Rebecca: Basın eleştirileri

Habertürk

‘Rebecca’ ilk uyarlamayı hiç bilmeyen seyirciler için ne ifade eder bilmiyorum ama öyküsü ve anlatımıyla bana demode bir sinemanın örneği gibi geldi. İlk film, kendine özgü bir dram-gerilim örneğiydi. Yeni film ise açıkçası tam olarak ne olacağına karar verememiş gibi duruyor. Ben Wheatley ve senaryo ekibinin Daphne Du Maurier’nin romanından bugünün seyircisini yakalayabilecek bir film çıkardıklarını söylemek zor. Wheatley, psikoanalitik yaklaşımı öne alan çok daha modern ve üslupçu bir yaklaşım benimseyebilirdi belki. Ama romana sadık kalmak ve ilk filmi tekrar etmemek gibi hedefler uğruna cesaret yoksunu vasat bir uyarlamaya imza atıyor. ‘Rebecca’ bu haliyle iddiasız, düz ve biraz da yavan kaçıyor. Hatta naftalin kokan bir melodram olarak inandırıcılıktan hayli uzak olduğu dahi söylenebilir.