Monako Prensesi Grace - Beyazperde.com eleştirisi : Es geçilmiş bir dönem filmi...

2014 Cannes Film Festivali'nde açılış filmi olarak izlediğim Monako Prensesi Grace, hem Hollywood yıldızı hem de Monako prensesi olma şerefine erişmiş güzel Grace Kelly'nin hayatını konu alması adına dikkat çekici bir projeydi nicedir. Kelly'i Nicole Kidman'ın canlandırdığı film, yurtdışında gösterilmeden önce sansasyonel haberleriyle de dikkat çekmişti aslında: Kraliyet ailesi filmde birçok maddi hata olduğunu, bu sebeple bu filmin bir Grace Kelly biyografisi olarak anılmaması gerektiğinin altını çizmişti. Yönetmen ise sonradan yaptığı açıklamalarda filmi biyografik olarak değil de 60'lı yılların başında bu konunun etrafında o bölgede neler yaşandığına odaklanan bir yapım olarak düşündüğünü belirtmişti.

Filmin etrafında şekillenen bu olayları andıktan sonra filme gelelim. Cannes açılış filmleri hep ihtişamlı, renkli, dikkat çekici, şık filmler olur, benim birebir orada izlediklerim Muhteşem Gatsby, Moonrise Kingdom ve Midnight in Paris, süsleri püsleri yerinde ama başarılı da yapımlardı. Grace of Monaco ise maalesef sadece ihtişamlı!

Daha önce bir sinema filminde Grace Kelly'nin hayatının konu edilmemiş olması ve bu beklentilerle dolu projeyi sonunda Kaldırım Serçesi'nin yönetmeni Olivier Dahan'ın üstlenmiş olması ümit vericiydi ama maalesef...

Film Kelly'nin Monako Prensesi olduktan sonra Monako'nun vergi meselelerinin işgalle sonuçlanma riskine vardığı bir politik ortamda kocasına olan mecburi desteği ile Alfred Hitchcock'un ona bir film teklifiyle gelmesi arasında kalışını dramatik bir şekilde konu ederken Kelly'nin kimlik bunalımına odaklanıyor. Fakat bunu yaparken Kelly'i o kadar ruhsuz, karaktersiz, hırssız, oradan oraya savrulan bir kadın olarak çiziyor ki, filmin görselliğinde kraliyet hayatının verdiği o şaşa olmasa, herhangi bir kadının sıradan bir kimlik bunalımını izliyoruz yanılgısına kapılabilirdik. Bu karakterin ruhsuzluğunda Nicole Kidman'ın performansının payı da büyük ne yazık ki, bu kadar önemli ve renkli bir tarihi karakteri hiç mi hiç giyinememiş üstüne... Monako Prensi rolünde izlediğimiz başarılı oyuncu Tim Roth da maalesef bu ruhsuzluğun bir parçası olmuş, aralarındaki uyumsuzluk da çok göze batıyor doğrusu.

Kostüm ve dekorlar dönemi yansıtıyor, kısa bir bölümde ünlü yönetmen Hitchcock da var, başarıyla canlandırılmış, fakat son minvalde insanı etkilemeyen, hatta karaktere karşı antipati uyandıracak kadar soluk bir filmle karşı karşıyayız. Yazık edilmiş bir proje...