Percy Jackson: Canavarlar Denizi - Beyazperde.com eleştirisi : Percy Jackson ve iflah olmaz kankaları maceradan maceraya dört nala!

Sinemada ve popüler kültürün her alanında postmodernist uygulamalar hala ilgi çekmeye devam ediyor. Bir felsefi akım olarak varlığını doksanların sonunda nihayetlendiren postmodernizm yansımalarının yaygın kitle kültüründe daha birkaç sene daha “gideri var” görünüyor. Zira mitolojik tanrı ve mahlukatlara giydirilen güncel elbiseler, özellikle okul çağındaki çocukların bir hayli ilgisini çekiyor. İşte Alacakaranlık Serisi, işte Percy Jackson ve onun gümbürtülü serüvenleri!

Ve fakat klasik eserlerin, klasikleşmiş filmlerin ya da mitolojiye dair göndermelerle dolu çizgi filmlerin çağdaş versiyonlarındaki bazı uygulamalar her daim bir sorunu göze çarpma riskini barındırıyor: Eğretilik! Örneğin Percy Jackson’ın tepeleyeceği türden cafcaflı ve “mitolojik” bir ecinnide çağdaş bir otomobil fabrikasından çıkmış gibi duran aparatlar, çiviler, vidalar, alet ve edevatlar “mitolojiye dair” fantazmatik beklentilere realist cila çekiyor ve işte o olması gereken “arkaik” etki azalıyor. Bu konuda postmodernizme zerre prim vermeyen ve Percy Jackson: Canavarlar Denizi adlı bu filmle aynı kulvarda kabul edebileceğimiz Harry Potter  ile karşılaştırıldığında Olympos'un Deniz tanrısı Poseidon'un oğlu olarak caka satan baş kahramanımız Logan Lerman , "nerd" ve sıkıcı bir Amerikan ergeni gibi kalıyor.

Ha, denilebilir ki biz mitolojik göndermeler ile çok ilgilenmiyoruz, otantik yunan mitleri, ecinnileri ve tüm diğer tarih öncesi mahlukatları senin olsun, bizim için varsa yoksa hard-core fantazma varsa yoksa eğlence; işte o takdirde tüm kalbimle söyleyebilirim ki bu film tam size göre! Altın Post’u bulma yolunda Percy Jackson ve onun iflah olmaz kankaları filmde maceradan maceraya, canavarlardan canavarlara adeta dört nala koşuyor!

Filmde başrolde yeralan Logan Lerman’ı daha önce beyazperdede konuk etmiştik hatırlarsanız. “Saksı Olmanın Faydaları (The Perks of Being a Wallflower) ” filmide karşımıza çıkan bu genç oyuncu her ne kadar 21 yaşında olsa da 15 gibi duruyor ve adeta kendini oynuyor sanki. Logan Lerman, öylesine kırılgan, naif ve sevilesi bir çehreye sahip ki filmde serüvenden serüvene türlü tehlikeler atlatan biçare Percy Jackson’a bir şey olmasın diye hop oturup hop kalkıyorsunuz.

Olympos'un Deniz tanrısı Poseidon'un oğlu Percy Jackson'ın maceraları, Thor Freudenthal 'ın yönettiği bu ikinci filmle kitaptaki lezzeti vermekte zorlansa da izleyiciye alternatif bir mitolojik evren sunma çabası yüzünden ilgiyi hak ediyor. Bu ilgi muhtemelen sinemalarda karşılığını da bulacaktır. Zira “adultescent” ideolojisi günümüz popüler kültür ve “eksi onsekiz” mecralarında sadece ergenlerin değil, ruhu gençlerin de gönlünce eğlenmesine olanak sağlıyor. “Hep-Ergen” olarak çevirebileceğimiz “adultescent” akımı sayesinde Harry Potter’lar, Poseidon'un oğlu Percy Jackson’lar ve tüm teenage karakterler yetişkinlere de çocukluklarını doya doya yaşama ayrıcalığı sağlıyor.

O zaman ne diyoruz; gençler ve genç kalanlar! Her ne kadar “Yüce Gök” ve “Tanrılar Dağı” Olympos’a bir hızlı asansör vasıtası ile çıkma fikriyatı –üstelik Empire State binası-bendenize biraz fazla “eklektik” gelse de, belki de benim mitolojiye dair kafam farklı ve “saplantılı” çalışıyordur diyerek sizleri fantastik bir çocuk filmi izlemek için sinemaya davet etmek istiyorum:

Külyutmaz Poseidon'un oğlu Percy Jackson, kabaran denizlere doğru yelken açmaya koyuluyor!

Percy Jackson, Canavarlar Denizi haftanın eğlencelik-gençlik filmlerinden ve üç boyutlu seçeneği de var.

www.twitter.com/atlantisliadam