Liseli Polisler 2 - Beyazperde.com eleştirisi : İlkinden daha da iyi!

80li yılların Johnny Depp’li polisiye dizisini alıp Judd Apatow/Seth Rogen tarzı homoerotizm dolu ‘Bromance’ komedi stilini Mel Brooks veya ZAZ filmleri parodisi ile karıştıran 2011 yapımı aksiyon/komedi Liseli Polisler, sürpriz bir hit olunca ikinci filmin en kısa zamanda çekime konulması kaçınılmazdı.

İkinci film de ilk yapım gibi klişe bir uyuşturucu operasyonu hikayesini bahane ederek olabildiğince başrol oyuncuları Jonah Hill ve Channing Tatum arasındaki kimyaya ve aksiyon türünün klişeleri ile dalga geçen parodi elementlerine odaklanıyor.

İlk filmin yanında son yılların en orjinal animasyonlarından biri olan Lego Filmi’ni yönetmiş olan Phil Lord ve Christopher Miller ikilisi serinin ikinci bölümü için bir kere daha kamera arkasına geçiyorlar.

Lord ve Miller, Hollywood blockbuster sinemasının klişelerini benimserken aynı klişeleri tiye alıp eğlenmekten, seyirciyi de bu eğlenceye davet etmekten çekinmeyen bir yönetmen ekibi. Bir bakıma bu ikiliye tür sinemasına benzer bir stil ile yaklaşan Simon Pegg/Edgar Wright ekibinin Amerikalı versiyonları denebilir.

Liseli Polisler’de bir lisenin uyuşturucu operasyonunu kapatan gizli polisler Schmidt (Hill) ve Jenko (Tatum), bu sefer tıpatıp aynı bir uyuşturucu çetesini alaşağı etmek için üniversiteye gidiyorlar (Tabi bu noktada filmin Türkçe isminin halen neden Liseli Polisler olduğunu sorgulamak lazım).

Bu sefer WHYPHY adı verilen uyuşturucunun satıcılarına bağlı hikaye, filmin varolması için bahane tabi. Lord ve Miller Liseli Polisler 2’nin komedisini üç vites arasında ileri geri götürerek ilk filmden daha da eğlenceli bir bölüm yaratıyor:

1- İlk Liseli Polisler’in parodi elementleri bu filmde daha çok ön plana oturuyor. İlk bölümde polis şefinin ‘Departmanda orjinal fikir kalmadı, bu yüzden 80'lerden bir programı modernleştiriyoruz’ diyaloğu Hollywood’un eski televizyon dizilerini yüksek bütçeli filmlere adapte etme furyası ile dalga geçiyordu. Bu sefer devam filmlerinin sırf ilk film para yaptı ile aynı konuyu tekrarlamasını tiye alıyor.

Liseli Polisler 2’de yeni polis ofisinin gereksizce daha yüksek bütçeli olması, filmin ilk yarısındaki pahalı aksiyon sahnelerinden sonra ‘polis departmanında’ bütçe kalmaması yüzünden Schmidt ve Jenko’nun bir sonraki araba kovalamaca sahnesi sırasında pahalı mekanlardan geçmemeye çalışması dahiyane parodi elementleri yaratıyor. Filmin bitiş jeneriğinde bitmek bilmeyen devam filmleri, video oyunu adaptasyonları vs. ile dalga geçtiği montaj bile bilet parasını hak ediyor.

2- Hemen her Jonah Hill, Seth Rogen, James Franco’lu filmde olduğu gibi homoerotik espriler Liseli Polisler 2’de artık romantik komedi klişelerinin heteroseksüel ikililer arasında kullanılmasına sebep oluyor. Hatta iki heteroseksüel erkeğin tanıştığı bir sahnede ‘Meet-cute’ adı verilen, romantik komedilerde ana çiftin şirin bir biçimde tanıştığı sahneye direk referans veriliyor.

3- İlk filmin Bromance elementleri bu sefer daha da abartılıyor. Muazzam birer komedi zamanlamasına sahip olan Hill ve Tatum arasındaki enerjiye odaklanan bu element, yukarıda bahsettiğim genel homoerotik esprileri bir gıdım ileriye taşıyor ve ikiliye uzun zamandır beraber olan, evlilik problemleri yaşayan bir çiftmiş gibi yaklaşıyor. Gizli operasyon ilerledikçe farklı zevklere sahip olduklarının farkına varan ikili, bir süreliğine olsun ‘başka davaları görmeye’ karar vermekle kalmıyor, ilişkilerini kurtarabilmek için çiftler terapisine bile başvuruyor. Bir-iki espriden sonra bayatlaşabilecek bu alt-konu, Hill ve Tatum arasındaki kimya sayesinde taze kalıyor.

Liseli Polisler 2, ilk filmin enerjisini ve parodi elementlerini sevenlere ısrarla tavsiye edilir. Filmin de dediği gibi, ‘İlk operasyonun daha yüksek bütçeli bir versiyonu’ var elimizde.