Oscar'ı kesinlikle hakeden bir animasyon olmuş. Konu seçimi ve sürpriz sonu ile harika. Animasyon diye çocuk filmi sanmayın aksine yeyişkinlerin ders çıkaracağı çok şey var bu filmden. Ailecek izleyebileceğiniz güzel bir animasyon filmi.
Bir yetişkin olarak çok güzel bir yetişkin filmi olduğunu söyliyebilirim. Ama çocuklar için aynı şeyi söyliyemiyeceğim. Kesinlikle +7 yaş olmalı. Zira filmden 3-4 ailenin çocuğu korktuğu için çıktığnı gördüm. Bu tip şekillerin kendi çocuğumunda o yaşlarda korktuğunu ve günlerce etkilendiğini hatırlıyorum. Konuşu işlenişi gerçekten güzel bir film
Eşim ve oğlumla gittik. Başta acaba korkarmı diye endişemiz vardı. Fakat film okadar güzel, akıcı ve eğlenceli ki korkmak bir yana gözlerini kaçırmadan izledi ve izledik:) oğlum kadar bizi de etkiledi ki kendimizi tutamadığımız anlar bile oldu. Herkese tavsiye ederim. Acaba mı diye düşünmeyin. Oğlumla sürekli çocuk filmlerine gideriz. Bu en iyilerindendi...
Hayatımda izlediğim en kötü film olabilir. Ali Atay’a aldanıp girdim ama giden zamanıma ve parama yazık böyle bir film olamaz hiç mi güldüremezsin anlamadım bi kere de ağız dolusu gülmedim filmin sonu bile yok resmen acele yazılmış bir film.
Yine pixar stüdyolarının şanına yakışan ve beşte beşi hakeden filmlerden. Filmin renkli kareleri, grafikleri bize görsel bir şölen hazırlıyor. Bu şöleni hikayesi de çok güzel bir şekilde tamamlıyor.
Kurgusu, karakterleri ve müzikleriyle tam bir baş yapıt. ''Animasyon izlemem ben , çok ciddi biriyim'' diyerek çok şey kaybedersiniz. İzleyin ve keyfini çıkarın. Ah ne sondu ağlattı valla :)
VOL-İ 'den sonra izlediğim en muhteşem animasyon filmi. Konusu, görsel efektleri , akıcılığı ile harikulade bir film. Sadece çocuklar için değil yetişkinlerin de izlemesi gereken bir baş yapıt...
Merhaba. Acaba bu filmi 2d mi 3 d mi? Acil cevap lütfen. Bazi yerlerde 3D bazı yerlerde 2D yazıyor Bu yüzden aklım karıştı bilemedim. Gitmeyi çok istiyorum.
Çok güzel bir filmdi.ben kendi kültürümüze yordum ölülerimize dua edip onları unutmazsak yaşamaya devam edecekler gibi...gözlerinizin dolmaması imkansız...özellikle küçükken babasını kaybetmiş kız çocuklarının yüreğine dokunacaktır..büyük küçük herkes izlemeli...
Ailecek izlenip zevk alınacak bir film olmuş.Herkesin sevebileceği hüzünlenebileceği güzel bir aile hikayesi olmuş.İzlemek isteyenlere tavsiye ederim..
Gerçekten çok başarılı ve büyümeyen çocuklar için yapılmış bir film. Hem ülkemizden kilometrelerce uzaktaki bir kültüre tanıklık edip hem de kendi değerlerimizden bir şeyler hatta çok şey bulduğumuz bir film. ( bizim ölmüşlerimizin bir Fatiha beklemesi gibi) Ben hüzünlenerek izledim.
“Onu affetmet zorunda değilsin, ancak unutmak zorunda da değilsin.”
Ailemizde dışlanmış, bir şekilde bize göre kötü ve yanlış yapmış kişiler olabilir. Hiç hatırlamak istemediğimiz olaylar ve olaylarda başrol oynamış kişiler olabilir. Hatta bazı kişiler aileden bile olmasa da ailemizle sonsuza kadar kalacak bir bağ oluşturmuş olabilir. Sonsuza kadar mı? Ölümce her şey bitmiyor mu? Asıl kritik sorular burada başlıyor: Gerçek anlamda bir ölüm var mı? Biz ölmüş olan aile bireylerinde yaşadıklarından etkileniyor muyuz? Bir çok kişinin ahını almış kişiler ne zaman rahatlıyor? Bu oluşmuş aile sistemindeki tınanıklıklar nasıl çözülüyor?
Coco isimli eğlenceli animasyon filminin konusu oldukça derin. Miguel, büyük büyük babasının müzisyenlik uğruna evi terk ettiğini ve bu yüzden aileden dışlandığını öğrenir. Büyük ninesi Coco, müzisyen dedenin kızıdır. Coco’nun annesi, onu ve kızını terk eden eşine kin tutar ve ailede müziği yasaklar. Aileyi ayakta tutmak için ayakkabı yapmaya başlar ve ondan sonra tüm aile bireyleri ayakkabı yaparak hayatlarını geçirirler... Oysa Miguel her zaman atalarından gelen ve hiç bilmediği bir güç tarafından hayatının etkilendiğini hisseder. Onun hayali müzisyen olmaktır.
spoiler: Filmde Miguel, tamamen tesadüf gibi gözüken olaylardan sonra bir şekilde atalarının dünyasına adım atar. Artık bu dünyada olmayan aile ilişkilerini görmeye başlar. Bir anlamda aile sisteminde değişiklere vesile olur. Tıpkı aile sistemi çalışmalarında olduğu gibi ölüm, gerçek bir yok oluş değildir. Bu kişiler halen aile sistemimizdedir. Bir çok olaydan sonra işler tatlıya bağlanır. Öfke ifade edildiğinde sonunda sevgi kalır. Sevgiyle anılan ölüler huzur içinde yaşamaya başlar...
Eksik olan anlayış, kötü adamın filmin sonunda dışlanmasıdır. Oysa, gerçek özgürlük – olan olayları ve olayların kahramanlarını iyi veya kötü olarak nitelendirmeden – tüm bireylere kalbimizde bir yer vermekten geçer. Senarist, bir parça seyirci de memnun etmek amacıyla bilinen değerlerle bitirmeyi tercih etmiş gibi görünüyor. spoiler: Atalarından biri:
“Miguel seni kutsuyorum. Evine git ve ailenin seni ne kadar önemsediğini asla unutma...”
Yazının tamamı TuvaletKagidinatlar.Blogspot.com da...
Beyazperde.com'da gezintiye devam etmek istiyorsanız çerezleri kabul etmelisiniz. Sitemiz hizmet kalitesini artırmak için çerezleri kullanmaktadır.
Gizlilik sözleşmesini oku.