren gore karşısından bükülen dudaklar... 

Mark Webber'in canlandırdığı Elliot'ın satıcılık işini kaybetmesi sonucu sert bir şekilde dibe vuruşuyla başlıyor 13 Günah. İşini kaybetme riski alamayanlardan Elliot. İşe yaramaz bir babası, hamile bir nişanlısı ve desteğe muhtaç, masraflı bir kardeşi var. Bir gün gizemli bir telefon alıyor ve telefonla kazancı bol bir oyuna davet ediliyor. 

Telefonla gelen kimi garip kimi tehlikeli bazı görevleri yerine getirirse büyük para kazanacak. Hayatı boyunca bir daha iş kaybetme korkusu yaşamayacak. Oyun sinek yeme gibi ergen oyunlarıyla başlıyor ve giderek çocuk ağlatmadan kilise yakmaya ve hatta daha karanlık işlere uzanıyor. Şaka 'kaka' olduğunda ise Elliot geri dönüşü olmayan bir yola giriyor ve yolda onu daha kişisel bir hesaplaşma karşılıyor. 

Son yıllarda sinema filmlerinde daha bol karşımıza çıkan finans krizi gelip geçici bir kriz değil. Etkileri farklı coğrafyalarda hissedilen bu kriz aslında kapitalizmin krizi. Yani krizi sadece her sene güncellenen pahalı cep telefonlarını üreten, kötü koşularda çalışan Çinli işçiler değil, bu telefonları satın almak için yıllarca borçlananlar da hissediyor. Güvencesiz çalışma koşulları ve gelecek kaygısı pek çok çalışanın kabusu. Bunun sonucunda ise anti kapitalist hareketler ve sokak mücadeleleri artıyor. Peki bütün bunların konumuzla ne ilgisi var? 

13 Günah kapitalist toplumlardaki derin para probleminin, sorumluluklarının bilincinde olan, iyi niyetli küçük bir satıcıyı bile yaramaz ve hatta giderek acımaz birine, bir canavara dönüştürebileceğini söylemeye çalışıyor. Dünyanın geldiği duruma çok uygun bir hikayesi var filmin. Öte yandan senaryo bu uzakdoğu kökenli hikayenin hakkını veremiyor. 

Sadece aktör Mark Webber işini ciddiye alıyor ve ezik bir satıcıdan özgüveni yüksek, sert bir adama dönüşmeyi başarıyor. Ama boşluklarla dolu polis takibi, meseleyi saptıran kanlı tür sineması hileleri ve gereğinden uzun ailevi hesaplaşmalar filmi zayıflatıyor. Hatta giderek önemsizleştiriyor. 

Berbat tür filmleri çöplüğünde hikayesi ve meselesiyle parladığını ama bunların hakkını vererek bir başyapıta dönüşme potansiyelini de kaçırdığını söyleyebiliriz.