Ters Yüz eleştirileri

İnsan beyninin nasıl çalıştığını çok basit ve eğlenceli bir şekilde anlatan muhteşem bir yapıt. “Düşünüyorum öyleyse varım” diyen Descartes’in savını çürüten nörolog Damasio, insanlığın düşünceden ziyade duygular tarafından kontrol edildiğini Descartes’in Yanılgısı adlı kitabında uzun uzun anlatıyor. Evet, eğer sadece zihninize kontrolü bıraktıysanız düşünen mantıklı bir varlıktan ziyade duyguların egemen olduğu bilinçaltı tarafından hayatınızı sürdürüyorsunuz demektir.

Bir çok filozof ve bilim adamı bir çok duygu tanımlasa da bu konuda genel bir uzlaşma bulunmamaktadır. Ancak en yaygın olarak kullanılanlar; korku, öfke, neşe, üzüntü ve tiksinme duygularıdır. Bu duygular da Pixar’ın her zaman kullandığı gibi canlı, kontrast oluşturacak renk ve görsel bir etkenlerle pekiştirilmiş bir şekilde Riley’in zihninin ana kumanda merkezine yerleştirilmiştir. Evet, film, kahramanımız Riley’in doğması ve ilk hatıranın beyne kaydedilmesi ile başlar. Zihindeki en aktif karakter neşedir ve Riley’nin hep neşeli olması için uğraşır durur. Onun için üzüntü hiç olmamalıdır...

Devamı... Blog'da!

BBC Culture 21. yy en iyi 100 film listesinde 41. sırada kendine yer bulan mükemmel ötesi harika bir BAŞYAPIT

"KAFASINDA NELER DÖNÜYOR ACABA?" Disney'in bu zamana kadar yaptığı tüm animasyonları izledim. Pixar'la ortaklaşa yaptıkları animasyonları da izledim. yaşım kaç olursa olsun her zaman bu filmleri izleyeceğime adım gibi eminim. çünkü Disney'i çok seviyorum ve Disney'in bence en büyük mesajı "animasyon sadece çocuklar için değildir"dir. bunun bariz örneği Inside Out'ta fazlasıyla var gerçekten. öncelikle söylemeliyim ki bu film çocuklar için değil! evet minnoş karakterler ve komik şeyler çok var ama filmde o kadar ince şeyler var ki bunları çocukların anlaması çok zor. filmin bu yönü çok ilgimi çekti. konusu gerçekten balta değmemiş orman gibi. çok farklı. dolayısıyla filmi başlangıcından finaline kadar ilgiyle izledim. muhteşemdi! ayıp olmasın diye gülmeler, sakız reklamı ve en sondaki kedi sekansı muhteşemdi, efsaneydi. herkesin izlemesini öneriyorum Inside Out'ı. Disney - Pixar'dan yine fazlasıyla harika bir yapıt.

Büyüme öyküleri (coming of age), sinemanın her zaman ilgi çekici konularından biri olmuştur. Özellikle çocuklara da hitap eden yapılarıyla animasyon filmler, bu alt türe yıllar içerisinde katkı sağlamayı başarmıştır. Başrollerinde yer alan çocuk ya da genç karakterler aracılığıyla The Lion King, Grave of The Fireflies, Spirited Away, Persepolis gibi farklı ülkelerde ve kültürlerde üretilen filmlerin, konuyu ele almakta ne denli başarılı olduklarına şüphe yok. Bu hafta vizyona girecek olan Disney-Pixar ortaklığının son filmi Ters Yüz – Inside Out da yukarıda belirttiğim başyapıtların arasında anılmak adına iddialı bir aday olarak karşımıza çıkıyor.

2001’de yönettiği Monsters Inc. ile dikkatleri çeken, 2009’da ise Up ile Oscar heykelini kucaklayan Pete Docter, filmin yönetmenliğini Ronaldo del Carmen ile paylaşıyor. Up, Ratatouille ve Brave gibi animasyonların storyboardlarını hazırlayan del Carmen’in bu ilk yönetmenlik deneyimi, filmdeki sınırsız hayal dünyasının nasıl yaratıldığı konusunda izleyicilere bir fikir verebilir. Çünkü aynı anda birbirine bağlı iki anlatıyı ele alan film, fikir ve görsellik açısından oldukça doğru tercihlerle ilerliyor.

Film; Riley isimli bir kızın doğumuyla başlıyor. Bizler de Riley’nin beyninin içine girerek Neşe, Üzüntü, Tiksinti, Korku ve Öfke isimli karakterlerle tanışıyoruz. Riley’i çocukluğu boyunca yönlendiren; bir bakıma onun dünyayla olan ilişkisini yöneten beşlimiz, küçük kızın mutlu bir çocukluk geçirmesini sağlıyorlar. Fakat Riley, ailesiyle birlikte Minnesota’dan San Francisco’ya taşınınca karakterlerimizi zor günler bekliyor; zira bu yeni yaşam pek genç kızın hayal ettiği gibi gelişmiyor. Onun mutluluğunu sağlamak için Neşe ile Üzüntü arasında başlayan mücadele, zamanla ikilinin ortak hareket etmesi zorunluluğunu getiriyor.

Filmin birbiriyle bağlı iki farklı anlatısı, Riley’nin kafasının içinde olanlar ile onun çevresinde olanlar şeklinde oluşturuluyor. Genç kızın çevresine yönelik verdiği olumlu-olumsuz tepkileri yöneten beşli, birbirinden tamamen alakasız tiplemelerden oluşsa da Neşe, bir katalizör görevi görüyor ve her olumsuzluğu, olumlu bir bakış açısıyla aşmaya çalışıyor. Film bu esnada beynin ve hafızanın çalışma prensipleri konusunda da yaratıcı fikirler üretiyor. Örneğin “Akıl Adaları” denilen bölgelerde aile ve arkadaşlık ilişkileri düzenlenirken Riley’i çok etkileyen anlar da çekirdek anı olarak kaydediliyor. Yani bir bakıma çekirdek anıların artırılması ve adaların korunmasına yönelik bir çalışma söz konusu oluyor.

Beynin içinde yaratılan dünyanın içine girdikçe ortaya atılan fikirler, oldukça ilginç biçimlerde uygulamaya konuyor. Örneğin; rüya yapım merkezi, Hollywood’u ve televizyon sistemini ti’ye alan bir yapıya sahipken hayali arkadaş Bing Bong ve Bulut Ülkesi, düşünce treni, silinen anılar çöplüğü gibi kavramlar da birbirine hem bağlı hem de bağımsız yeni dünyalar yaratıyor. Animasyon kalitesi olarak film, herhangi bir Disney-Pixar filminden bir farkı olmasa da uzun zamandır rastlamadığımız derecede komplike bir senaryo ile karşılaşıyoruz. Çünkü sınırların pek olmadığı bu dünyada yaratıcılık ve düşünce gücü de had safhaya ulaşıyor. Örneğin filmdeki renk kullanımı, karakterin hislerine göre değişim gösteriyor ya da öfke hakim olduğunda görüntü flulaşıyor. Yapımı beş yılı bulan filmin neden bu kadar uzun sürede hazırlandığının cevabını da bir bakıma almış oluyoruz.

Çok guzel bir film hic sıkılmadan izledim. Şahsen niyazi dortnala gibi sacma bi yetiskin filmi vardi gecen aylarda ona verdigim paraya yazik. Bu cocuk filmi ondan 100 kat iyi

animasyon diye izledim beyin yakan efsane bir yapım kategorisine uygun gördüm kesinlikle çok iyi 10/10

Pixar efsane bir iş daha yapmış. Adı da Ters Yüz.. Gerçekten efsaneydi, beynimizdeki duyguları hem komik hem duygusal açıdan çok güzel bir teknikle anlatmış. spoiler: Ve hayali filin ölmesi beni çok üzdü.
spoiler: Filmin son 30 dakikasından bahsedeyim. Gerçekten çok iyiydi, tempo çok yükseldi. O sırada çalan müzikler de çok iyiydi. Son 10 dakika ise gerçekten ortaya güzel bir dram koymuştu. Ve filmin sonunda filmdeki yan karakterlerin de duygularının gösterildiği ekstra sahneler çok güzeldi.
Animasyon filmlerinin birçoğu güzel olsa da illa izle denilecek kadar değildir. Ama Ters Yüz izlerken sizi felsefik düşüncelere sürükleyip güzel mesajlar veriyor. Ters Yüz mutlaka izlenmesi gereken Pixar'ın en iyi 3 işi arasına, hatta en iyi 10 animasyon filmi arasına girebilecek çok kaliteli bir yapım.

Pixar'ın bu işi bildiğinin pek çok göstergesinden biri daha oldu "Inside Out". Çok basit ve alışılmış, hatta pek çoğumuzun hayatında en az bir defa yaşamış olduğu bir durumdur bir yerden bir yere taşınma. Eski evini, arkadaşlarını, ortamını özleme. Yeni evine ve ortama alışmakta güçlük çekme. İşte bu durumu muhteşem bir yaratıcılıkla ele alıyor film ekibi. Efsane karakterler, efsane sahneler var. Yaratıcılık yine had safhada. Son yılların en kaliteli animasyonlarından biri. Yılın görülmesi gereken filmlerinden.

Birçok şey zıttıyla var, bazı şeyler ise zıttıyla güzel. Hüzün olmasa neşenin; acı olmasa tatlının değeri olur muydu acaba? Bazı sistemlerin çarkı, zıtlıkların birbirini tamamlamasıyla dönüyor. İnsan duyguları da bu sistemlerden biri. Filmde bu temayı gayet güzel işlemişler. Hayatta bazen acılara çok söyleniriz, hep mutlu olmayı dileriz ancak öyle bir dünya yok. Bana göre acıyı da tatlıyı da kucaklayabilen insandır, olgun insan. Bazı insanlar da vardır ki genellikle nötr noktasına yakın yaşarlar, peki bu gerçekten yaşamak mıdır? Başıma gelen negatif olayları da en az pozitifleri kadar seviyorum. Onlar bana "Evet ya, ben yaşadım.. Hakkıyla yaşadım.." dedirten cinsten anılar çünkü. Geriye dönüp baktığımızda nötr zamanların hemen hiçbirini hatırlamayız ama uçlarda yaşadığımız zamanlar acı da olsa tatlı da olsa hep oradadır. Düşündüren, sosyal zeka kazandıran anlar da öyle anlardır işte. İster acı olsun ister tatlı, onlar hep birlikte seni sen yapmıştır. Film çok güzel, 2. yi de merak ediyorum, iyi seyirler..

Sıradan bir animasyon filmi değil,insanların duygusal olarak zor durumda olduğunda kendi kendine düşünmesini sağlayan,eğitici,anlamlı ve beş yıldızı hakeden bir film.

Filmin verdiği öyle mesajlar var ki çocuklar için değil de film tamamiyle yetişkinlere yönelik yapılmış gibi.. Başka ön yargılı olduğum filme fragmanlarından sonra kesinlikle izlemeliyim diyerek başladım ve hiç bitmesin diyerek izledim. Filmin yapısını, senaryosunu yazan insanın beyninin hayal gücü kısmı alıp saklanmalı, incelenmeli diye düşünüyorum.. Film bir iki saat daha olsa hikaye devam edermiş o derece açık bir hikaye bence, ayrıca mutlaka devamının gelmesini desteklediğim işlerden biri oldu. Animasyonlarda görmenizin çok zor olduğu renk gerçekliğini hissediyorsunuz filmde. Pixar'ın en başarılı işlerinden biri kuşkusuz. Çocuk filmi diyerek ön yargılı yaklaşmayın sonra benim gibi çok pişman oluyorsunuz izleyince..

Doğrusu bu filmi 'up - yukarı bak' dan daha çok sevdim. Bir genç kızın büyümeye başlamasının da hikayesi diyebileceğimiz alt mesajlarla dolu harika bir film.
Küçükler kadar büyüklere de tavsiye edebileceğim, hatta televizyonda gösterildiğinde bütün ailemle beraber tekrar izleyeceğim bir film.
İkincisini merakla bekliyorum zira spoiler: asıl curcunanın o kırmızı düğmeye basıldığında başlayacağına eminim.

çok değişik ve güzel bir animasyon filmi.. izlediğim en iyi animasyon filmlerinden biri.. sıkılmadan izlenir..

Hani bazı insanlar derler ya "Beynim içinde neler dönüyor bir bilsen..." İşte o tam onu anlatan bir film. Sinemada belki büyük bir değişim veya animasyon sektöründe çağ açmayacak ama kesinlikle farklı kurgusuyla adından çok uzun süre söz ettirecek bir film ortaya çıkarmışlar. Öncelikle bir kurgu için tebrik etmek lazım. Biz insan olarak basit bazı duyguları farklı şekillerde yaşayan varlıklarız. Kimini sevindirecek şeyler, kimini üzebilir. Kimini belki korkutabilir. İşte herkeste bulunan bu korku, tiksinti, öfke, üzüntü ve neşe bunlar bizi biz yapan şeyler. Bunların biri eksik olduğu zaman insanın dengesi şaşıyor. Aslında böyle bir mesaj veren bunun yanında aile bağlarının, arkadaşlıkların, dostlukların hayatımızda ne kadar değerli olduğunu gösteren bir film. Tabi ki bazı şımarıklıkların, eğlencelerin... Disney bu filmle bir kez daha gösterdiki animasyon sadece basit olayların olduğu, sadece çocuklar için yapılmış bir şey değil. Hatta bu filmi özellikle yaşça büyük olan kişilere tavsiye ederim. Bizim salonlara genelde 6-7 yaş çocukları getirmişler. Çocukların çoğu espirileri bile anlamıyordu. Birçok espiride yaşlı insanların kahkalarını duydum. Yani olayın yaşla hiçbir alakası yok. Gitsin herkes izlesin. Çok bambaşka bir yapım olmuş bu. Kahkaha demişken filmde öyle çok fazla espiriler veya kahkaha tufanı beklemeyin. Daha zekice yapılmış espiriler vardı.Akıl dolu bir film olmuş. Çok eğlenceli ve farklı bir yapısı var. Özellikle yönetmen Pete Docter Wall.e, Up, Toy Story, Sevimli Canavarlar ve daha nice filmlere imza atmış biri olunca zaten kötü bir şey çıkması beklenemez. Ha bir de her yerde Dublaj olduğu için mecburen dublajlı izledim. Ama sonunda dublaj işini öğrenmeye başlamışız sanırım. Genelde gaazetelerde beya ekranda geçen şeyler dublajda altyazı olarak verilirdi. Burada hepsini türkçeye çevirmişler daha mantıklı olmuş. Beynimizin içinde neler dönüyor bir de böyle inceleyin bakalım. İyi seyirler... 8.4/10

Çooooooooooooooooooooooooooooooooooooooook güzel spoiler:
canavarlar saldırısı💚💖💗💖💗💖💗💗💖💗💖💟💗💖💗💗💖💗💖💗💖💗💖💗💗💖💗💖💗💖💗

Animasyonun günümüzde hala gelişebildiğininin en sert kanıtı. Karakterlerin mimikleri gerçek oyuncuların yapabileceğinden daha inandırıcı, insanın ister istemez duyguları değişiyor, haliyle sonunda karakterlere çok yakın hissediyorsunuz. Konunun orjinalliği kadar sonu da farklı bitmiş. Klasikleşmiş Disney sonlarına fark atmış.

çizgi sinema ve çocuk filmerli içinde direkt 4.5 puan. her yaştan yetişkinlerin de sonunaa kadar eğlenebilecekleri farklı konusu ve mizah anlayışı ile çıkınca iz bırakan bir film... kesinlike tavsiye ederim. Özellikle "üzüntü"ye bayılacaksınız:)