Danny Collins - Beyazperde.com eleştirisi : Son pişmanlık fayda etmez!

Beatles’ın solisti John Lennon’ın anısına saygı duruşu niteliğinde olan “Danny Collins”, Lennon’ın rock şarkıcısı Danny Collins’e yazdığı mektubu ortaya çıkararak, önemli bir mesaj yolluyor bize: ‘hayatı uçlarda yaşamayın ve karar alırken iki defa düşünün!’

Gözleri Kapalı Yaşam Daha Kolay (Vivir es Fácil Con Los Ojos Cerrados) filmi ile ilişkilendirebileceğimiz film, Lennon’ın ne büyük bir öğretici olduğunu vurgulayarak, Collins’e yazdığı mektubun esrarını anlatıyor. O mektup 1970’li yıllara ait ve daha o zaman Collins yeni yeni popüler olmaya başlamış. Ama mektup Collins’in eline 40 yıl sonra geçiyor ve Collins bize şunu ifade ediyor: “Keşke mektup elime yıllar önce geçseydi, o zaman hayatım bu kadar berbat olmazdı.”

“Vivir es Fácil Con Los Ojos Cerrados” ve “Danny Collins” gerçeklerden yola çıkarak Lennon sevgisini içimize işlemeye çalışıyor. “Vivir es Fácil Con Los Ojos Cerrados” filminde Lennon hayranı olan bir öğretmenin onu aramak için yollara düşüşünü izliyoruz.  Öğretmen Lennon’a ulaşmaya çalışıyor, Collins de mektubun eline neden daha önce geçmediğine dair serzenişte bulunuyor. Ama Collins için, ne büyük bir gurur Lennon’ın ona mektup yollaması!

Lennon’ın “Imagine” şarkısı ile alt metinlerde, bize şenlik yaratan film, Danny Collins’in geçmişi ile bugünü arasındaki yaşamı irdeleyerek, bugünkü yaşamındaki pişmanlıklarına yer veriyor ve Lennon üzerinden güzel bir denklem kuruyor. Bunun sebebi de şu: bir sanatçının inişli çıkışlı yaşamındaki neden ve sonuçlarını tartan hikâye, sanatçıların en büyük hatalarının uyuşturucu kullanmaları olduğuna dikkat çekiyor. Bakınız: Amy Winehouse…

Şu bir gerçek ki, sanatçıların kafaları farklı çalıştığı için, uçuk bir dünya ile yaşamlarını örüyorlar, bu da onları bataklığa doğru sürüklüyor ve tükenmişlik sendromundan mustarip oluyorlar. Lakin “son pişmanlık fayda etmez.”. Hayatın akışına uymakta zorlanan sanatçılar, tersten yaşamanın bedelini ödeyerek, neler kaçırdıklarını bile göremiyorlar, gözlerine sanki karanlık bir perde iniyor, bu da onları körleştiriyor.

Danny Collins için de durum farklı değil. Collins taktığı haç kolyenin içine uyuşturucu yerleştirip onunla hayatta kaldığına inanıyor. Değişmek için çabalayan Collins'i kendine getirense eline ulaşan mektup. "Bir ünlünün dilinden ancak başka bir ünlü anlar" gerçeği seyirciye sunan film, bazı mizahi motiflerle yaşamın trajik tarafını kamufle etmeye çalışıyor. Güzel bir durum komedisi örneğini çeşitli referanslarla ortaya koyan film, otobiyografik öğelerle süslediği hikâyeyi, sanatçının gözünden bize izlettirerek onun duygularını anlamamız adına bir çember çiziyor ve o çemberin içine karakterin geçmişinde ihmal ettiği ailesini yerleştiriyor ki, aile kavramının sıcaklığı kasıp kavursun her yeri…

Netice olarak; “Bolt” ve “Arabalar” gibi animasyon filmlerinin senaristliğini üstlenen Dan Fogelman’ın ilk projesi olan Danny Collins bekleneni fazlasıyla karşılıyor, film bittiğinde insanın içine bir hüzün çöküveriyor ve keşke bitmeseydi diyorsunuz. Sanatçıların hayatlarında olan bitenleri perdede izlemek istiyorsanız “Danny Collins” filmi sizin için, güzel bir fırsat olacaktır! Al Pacino’nun usta oyunculuğuyla Danny Collins karakterine yön veren Dan Fogelman, Al Pacino’yu tercih etmekle de ne kadar doğru bir karar verdiğini de gösteriyor. Her sahnesi birbirinden anlamlı olan film, o kadar güzel akıyor ki, rayından hiç çıkmıyor. Keşke filmin finali için de olumlu konuşabilseydik, çünkü sonu pat diye bitiverdi ve ne oldu diye sorguladık. İlk projeye göre bu çok büyük bir kusur değil, fakat daha iyi olabilirdi

arzucevikalp@gmail.com

twitter.com/Cine_Deseo