Song To Song eleştirileri

Üst düzey oyuncu kadrosu, film boyunca ünlü müzisyenlerin de katılımıyla, Malick'in kendine has sinema dili içerisinde son derece estetik performanslar sergiliyorlar. Finalin ardından bir yandan filmin pek bir şey söylemediğini ancak biraz detaylı düşününce aslında önemli şeyler hissettirdiğini fark edeceksiniz. Tabii ki yine görsellik ön planda, hatta en önde. Mekan kullanımı çok başarılı. Yalnızca bu sanatsallığı için bile tercih edilebilir.

Öyle bir zamanda yaşamaktayız ki, ilişkilerimiz giderek zayıflıyor. Sosyal medya ile gelen binlerce arkadaş, kendimizi kandırmamıza sebep olabilir. Oysa fiziksel olarak, hiç bir maske takmadan, vereceğimiz cevabı hazırlamadan, silip yeniden yazmadan, emojiler olmadan, spontan olarak gelişen ilişkilerden uzaklaşmaya başladık. Büyük şehirlerin trafiği, iş hayatının temposu ve her şeyin pahalı olması, evde oturup kuracağımız sanal ilişkileri destekliyor olabilir. Öte yandan, tüm engellere rağmen dışarıda birileri ile buluştuğumuzda, bu sefer vaktimizi sanal ortamdaki kendi imaj ve dünyamızı besleyecek içerikler üretmek için uğraşıyor olabiliriz. Bol bol selfie çekimleri, oraya gittik, bunu yedik, ağaç, böcek, kuş derken gerçekten orada olmadığımız bu kısıtlı sosyal zamanımız da bir anda tükeniyor olabilir.

spoiler: “Öyle bir dönemden geçtim ki cinsellik sert olmalıydı. Gerçek şeyler hissetmek için can atardım. Hiçbir şey gerçek gibi gelmezdi. Bütün öpüşler olması gerekenden daha az hissettirdi. Nefes almaya çalışıyorum.”


Song to Song isimli film, kendini bulmaya çalışan genç bir kızın hayatını konu alıyor. Bir yanda zengin bir adamla ilişki yaşarken, diğer yandan bir şarkıcıya aşık olan Faye, ikisine de farklı açılardan bağımlıdır. Bu çıkmazın içerisinde bunalırken başka deneyimler yaşamaya ve ormanın derinlerinde kaybolmaya devam eder... Bu üç kişiye bir de zengin adamın karısı eklenir. Rhonda babasız büyümüştür; annesinin fedakarlıkları ile hayatta kaldıktan sonra gelen bu zenginlik ile bocalar...

spoiler: “Ya bir sanatçı olmazsam? Bir hayatım da olmazsa. Veya başka bir hayatım da olmazsa. Etrafta koşturan biri olmaya çalışsam. Hayattan bir şeyler kapmaya çalışsam. Ne olduğumu unuttum. Kimin olduğumu. Çok uzaksın. Yakında gelmezsen öleceğim. Gel. Beni kendi kötü kalbimden koru.”


İlişkilerin bu sığlaşması çok önemli bir konuyla daha ilgili: İlişkilerimizde kendi iç dünyamızı yansıtırız; içimizde
bastırdığımız ne kadar duygu veya düşünce varsa karşımıza çıkan kişiler ve olaylar bize aynalama yapar. Kim olduğumuzu, daha doğrusu kim ve ne olmadığımızı anlamak için ilişkiler çok değerlidir. Özellikle de anne ve babamızdan tam ve sağlıklı bir sevgi akışı olmamışsa veya aşırı derece özveride bulunmuşlarsa, yetişkinlik aşamasına geçmekte zorlanırız. Bize verilen hayat planınında herkes mutlu gibi gözükür. Bir şekilde olduğumuzu sandığımız kişi ile olmamız gerektiğini düşündüğümüz kişi arasındaki çelişki bizi çözülemez bir ikilemde bırakır.

spoiler: “Babam bizi terk ettikten sonra işe yaramaz olduğunu düşündün. Anne, bize çok fazla verdin.”


Yazının tamamı Tuvalet Kağıdına Notlar blogspot com da...

Özellikle de son filmleriyle eleştirmenleri ve seyirciyi ikiye ayıran ünlü yönetmen Terrence Malick, yeni filmi Song To Song'da 2 farklı çiftin tanışmasını anlatıp hayatlarının nasıl değiştiğine odaklanıyor ve bunu yaparken de hayata ve insanın kendi kişiliğine dair büyük sorular yöneltiyor.

Song To Song, gerçekçi ve sade işlenişi ile insanı etkileyen, diyalogları ile şiir gibi hissettiren bir film, tıpkı Malick'in bütün filmleri gibi. Eğer Malick'in filmografisini seviyorsanız, Song To Song'a bayılacaksınız. Ama eğer sevmiyorsanız, bu film sizi yönetmenin bir hayranı yapmayacak. Benim Malick'in filmleri hakkındaki düşüncelerim inişli çıkışlı doğrusu. Son filmlerinden Tree of Life'ı iyi bulup Knight Of Cups'ın biraz zayıf olduğunu düşünmüştüm. Song To Song ise benim için tam da bu iki filmin arasında duruyor.

Bu film hakkında iyi şeyler de var, kötü şeyler de. Bu yüzden önce iyilerden başlayalım. Malick'in yönetmenliğini çok başarılı buldum. Bir kez daha seyirciyi anın içine koyup ana karakterlerle güçlü bir bağ kurmasını sağlamış. Müzikler çok başarılıydı ve özellikle de filmin senaryosu oldukça ilginçti. İlginç diyorum çünkü oyunculardan Ryan Gosling'in dediğine göre; "Filmi senaryo olmadan, doğaçlama bir şekilde" çekmişler. Bu filmi böyle çekmelerine rağmen ortaya çıkan sonuç hiç dağınık hissettirmiyor, süre boyunca aynı amaç doğrultusunda ilerliyor.

Oyunculuklar inanılmazdı. Natalie Portman ve Ryan Gosling çok iyiydi ama benim için en çok ön plana çıkan 2 oyuncu, Michael Fassbender ve Rooney Mara'ydı. Bu oyuncuları çok seviyorum zaten ve bu filmde de her zamanki gibi döktürmeyi başarmışlar. Bir de unutmadan, filmde kısa süreliğine de olsa Val Kilmer, Holly Hunter ve Cate Blanchett'i görmek de hoştu.

Song To Song ile ilgili sorunlarım, aslında son zamanlardaki Terrence Malick filmleriyle yaşadığım ortak sorunlar. Song To Song'un en büyük sorunu süresinden kaynaklanıyor. Filmin ilk 1 saatini ilgiyle izlemiş olsam da Song To Song, bir süreden sonra ilgi çekiciliğini kaybedip 1 saat daha aynı şeyi tekrar ediyormuş gibi hissettiriyor. Bu esnada da bazı büyük olayları hızlı geçiştirip akıllarda büyük sorular bıraktırıyor. Eğer filmin süresi 90 dakika olsaydı, çıkan sonucu daha fazla sevebilirdim ama Song To Song'un şu anki süresi 129 dakika olunca, filmi sevmek de biraz zorlaşıyor.

Kısacası Song To Song, harika performanslara, ilgi çekici bir işlenişe ve başarılı bir yönetmenliğe sahip olsa da filmin gereğinden fazla uzun süresi çıkan sonucun kalitesini biraz düşürmüş. Bu yüzden de tekrar tekrar izlenebilecek bir iş olmaktan uzaklaşmış. Eğer Terrence Malick filmlerini ve şiir gibi işlenen filmleri seviyorsanız, bu filme bir göz atmak isteyebilirsiniz. Filmin süresi hakkındaki sorunuma rağmen Song To Song, kesinlikle bir vakit kaybı değil. Görülüp üzerinde düşünülmesini hak eden bir yapım. Sadece izlerken uzun süresini göz önünde bulundurmanızda fayda var. İyi seyirler.

FİLMİN İYİ YANLARI:

+ Güçlü performanslar.

+ Şiir gibi bir işleniş, ilgi çekici senaryo.

+ Terrence Malick'in yönetmenliği.

FİLMİN KÖTÜ YANLARI:

- Gereğinden fazla uzun süresi.

- İkinci yarısında tekrara saran sahneler.

TOPLAM PUAN: 6.5/10