Beyazperde
Hesabım
Ortalama puan
3,5
114 Puanlama
Mama hakkında görüşlerin ?
5
2 Eleştiri
4
9 Eleştiri
3
6 Eleştiri
2
7 Eleştiri
1
0 Eleştiri
0
0 Eleştiri
Sırala
Filtrele:
Hepsi
"Come. Victoria. Mama." Çok uzatmayayım. Evet, klişeler var. Eyalet arşivlerinin tozlu raflarında yapılan araştırmalardan tutun da en yakınların bile birbirinden habersiz anlamsız işler yapmaya kalkışmaları vs. bir sürü durum "Mama"da da var. Ancak sürükleyici bir hikayesi ve belli kısımları biraz zorlama görünse de çok da göz tırmalamayan bir kurgu var. "Anne olmak" veya "bir anneye dönüşmek" gibi derin konularda da bir korku-gerilim filminden beklenecek belki de en üst düzeyde yorumlamaları var. Finale doğru gerçekten duygu karmaşası içinde kalabilir, hatta ağlayabilirsiniz.
Filmde bir gizem var. Bazı sahneler gerçekten ürkütmeyi başarıyor. Ancak film sonlarında biraz saçmalıyor. Sonunu çok da iyi bağlayamamışlar.
Fragmanı beni çok etkilemişti ama film fragmanın gerisinde kalmış filmlerden. Çok daha iyi örnekleri var.
TEK KELİME İLE KORKU BAŞYAPITI 10/10
Yönetmenliğini Andres Muschietti ve yapımcılığını Guillermo Del Toro’nun yaptığı 2013 yapımı “Mama”, yönetmenin daha önce çekmiş olduğu aynı adlı iki buçuk dakikalık kısa filmin doksan dakikaya genişletilmiş hali. Kendisi bir reklam yönetmeni olan Muschietti, çektiği bu kısa korku filmi sayesinde sektörde çabuk fark edilip olumlu eleştiriler alınca yapımcı olan kız kardeşi Barbara Muschietti ile kolları sıvayıp filmi genişletmeye karar verdi. İki İspanyol kardeş, akıl hocaları Guillermo Del Toro ile beraber uzun süren görüşmelerin ardından hiç de kolay olmayan bu işe kalkışıp Mama’yı dram ve korku ögeleriyle harmanlayarak izleyicilerin önüne uzun bir yapım olarak çıkarmayı başardılar. Kısa filmi ilk seyrettiğinde oldukça etkilenen Del Toro, yapılan bir söyleşide Muschietti’nin dramdan çok iyi anladığını, kendisinin çok özgün biri olduğunu ve hikayenin merkezine iki küçük kızı taşıma fikrini çok iyi düşündüğünü dile getirmişti.
İspanya-Kanada ortak yapımı olan “Mama”, iki kız çocuğunu sahiplenmek isteyen bir hayalet annenin öyküsünü anlatıyor. Anne-babaları öldükten sonra ıssız bir kulübede yalnız başlarına kalmak zorunda kalan Victoria ve Lilly tam beş yıl sonra bulunurlar. Ne yazık ki bulunduklarında tamamen vahşileşmiş bir haldedirler. Amcası Lucas ve kız arkadaşı Annabel tarafından yeniden sahiplenen Victoria ve Lilly'yi beş yıl boyunca koruyan “Mama” onlardan kolay vazgeçmez. Eve musallat olan Mama, bundan sonra yeni yaşayacakları bu evde kızlara annelik yaparken bir yanda da ailenin başına bela olur.
Korku filmi seyircisi masalsı anlatımı olan hayalet hikayeleri benimsese de yönetmen Mama'da sadece masalsı bir korku filmi olsun, izleyici korksun, dehşete düşsün diye düşünmemiş, aynı zamanda böylesine ürkütücü bir hayalete insani duygular da katarak filmi dramatik bir havaya sokmuş. Annelik içgülerini bir hayalet hikayesinin üzerine inşa etmek daha önce pek rastlamadığımız sıradışı bir fikir. “Mama” aslında geçmişinde yaşadıkları yüzünden kalbi kırık ve öfkeli bir varlık. Karşısına kulübede yaşayan başıboş iki kız çocuğu çıkınca kendisine acılarını dindirecek ve rahatlıkla annelik yapabilecek bir ortam yaratıyor. Yıllar sonra birileri çıkıp onun “çocuklarını” sahiplenmeye kalkınca da çılgına dönüyor.
Filmin senaryosu son zamanlarda seyrettiğimiz birçok korku filminden daha özgün bir yapıya sahip. “Mama” henüz ilk sahnesinde seyirciyi avucunun içine alıyor ve doksan dakika boyunca bir daha bırakmıyor. Sinema sektöründe izlediğimiz çoğu korku filminde karşımıza çıkan, “ilk bir saat uzatılmış halde konuya giriş ve son kalan yirmi dakikada ise korkutan ögelerin serpiştirilmesi” klişesine bu filmde rastlamanız mümkün değil. Seyredeceğiniz son dakikaya kadar yönetmen size korkacağınızın garantisini baştan veriyor. Hayaletin koridorlarda dolaştığı ve duvarlarda gezindiği sahneler oldukça değişik bir kamera tekniği ile çekilmiş, öyle ki filmde üstünüze doğru gelen “Mama” ile her karşılaştığımızda ödümüz kopuyor. Mama’yı korkutucu gösteren unsurların başında filmi masalsı bir yapıya büründüren Gulliermo Del Toro’nun parmağı olduğunu şüphesiz.
Filmdeki karakterleri canlandıran oyuncular tamamıyla filmle özleşmişler ve gerçekten başarılı performans sergiliyorlar. Önceleri rockçı, bencil, soğuk bir kadın olan daha sonra ise yardımsever bir anne rolüne bürünen Annabel karakterini oynayan Jessica Chastain’den tutun da ufak vahşi çocuk rolündeki Lilly’i canlandıran Nikolaj Coster-Waldau’ya kadar tüm oyuncular filmde harika bir iş çıkarmışlar. Mama, oyunculukların yanı sıra kostümden saç ve makyaja, hayaletin ürkütücü görselliğinden senaryonun işleyişine kadar her türlü takdiri hak eden, korku filmi seven her izleyicinin görmesi gereken ender yapımlardan biri.
Yönetmenliğini Andres Muschietti ve yapımcılığını Guillermo Del Toro’nun yaptığı 2013 yapımı “Mama”, yönetmenin daha önce çekmiş olduğu aynı adlı iki buçuk dakikalık kısa filmin doksan dakikaya genişletilmiş hali. Kendisi bir reklam yönetmeni olan Muschietti, çektiği bu kısa korku filmi sayesinde sektörde çabuk fark edilip olumlu eleştiriler alınca yapımcı olan kız kardeşi Barbara Muschietti ile kolları sıvayıp filmi genişletmeye karar verdi. İki İspanyol kardeş, akıl hocaları Guillermo Del Toro ile beraber uzun süren görüşmelerin ardından hiç de kolay olmayan bu işe kalkışıp Mama’yı dram ve korku ögeleriyle harmanlayarak izleyicilerin önüne uzun bir yapım olarak çıkarmayı başardılar. Kısa filmi ilk seyrettiğinde oldukça etkilenen Del Toro, yapılan bir söyleşide Muschietti’nin dramdan çok iyi anladığını, kendisinin çok özgün biri olduğunu ve hikayenin merkezine iki küçük kızı taşıma fikrini çok iyi düşündüğünü dile getirmişti.
İspanya-Kanada ortak yapımı olan “Mama”, iki kız çocuğunu sahiplenmek isteyen bir hayalet annenin öyküsünü anlatıyor. Anne-babaları öldükten sonra ıssız bir kulübede yalnız başlarına kalmak zorunda kalan Victoria ve Lilly tam beş yıl sonra bulunurlar. Ne yazık ki bulunduklarında tamamen vahşileşmiş bir haldedirler. Amcası Lucas ve kız arkadaşı Annabel tarafından yeniden sahiplenen Victoria ve Lilly'yi beş yıl boyunca koruyan “Mama” onlardan kolay vazgeçmez. Eve musallat olan Mama, bundan sonra yeni yaşayacakları bu evde kızlara annelik yaparken bir yanda da ailenin başına bela olur.
Korku filmi seyircisi masalsı anlatımı olan hayalet hikayeleri benimsese de yönetmen Mama'da sadece masalsı bir korku filmi olsun, izleyici korksun, dehşete düşsün diye düşünmemiş, aynı zamanda böylesine ürkütücü bir hayalete insani duygular da katarak filmi dramatik bir havaya sokmuş. Annelik içgülerini bir hayalet hikayesinin üzerine inşa etmek daha önce pek rastlamadığımız sıradışı bir fikir. “Mama” aslında geçmişinde yaşadıkları yüzünden kalbi kırık ve öfkeli bir varlık. Karşısına kulübede yaşayan başıboş iki kız çocuğu çıkınca kendisine acılarını dindirecek ve rahatlıkla annelik yapabilecek bir ortam yaratıyor. Yıllar sonra birileri çıkıp onun “çocuklarını” sahiplenmeye kalkınca da çılgına dönüyor.
Filmin senaryosu son zamanlarda seyrettiğimiz birçok korku filminden daha özgün bir yapıya sahip. “Mama” henüz ilk sahnesinde seyirciyi avucunun içine alıyor ve doksan dakika boyunca bir daha bırakmıyor. Sinema sektöründe izlediğimiz çoğu korku filminde karşımıza çıkan, “ilk bir saat uzatılmış halde konuya giriş ve son kalan yirmi dakikada ise korkutan ögelerin serpiştirilmesi” klişesine bu filmde rastlamanız mümkün değil. Seyredeceğiniz son dakikaya kadar yönetmen size korkacağınızın garantisini baştan veriyor. Hayaletin koridorlarda dolaştığı ve duvarlarda gezindiği sahneler oldukça değişik bir kamera tekniği ile çekilmiş, öyle ki filmde üstünüze doğru gelen “Mama” ile her karşılaştığımızda ödümüz kopuyor. Mama’yı korkutucu gösteren unsurların başında filmi masalsı bir yapıya büründüren Gulliermo Del Toro’nun parmağı olduğunu şüphesiz.
Filmdeki karakterleri canlandıran oyuncular tamamıyla filmle özleşmişler ve gerçekten başarılı performans sergiliyorlar. Önceleri rockçı, bencil, soğuk bir kadın olan daha sonra ise yardımsever bir anne rolüne bürünen Annabel karakterini oynayan Jessica Chastain’den tutun da ufak vahşi çocuk rolündeki Lilly’i canlandıran Nikolaj Coster-Waldau’ya kadar tüm oyuncular filmde harika bir iş çıkarmışlar. Mama, oyunculukların yanı sıra kostümden saç ve makyaja, hayaletin ürkütücü görselliğinden senaryonun işleyişine kadar her türlü takdiri hak eden, korku filmi seven her izleyicinin görmesi gereken ender yapımlardan biri.
Son dönem korku sinemasını ikiye ayırabiliriz.Birinci tür seyirciye her türlü şiddeti,acıyı ve kanı abartılı bir ekilde göstererek(kusturma yoluyla) korkutmaya çalışanlar;bir bilinmezlik örtüsünün altında yarattığı gerilim eşliğinde ses efektleri ile korkutup sürpriz bir finalle seyirciye (vay amk!..bu ne la!...hastir lan! dışavurum ünlemleri eşliğinde) ters köşe yaptırmaya çalışanlar.
Yönetmenin aynı adlı kısa filminden (http://www.youtube.com/watch?v=WRqS6pBC42w) Guillermo del Toro sponsorluğunda uzatarak çektiği film yukarıda sayılan iki sınıfa da girmiyor.En başından kartları açık oynuyor ve asla aşırı bir şiddet içermiyor.Genel anlamda insanı geren bir yapısı,zaman zaman korkutan sahneleri,kendine has bazı çekimleri ile izlenilebilir bir korku bence.
Yönetmenin aynı adlı kısa filminden (http://www.youtube.com/watch?v=WRqS6pBC42w) Guillermo del Toro sponsorluğunda uzatarak çektiği film yukarıda sayılan iki sınıfa da girmiyor.En başından kartları açık oynuyor ve asla aşırı bir şiddet içermiyor.Genel anlamda insanı geren bir yapısı,zaman zaman korkutan sahneleri,kendine has bazı çekimleri ile izlenilebilir bir korku bence.
Maalesef başarısız bir korku filmi Mama.Film sinemada izlemek istediğim filmlerden biriydi ve hani beklediğim filmlerden biriydi diyebilirim fakat filmi izledikten sonra beklediğime kesinlikle değmedi.Filme gelirsek klasik bir konuyla karşı karşıya değiliz aslında fakat konunun işlenişi gerçekten kötü zaten filmdeki hayaletin tipi neden öyle onu anlamış değilim,hiç korkutmayan bir hayalet Casper vardı bide bu filmdeki hayaletin tipi heralde korkutamayan hayaletler listesinde yerini alır.Olay kurgusu zayıf,konunun işlenişi zayıf sadece klasikleşmiş bir korku filmi materyali diyebileceğimiz bir anda çıkma sahneleri dışında oldukça sıkıcı ve basit ilerleyen bir film zaten filmin ilk yarısında nerdeyse hiçbir şey yok ancak ikinci yarının sonlarında doğru filmin temposu ve gerilimi artıyor diyebilirim özellikle son 15 dakikası hem heyecanlı hem de zaman zaman gerilimi hissettiriyor.Aslında baktığımız zaman konu fena değil fakat nedense olay örgüsü ve konunun işlenişi hiç başarılı değil zaten eğer bence ben bir seyirci olarak hayaletin tam olarak sıfatını görebiliyorsam beni o korku filmi korkutamıyor zaten filmdeki hayalet de tam hayalet değil de bir canavarı anımsatıyor diyebilirim yani o derece mantık dışı.Filmdeki hayaletin başroldeki aile ile olan temasları daha ürkütücü ve yoğun olmalıydı diye düşünüyorum ve bence hayaletin de görünüşü zırt pırt bize gösterilmemeliydi.Bu arada unutmadan söylemeliyim oyunculuklar başarılı özellikle küçük oyuncuların performansları iyi.Son olarak film tamamıyla beklentilerimin altında çıktı sadece birkaç sahne dışında beni korkutamayan aksine sıkan başarısız bir film Mama,bence sinemada izleyipte paranıza yazık etmeyin derim.
4.5/10
4.5/10
Filmin çok methini duydum ama sandığım gibi iyi bir film değil. Hiç korkunç gelmedi. Normalde korku filmlerinin etkisinde kalırım ama bu dediğim gibi sağlam bir film değil bence. sevgiler
Del Toro ismini duyunca insan gerçekten yaratıcı birşeyler bekliyor ve ben de filme bu ümitlerle son derece klişe ve sonu iyi bağlanamamış bir işle karşılaştı hataları ve finalde saçmalanması ilk göze çarpan sıkıntılar...Onun dışında hayatımda gördüğüm teknolojik olarak en yetersiz hayalet karakter Mama'ydı.Bundan 10 yıl önce çekilmiş Garez ve Halka filmlerinde yaratılan hayaletlerin yanından bile geçmesi mümkün değil...5/10
güzel bir gerilim - fantastik filmi.. ama keşke fantastik öğeler olmayıp sırf gerilim- korku üzerine olsaymış.. güzel başlayıp, güzel devam etti ama malesef sonlarına doğru saçmalamışlar, son dakikalarını beğenmedim.. son dakikalarını saymazsak eğer yine de hoş, güzel izlenebilir bir film..
Filmin fragmanından korkup kaçmayın , kesinlikle görülmeye değer bir film , özellikle Chastain gerçekten de alkışlanmaya değer bir iş çıkarmış
ormanda bir ruh anne tarafından büyüyen çocukların hikayesi… süper bir korku filmi.. Uzun ve bayık sahneli korku filmlerinden değil sürükleyici.. Ender güzellikte bir ispanyol filmi… üstelik korku..
G. Del Toro yönetmen olarak başarılı işlere imza atmış bir isim, fakat yapımcı olarak aynısını söylemek zor. "Julia's Eyes" ve "Don't Be Afraid of the Dark" fiyaskolarından sonra içeriği güçlü "dolu" bir film beklerdim ama maalesef bu da olmamış. İyi başlayan ve enteresan ilerleyen ilk yarının ardından, oturmamış bir ikinci yarı, duygusallıktan prim yapmaya çalışan ama duvara toslayan bir final izledik. Aşırı derecede Hollywoodvari ve klişe korku öğelerini pervasızca kullanan zorlama bir film olmuş. Öyle ki görsel efektler, bırakın korkutucu olmayı bir süre sonra komik bir hale dönüşüyor. D. Toro imzalı hiçbir filmde Mama kadar berbat bir CGI görmedim. Yüzünü hiç göstermeseler çok daha ürkütücü olabilirdi! Filmin temel dayanağı olan dramatik ve duygusal öğelerin de başarılı bir şekilde işlendiğini söylemek zor. En azından bana geçmedi. Del Toro imzalı olan korku filmlerinin klasiği haline gelen çocuk odaklı hikayeler artık kabak tadı vermeye başladı. Belki de "Pan's Labyrinth" ve "Devil's Backbone" lardan sonra çıta o kadar yükseldi ki izleyiciyi tatmin etmek giderek zorlaşıyor. Sonuç olarak, fazla beklentiye girmeden izlenebilir.
spoiler:
Kesinlikle harika bir kere klişe bir korku filmi değil, bu ötesinde bir şey.Çok korku dolu anlar yaşacağınızı sö harika bir hikaye ile yer yer ürkeceğinize esi gereken bir yapıe ederim. :)
Kesinlikle harika bir kere klişe bir korku filmi değil, bu ötesinde bir şey.Çok korku dolu anlar yaşacağınızı sö harika bir hikaye ile yer yer ürkeceğinize esi gereken bir yapıe ederim. :)
Hayatımda izlediğim en iyi korku filmi diyebilirim. Kaliteli bi korku filmi izlemek istiyosanız kesinlikle bu filme gitmelisiniz. Halka, insidious, orphan halt yemiş bu filmin yanında. Kalitesiyle kurgusuyla çok iyi. Hatta filmden çıktım, bunun senaristi kimse tüm filmlerini izlicem dedim; ama onların da ilk filmleriymiş sanırım. Çoğu sahnelerine bakamadım bile, ki ben korku filmi izlemeyi çok sevdiğimden korkmazdım öyle. Efektler çok fazla tabiki genelde tüm korku filmlerinde olduğu gibi, onun da etkisi vardır belki ama çok doğru yerlerde kullanılmış. Efektle sıçrayıp dökmemek için kolamı elime alıp içemedim, o kadar yani, düşünün..
korku yada gerilim sevenlerden çok drama sevenlere hitap eden bir film, gitmeden önce düşünün...
- En son Beyazperde eleştirileri
- En İyi Filmler
- Basın Puanlarına Göre En İyi Filmler