Şeytani Ruhlar - Beyazperde.com eleştirisi : Ne ayin bitti ne perili ev...

Yaklaşık dört sene önceJames Wan'ın yapımcılığında çalışmalarına başlanan House of Horror (şimdiki adıyla Demonic), aradan geçen zamanda bir türlü asıl şeklini alamamış o 'lanetli' filmlerden. Yapılan yönetmen değişiklikleri, kadronun belirlenme süreci ve sürekli ertelenen gösterim tarihlerinin getirisiyle yavaş yavan buharlaşan filmin beyazperdeki ilk gösteriminin Şubat ayında Brezilya'da yapılabilmesi olan bitenin özeti gibi.

En güvenilir sinema web sitelerinde dahi filme dair ciddi bir bilgi kısıtlılığı olması, filmin yaratıcılarının sonuçtan memnun olmadığını gösteriyor. Aradan geçen yıllardan sonra 'harcadığımızın ne kadarını geri alabilirsek kardır' mantığıyla aniden ortaya çıkan Şeytani Ruhlar'ı direkt-DVD filmlerinden ayıracak tek özellik yapımcı koltuğunun ağırlığı. Yönettiği ya da kıyısından köşesinden bulaştığı filmlerle Amerikan korku sinemasının son 10 senesini şekillendiren, gişe konusunda zaten rüştünü ispatlamışken Furious Seven ile para basma işini farklı boyutlara taşıyan Wan'ın varlığı, Demonic özelinde sizi çok umutlandırmamalı.

Geçmişinde sonu katliamla biten bir ayinin yaşandığı metruk ev, bu evle bağlantısı olan genç ve onun hayalet araştırmaları yapan arkadaşları...Süpriz bozan olarak nitelendirilmeyecek şekilde eve yapılan ziyaretin yine trajediyle sonuçlanması. Demonic'in derdi içeride olanların ya da olacakların 'kim ölecek, kim kalacak?' üzerinden heyecan yaratması değil. Hikayesinin başında sonucu gösteren, ters köşesine gelene kadar yardım aldığı akıcı polis soruşturmasıyla merakı ayakta tutan bir film karşımızdaki.

Evin içinde olanları kamera kayıtlarından izlediğimiz anlarda buluntu film, özel hayatlarında birbirlerinin sevdiceği olan dedektif ve psikoloğun sırası geldiğinde polisiye, kimi anlarında da geleneksel bir korku filmine dönen Demonic'in en büyük artısı 'o lanetli evin' içinden çıkabilmesi. Yapımcı Wan'ın The Conjuring'i seviyesinde olamadığı zaman -ki bu çok zor- fenalık geçirten alt türün tuzaklarından mümkün olduğunca uzak durabilen filmin, iki koldan ilerleyen anlatımını vasat altına indirmemesi de kayda değer bir başarı.

İyi niyetli yaklaşıldığında bundan daha fazlasını söylemek ise çok zor. Tahmin edebileceğiniz gibi kötü oyunculuklar, yönetmen Will Canon'un korku filmi yönetmenliğini jump momentlardan ibaret sanan kolaycı yaklaşımı ve buna ek olarak son zamanlarda gördüğümüz en yakın planlarla varlığını oluşturan bir filmden bahsediyoruz. Seri üretimin parçasının olmasının yanı sıra seyircisiyle dalga geçercesine 'öncül benzeri' Demonic, Peşimdeki Şeytan gibi yenilikçi bir korku filminin vizyona girdiği haftada 'çok ezberci' kalıyor.

firat_atac@hotmail.com