Muppets Aranıyor - Beyazperde.com eleştirisi : Bu film kimseyi hayal kırıklığına uğratmayacak!

James Bobin, Nicholas Stoller ve Jason Segel üçlüsünün yaratıcılığıyla sinema sahnesindeki yolculuğuna 2011’de oldukça ‘duygulu’ bir filmle geri dönen tarihin en popüler kuklaları, ilk filme gösterilen yoğun ilginin ardından yeniden karşımızdalar. Televizyon takipçilerinin How I Met Your Mother’dan tanıdığı ve ilk filmin hem senaristliğini hem de başrolünü üstlenen Jason Segel bu kez kadroda yok. Ancak Segel’in yerini dolduran isimlerin de ondan pek aşağı kalır tarafı yok.

2011 yılında, yani bir zamanların popüler kuklaları neredeyse unutulmuşlarken, ‘Muppet’ların unutulması üzerine bir film yapmak hiç de fena bir fikir değildi. Nihayetinde proje tuttu, mizah ve drama balansı son derece iyi ayarlamış; oldukça kaliteli bir Muppets komedi filmi vizyonda kendine yer buldu. Muppets Aranıyor ise tam olarak ilk filmin bittiği yerden, stüdyonun ikinci bir film istemesiyle başlıyor. Zaten müzikal-komedinin ilk şarkısı da “devam filmi yapıyoruz” ismiyle tercüme edilebilecek bir Muppets eseri. Bu kez eski ritmini bulan kuklalar bir menajerin önerisiyle Avrupa turnesine çıkmaya kalkıyorlar. Ancak bu menajerin ‘Muppet’lar üzerinde bambaşka planları var. Doğuştan saf ve iyi niyetli kuklalarımız da ‘kötü adam’ın peşine takılarak büyük bir maceraya atılıyorlar.

İlk filmde Muppets dünyasına son derece uygun bir görsel dil kullanan James Bobin, hali hazırda döktüğü harcın üzerine yeni bir hikaye kuruyor. İlk filme göre duygusal tarafı biraz daha zayıf; ancak mizahi tarafı çok daha atılgan... Yediden yetmişe herkese yönelik ‘şakalar’ bombardımanıyla kahkahalara müteakip kahkahalara yol gösteren senaryo –nadir anlarda cephanesini boşa sıkıyor olsa da- son satırına kadar işliyor. Bütün espriler arasından öne çıkan birkaç şaka ise –özellikle özeleştirel dokunuşlar taşıyanlar- filmin yaratıcılarının zekasına hayran bıraktırıyor.

Filmin coşkusuna direkt olarak hizmet eden yeni Muppets şarkıları da ilk filmde sunulan şarkıların altında kalmıyor. Yine televizyon takipçilerinin Flight of the Conchords’dan tanıdığı ve 2012 Oscarları’nda Muppets için yaptığı Man or Muppet şarkısıyla Oscar’a uzanan Bret Mckenzie, hem şarkı sözlerinde hem de işin enstrümantal tarafında harika bir iş çıkarıyor. Özellikle I’ll Get What You Want, We’re Doing a Sequel ve Intorragation Song üçlüsü Muppets külliyatı içerisinde geleceğe de kalacakmış gibi görünüyorlar.

Filmin başrolünü üstlenen ve belli ki çekim süreci boyunca çok eğlenen Ricky Gervais’e Ty Burell, Tina Fey ve saymakla bitmeyecek bir ünlüler ordusu eşlik ediyor. Bu aşamada kimi ‘cameo’ların saçma oldukları kadar eğlenceli olduklarını da eklemek gerekiyor. Özellikle Usher, Christoph Waltz ve Danny Trejo’nun yer aldığı sahnelere dikkat!

Kimse bu sevimli kuklalardan bir başyapıt beklemiyordur her halde. O halde ortada ne eğlendirme başarısına şaşılacak ne de ‘önemli’ olmamasına hayret edilebilecek bir film var. Muppets, birçok Amerikan komedisinin yıllardır beceremediğini yapıyor. Herkese aynı anda hitap edebilen,  karizmatik ve zeki bir mizahla eğlendiriyor. Birkaç jenerasyonu derinden etkilemiş bir kuklalar kadrosuna hakkını teslim ediyor.