Elvis & Nixon eleştirileri

Elvis & Nixon, gerçek hikayeden uyarlanmış bir film. Nixon ile Elvis'in Beyaz Saray'da birlikte çekildikleri fotoğraftan önce nelerin yaşandığını anlatıyor. Filmin oldukça ilginç bir konusu var doğrusu. Peki başarıya ulaşıyor mu? Bu sorunun cevabı hem evet hem de hayır.

Öncelikle filmin iyi yanlarına değinmek istiyorum. Elvis rolündeki Michael Shannon ve Nixon rolündeki Kevin Spacey, çok iyi birer performans sergilemiş. Filmde daha çok Shannon öne çıksa da, Spacey'i görmek de oldukça hoştu.

Ayrıca filmin konseptini sinemaya aktarış tarzını da beğendim açıkçası. Böyle ilginç bir hikayeyi oldukça ilginç bir şekilde anlatıyor. Bu yüzden sizi sürüklüyor açıkçası.

Fakat bu film kesinlikle mükemmel değil. Mesela Elvis ile Nixon'ın birlikte konuştukları sahne filmin son 20 dakikasında geçiyor. Bu süre esnasında da gerekli ve gereksiz bir sürü bilgi öğreniyoruz. Bu sahneler sıkıcı değil ama filmi, olmaya çalıştığı rotadan çıkartmış.

Ayrıca normalde böyle bir filmin "gelmiş geçmiş en havalı film" tarzında bir şey olması gerekirken çıkan sonuç, izle-unut türünde olmuş. Bu filmi izlerken sıkılmazsınız, vakit geçirmek için hoş bir film. Ama oyuncularına ve konseptine rağmen Elvis & Nixon, unutulacak bir yapım olarak akıllara kazınıyor. Bunun en büyük nedeni de, filmin bir amacı olmaması. Elvis'in yaptıklarını ve Nixon ile buluşmalarını gördük. Peki ya sonra? Film bunu önemsemiyor açıkçası, sadece bir düşünceyi gerçekleştirmek için yapılan çabayı gösteriyor. Ve öylesine de bırakıyor. Bu yüzden Elvis & Nixon, düşündüğünüz kadar iyi bir film değil.

Ama dediğim gibi, kötü bir film de değil. Kısa süresine rağmen izlerken hoş vakit geçiriyorsunuz, ayrıca son zamanlardaki filmlerin bir kısmından bir tık daha iyi. Göz atsanız da, atmasanız da bir şey kaybetmezseniz. Sırf vakit geçirmek için iyi bir film olabilir.