Şeytanın Gecesi - Beyazperde.com eleştirisi : Lezzetli bir korku hikayesi...

Korku sinemasının yolculuğu hem harika hem de feci örnekler ile yoluna devam ediyor. Özellikle de son 10 yıllık süreçte muazzam tür filmleriyle karşılaştık ve 80 – 90’lı dönemlerdeki pek çok klasiğe yenilerini ekledik. Bazıları her ne kadar genel seyirci kitlesi tarafından muhteşem övgüler almamış olsa da, janrın hastası olan izleyici onlara hayran kaldı. Bu hafta itibariyle ülkemizde vizyon şansı bulan Şeytanın Gecesi filmi de bunların dikkat çekicilerinden bir tanesi. Belki bir klasik değil ancak hem atmosferi, hem sıra dışı karakterleri hem de zekice kurgulanmış yapısıyla ilgi çekici.

Daha önce yeniden yapım projeler olarak 13. Cuma, Teksas Katliamı ve çıtayı pek de geçemeyen Conan filmleriyle belli bir çizgiyi tutturan Marcus Nispel, Orijinal adı Exeter, bizdeki ismiyle Şeytanın Gecesi ile bağımsızlığını ilan ediyor. Özellikle de Taksas Katliamı’nın yeni versiyonunda  teknik anlamda harika bir işçilik çıkartan isim, son çalışmasında da yeteneğini bir kez daha sergiliyor, Exeter adlı harabe akıl hastanesini “abartıdan uzak” ve “olması gerektiği gibi” resmediyor. İşte bu sayede türün aşıklarınden ilk artı puanı kapmayı başarıyor.

Hikaye ise fena olmayan bir sürprizli sona sahip, alışıldık bir şeytani mekandan oluşuyor. Gençler, bolca alkol ve biraz seks, harabe tımarhanede yapılan bir gece partisi ertesi sabah garip bir serüvene evriliyor. Geçtiğimiz dönemde ağır pişen ve kalitesini yavaşça ortaya çıkartan Salem dizisinde bir engizisyon papazı, işkenceci bir karaktere hayat veren usta oyuncu Stephen Lang bir kez daha bir pederi canlandırmış. Bu kez ise çok daha temiz, iyi niyetli ve yapıcı bir din adamı portresiyle karşılıyor bizi Lang. Ona destek çıkan Brett Dier tarafından oynanan Brad de eski yapının düzenlenmesine yardımcı oluyor. İster istemez arkadaşlarınca kafalanan genç orada bir partiye izin veriyor, sabah saatlerinde ise ergenliğe yeni giren erkek kardeşi ile grupça bir “doğaüstü” deneyi gerçekleştiriyorlar.

Bundan sonrası az buçuk tahmin edilebilse de, filmin ilerleyen kısımları oldukça şaşırtıcı bir gizeme sahip. Bir ruh tarafındna ele geçirilen erkek kardeşi kurtarmak için “süper amatör” ve bir o kadar absürd yöntemler deneyen sıkı dostlar korkulu anlarda yüzleri güldürmeyi de başarıyor. Bu yönüyle, pek tabii onun kadar güçlü ve özel bir film olmasa dahi akıllara orijinal Evil Dead  - Şeytan Ölüsü’nü getiriyor. Atmosferin desteği ve güçlü şok anlarıyla ürküten proje, bir yandan oldukça orjinal göndermelerle az da olsa güldürüyor, korku hayranlarını mest ediyor.

Şeytanın Gecesi ilginç bir film açıkçası. Ağırlıklı olarak dikkat çeken bir korku ve gerilim örneği, diğer yandan ise zeki espiriler ile ortamı yumuşatmayı beceren, sonra da güçlü darbelerle tekrar şaşırtan bir akışa sahip. Bu şekli ile bazı seyirci kitlesini mutlu edemeyebilecek çalışma, türün değişik çeşitlerini de sindirmiş izleyiciyi epeyce tatmin edecektir.

İlginç bir soruyla finalini yapan, şaşırtmayı da başaran Şeytanın Gecesi filmi, farklı korku – gerilim projelerine aç, illa da vücut parçaları uçuşsun, başka da bir şey istemem beklentisi olmayanlar için ortalamanın üstünde, kesinlikle şansı hak eden keyiflik.

Bakış açısı daha geniş ve belli kurallara delicesine bağlı olmayanlar içinse lezzetli bir korku.

burcinaygun@gmail.com