Çizgi Ötesi eleştirileri

Sinemadan çıktıktan sonra internette merak edip baktığımda bu filmin remake olduğunu gördüm. İlk filmi 90'lı yıllarda çekmişler. Kiefer Sutherland ilk filmde fakat başka bir rolde oynamış. Fazla bir beklenti içine girmeden izlenirse hikaye anlaşılır bir düzeyde kalıyor. Açıkçası sıkılmadan izledim. Hikaye fena değildi sadece kadro da star oyuncu olmaması filmin kalitesine gölge düşürmüş. Başroldeki Ellen Page(Courtney) hiç hazzetmediğim oyuncuların başında geliyor. İlginç bir yürüyüş şekli var. Kadına benzemiyor. Filmde en beğendiğim oyuncu Meksika kökenli Diego Luna (Ray) oldu.

çok güzel ve değişik bir film.. gerilimi iyiydi.. bu tarz film izlemiştim ama yinede güzeldi sıkılmadan izlenebilir.

Konusu baya sağlam bir film aslında. ''Öldükten sonra ne oluyor?'' Çok iyi. Bunu tıp öğrencileri üstünden yürütmek de mantıklı. Sağlam bir bilim kurgu filmi olabilirmiş. Hem bilim kurgu olsun hem korku olsun biraz da dram olsun derken film mahvolmuş. Çok umutlu başladığım fakat üzülerek bitirdiğim filmlerden bir tanesi. Olmasaydı sonumuz böyle... 2/5

Konusu fena değil ve sıkmadan izletiyor aslında. Ancak çok hafif bir film olduğu da kesin. Farklı konusu bir süre sonra klişelerle dolmaya başlıyor tahmin edileceği üzere. Beklentileri yüksek tutmamak gerekir. Finali tahmin edilebilir, karakterler aşırı stereotype, herhangi bir felsefesi yok. Fakat sürükleyicilik dozu fena değil.

İlk filmi izlemeyenlerin konusunu ilginç bulabileceği ancak ilk filmi izleyenlerin ise bu filmi hiç beğenmeyeceğini belirteyim öncelikle. Filmin ilk yarısı umut vaat etse de ikinci yarı fazlasıyla bayat ve 2. sınıf bir korku/gerilim filmi ayarında.

Güzel bi filmdi ben beğendim büyük beklentilere girmeden izlenebilir kötü işlenmiyor ama bazı salaklıklar sinir bozucu olabiliyor

"Bir tıp öğrencisi olan Courtney, daha önceden kimsenin yapmadığı ve kendisinin cevabını merak ettiği bir şeyi yapmak istiyordur; öldükten sonra nelerin yaşandığını görmek. Bu yüzden arkadaşlarının yardımıyla birlikte kalbini durdurduktan sonra ölümün ötesinde yaşanan şeylere tanık olur. Ve geri döndüğünde ise hiç sahip olmadığı yetenekler kazanır. Bu deneyler giderek büyümeye başlayınca ise her bir kişi, geçmişte yaptığı kötü şeylerle yüzleşmek zorunda kalacaktır."

Lafı uzatmadan konuya dalmam gerekirse Flatliners, bu yıl izlediğim en kötü filmlerden birisiydi. Filmin yaratıcı bir konusu var ama bu konuyu işleyen ilk film değil. Hatta 1990 yapımı aynı adlı filmin bir "remake"i aslında. Yani bu filme dair orijinal veya izlenesi kılan hiçbir şey yok.

Ayrıca Ellen Page'in karakteri Courtney'i saymazsak, geriye kalan ana karakterler bu yıl sinemada izlediğim en aptalca kararları veren kişilerdi. Üstelik ne akla hizmetse, filmin kendisi Courtney'e odaklanmak yerine bu karakterlere daha fazla zaman ayırmayı tercih etmiş. Yani filmin büyük kısmında hiç umursamadığınız bu karakterlerle baş başa kalıyorsunuz ve film iyice çekilmez bir hal alıyor.

Bunun dışında teknik bakımdan da bu film son derecede yapmacıktı, filmdeki hiçbir sahneyi gerçekçi veya sürükleyici bulmadım. Üstelik bu film hakkında bu kadar kötü şey olması, beni büyük bir hayal kırıklığına uğrattı. Çünkü aslında filmin içeriğine bakarsanız, Flatliners rahatça ortalamanın üzerinde bir iş olabilirdi.

Filmin başrolünde çok başarılı olduğunu düşündüğüm Ellen Page var ve onun karakteri kesinlikle hikayede en çok ilgimi çeken kişiydi. Filmin yönetmeni Niels Arden Oplev ise orijinal Ejderha Dövmeli Kız'ı yönetmişti, yani film iyi bir yönetmenin elinde. Ama Ellen Page ve bazı yaratıcı fikirlerin dışında bu film hakkında söyleyecek hiç iyi bir şey bulamadım. Sonuç olarak bütün bu saydığım kötü şeyler ise, senaryoyu işaret ediyor. Ve bunu söylemek gerçekten garip çünkü bu filmin senaristleri Peter Filardi, orijinal Flatliners filmini ve Ben Ripley ise harika bulduğum Yaşam Şifresi filmlerinin senaryosunu yazmış.

Bu film, bir türlü ne olmak istediğini bilmiyor. Hatta dürüst olmam gerekirse, ben bile bu filmin hangi türde olduğunu bilmiyorum. Flatliners, aynı anda suçluluk hakkında bir dram, karakterler hakkında bir komedi ve tıp ile ilgili bir gerilim olmaya çalışıyor. Ayrıca bütün bunlar yaşanırken bir jump-scare şöleniyle karşı karşıya kalıyorsunuz. Ve film bu türlerin hepsinde başarısız oluyor.

Bu film hakkında söyleyecek pek başka bir şey bulamıyorum doğrusu. Dediğim gibi, bazı yaratıcı fikirler ve zar zor gördüğümüz Ellen Page'in karakteri dışında, Flatliners'ı iyi bir film yapan elementlerden hiçbiri ortada yok. Senaryo fazlasıyla karışık, ana karakterler ise bir klişe korku filminden çıkmış gibi saçma sapan kararlar vermekle yükümlü ve hikayenin tonu ise çorba gibi darmadağınık. Evinizin televizyonunda arka planda öylesine oynayabilecek olmasının dışında, Flatliners'ı izlemek için hiçbir iyi sebep yok. Böyle yaratıcı bir fikre sahip, gerilimli bir film izlemek istiyorsanız, 27 yıl önce çıkmış olan orijinal filmi izlemeniz daha iyi olur. Bu yılın en kötü filmlerinden birisi. Uzak durmanızı tavsiye ederim.

FİLMİN İYİ YANLARI:

+ Ellen Page.

+ Bazı yaratıcı fikirler...

FİLMİN KÖTÜ YANLARI:

- ...ne olmak istediğini bilmeyen bir senaryo tarafından mahvolmuş.

- Hiç umursamayacağınız, saçma kararlar veren yan karakterler.

- Görsel efektler.

- Hikayesine dair hiç orijinal bir şeyin olmaması.

TOPLAM PUAN: 1.6/10

"Ölmek için güzel bir gün" kelimeleriyle açılıp "ölmek için kötü bir gün" kelimeleriyle sonlanan filmdir Çizgi Ötesi (1990). Çıktığı zaman bir kült olabilecek kadar ses getirmese de insanlığın bir zamanlar büyük bir merakla incelediği konu olan "ölümden sonraki yaşam" Joel Schumacher bu konu üzerine farklı bir yaklaşım ve farklı bir dini , bilimsel yorumlamayla yaklaşıp iyi bir iş çıkarmıştır. Bir grup tıp öğrencisinin bu bilimsel deneyi bilim alanındaki toplu bir yükselişten öte bir keşfediş ve dini metaforlara bir yorumlamadır sanki. Kısa zaman sonra aldıkları bu deneyim onlar için kendini keşfettikleri ve yüzleştikleri sekanslar olur , bunlar sadece pisikolojik bir travmadan öteye gitmezken gittikçe kendi işledikleri günahlar ete kemiğe bürünmüş halde karşılarına çıkar ve adeta günahlarıyla karşı karşıya geldikleri ilahi bir sekanstır bu. Gerek renkleriyle gerek rüya sekanslarındaki dini yorumlamaları , gerek renklendirme ve ışıklandırmaları ( ki filmin gerilim /pisikoloji cephesini çok iyi yansıtıp yeterince pisikolojik korku öğesi verebiliyordu izleyiciye.) , gerek oyunculuklarıyla yeterince sesini duyuramayan iyi bir filmdi. Ne yazık ki bu yapımda Hollywodun klasikleşen para tuzaklarından biri olan "Remake"kalıbına yenik düştü. Flatliners (2017) korku sinemasının son yıllarda benimsediği Jumpscare tekniğini kullanan ve ünlü oyuncuları kadrosunda bulunduran bir film olarak pazarlanmıştı, fragmanda ilahi gibi çalan o şarkıda sanki alttan alttan bir filmin içeriğinde bulunabilecek dini metaforlara bir referanstı. Ne yazık ki Flatliners (2017) yeterince iyi bir iş çıkaramıyor. Öncellikle film bir remake olmasına rağmen 1990 daki versiyonu diyaloglar hikaye akışı ve karakter konumları olarak çoğu yerde birebir kopyalıyor demek yanlış olmaz bu filmin senaryosunu bir kademe düşürürken filmi içinde bulundurduğun ucuz korku öğeleri yetmezmiş gibi dahada düşük konuma getiriyor. Filmin ilk yarısı gayet bilimsel bir şekilde konuya yaklaşırken , beyinde oluşan gelişmeleri ve bunun yanında karakterlerin fiziksel yapısındaki değişiklikleri beynin algılarını ve adeta yeniden doğuşunu küçük bir portrede resmediyor gördüğümüz ölümden sonraki sekans , 1990 daki sekanslardan farklı olarak hem daha teknolojik hemde daha gösterişli duruyor ama yapabildiği sadece bu. 1990 daki filmin rüya sekanslarıı bir dini yorumlama olmakla beraber karakteri daha derinleştiriyor ve filmin atmosferini güçlendiriyordu. Bu filmde gördüğümüz rüya sekansları ( gerçi tek düzgün bir biçimde gördüğümüz rüya sekansı Ellen Page in canlandırdığı Courtney karakterine aitti.) daha basit ve sıradan sahne derlemesi kalıyor.Film en çok kendi içindeki yaş sınırlaması (PG-13) ve kendi içini dolduramamasının azizliğine uğruyor. Yönetmen bir sürü şeyden bahsedip hem bilimsel hem dini olmaya çalışırken teraziyi bir arada tutamayıp sadece bir grup arkadaşın kendi içindeki aksiyonuna ve arayışına tanıklık ediyor.İlk yarıda bolca bulunan eğlence ve parti sahneleri azda olsa doğaçlama hissetirdiği için filmi bir aşamada eğlenceli kılabiliyor. Oyunculuk anlamında Ellen Page sadece yükseltebiliyor , Ana karakter konumunu yüklerinde taşıyan Ellen Page (Courtney) ,terazinin dengesi yüzünden senaryodan bir an siliniyor ve bu aşamada film yoluna Nina Dobrev (Marlo) ile ilerleyip kötü bir konuma geliyor. Film dramatik bir yöne bağlıyacakken sonda attığı anlamsız bir adımla kendi içinde belirsizliğe doğru yürüyor ve duygusallıktan öte baştan savma bir şekilde bitiriyor. Giriş bölümünü iyi yapan film diğer bölümleri gelişigüzel geçiyor. İlk filme yaptığı diyaloglu referanslar ve görsel ( Courtneyin sekansta anlık kilise ve İsa figürü görmesi) bir saygı duruşundan öte bunca attığı adımdan sonra kötü bir iz olarak geçiyor. ) Filmi bu aşamada tek ayakta tutan ne yazık ki Ellen Page piyano sahnesi ve eğlence sahneleri kalıyor.

5 tıp öğrencisi kendilerini öldürüp geri getirme ölümü çözme hikayesi.. Sürükleyici müthiş orijinal konu.. Oyunculuklar da gayet iyi.. Sonu biraz klasik hayaletli korku filmlerine benzemiş ama olsun gene de iyi film olmuş bence

Bilim-Kurgu olarak çekilseydi daha iyi olurdu ancak bilim-kurgu eksikliğini Gerilim-korku öğeleri ekleyerek kapatmaya çalışmışlarsa da pek verimli olmamış. TV filmi kalitesinde , sinema filmi havasını vermedi hiç. Sinema eleştirmeninin filmin ana rolündeki Ellen page'i beğenmemelerine filmin ikinci yarısının ortalarına kadar bende hak verdim ama filmin ikinci yarısının ortasından sonra zaten senaryo gereği ana rol diğer kadına gidiyor . Tipik uyumsuzluk yaratan klişeler filmde bolca var. Derslerinde kötü oldukları için hocalarından papara yiyen çömez tıp öğrencilerinin nasıl olur da daha önce hiç denenmemiş ve yüksek tıp bilgisi gerektiren ölüm sonrası deneyi yaptıkları , araştırma merkezinde gecenin bir vakti çömez öğrencilerden başka kimsenin olmayışı ve bu öğrencilerin her türlü teknik ekipmanları kullanabilmesi çok tutarsız olmuş. Birde gerilim sahnelerindeki tipik klişeler yok mu. Hepsi deneyin ters sonuçları olduğunu anlıyorlar ona rağmen tek başlarına izbe yerlerde dolanıp duruyorlar. neden , çünkü ucuz gerilim sahneleri ancak bu şekilde karanlık ve ses efektleri ile çekiliyor.Gerilim sahneleri nedeniyle çocuklara veya gerilim sevmeyen kişilerin beğenmeyeceği bir film olacaktır.Bilim-kurgu ise hiç yok. 1990 lardaki ilk ana filmini izleyen benim gibi kişiler için nostalji olsun diye izlenebilir ama türüne kattığı ve akılda kalır bir özelliği yok. Bu tür gerilim filmlerinde twisted-end ( sürpriz son ) yapılarak gerilim filmini sevenler için hoş bir final tadı verilirdi. Senaryosu gereği süper twisted-end'ler yapılabilecek bir filmi motomot kafa ile düz şekilde çekmişler. Senarist çuvallamış ve sınıfta kalıp çizgi ötesine geçememiş. 2 yıldız veriyorum filme ama 10 üzerinden.

Korku, gerilim, bilim kurgu... harmanlanmış bir versiyondu. Ancak yalnızca bilim kurgu olarak çekilseydi konu buna daha müsaitti ve daha iyi bir film olurdu.

Farklı bir konusu olduğu için ilgimi çekti fakat senaryosu ve oyunculuklar beklentimi karşılamadı. Kötü değil fakat ortalama bir film kendini bir şekilde izlettiriyor ama en büyük eksikliği öldükten sonra olanların çok mantıksız olması diyebilirim. spoiler: Ölüp dirildikten sonra saçma bir şekilde bazı özelliklerinin gelişmesi veya peşlerine ruh takılması diyeceğim de öyle birşey de değil halüsinasyon görüp zarar vermeleri kendilerine korku gibi değil de bilmiyorum saçma geldi bana o kısımlar olmamış.

Konusu itibariyle ilgimi çekti performans olarak yeterli bence izlenebilir katacağı değerler elbet var.

Hayatımda hiç bir sosyal mecrada bir fim için yorum yapmadım. Ama bu film yüzünden sinirlerim bozuldu bu siteye üye olmak istedim sırf yorum yazabileyim diye. Berbat bir filmdi. Geçen zamanıma acıdım. Özetle gerçekten kötü konusu amacı başı sonu mesajı olmayan bir film nasıl olur diye merak ediyorsanız bu filme gidin...

Filmin nabzı hep çok yüksekti, gerilim seviyorsanız mutlaka izlemenizi öneririm. Filmde her şey tam dozunda ve sahne geçişleri efektler muhteşem.