Son Şans eleştirileri

Jake Gyllenhaal performansı, karakteri ve oyunculuğu tartışılmaz, Rachel McAdams ise birçok Hollywood aktiristinden daha gösterişli, mutevazi ve çok daha iyi oyuncu. Film ve konusu ikisinin de karakterine çok uygun, bu nedenle kabul etmelerini doğal buluyorum. Bu filmde öğretici ve eğitici çok yön olduğuna eminim, kesinlikle sadece boks müsabakası filmi değil sonuç olarak pişman olmazsınız ama eğer izlemediyseniz bu filmin bir kaç gömlek üzeri ''cinderella man'' izlemenizi tavsiye ederim iyi seyirler...

Filmde kaliteli oyuncuların yer alması filmi ayrıca lezzetli kılmış. Sonunu tahmin ediyorsunuz ancak çokta klişe olmasın diye tam bir nakavtlık durum yapmamışlar. Daha olağan bir son yapmışlar. Dram yönü ağır basan temposu yüksek bir film.

Senaryosu, Kurt Sutter tarafından yazılan "Southpaw", Antoine Fuqua'nın yönetmen koltuğunda oturduğu sportif bir drama...

Gelin isterseniz, Sylvester Stallone'nin efsanevi "Rocky" serisini hiç saymıyoruz bile fakat "Raging Bull" (1980), "The Hurricane" (1999), "Million Dollar Baby" (2004), "Cinderella Man" (2005) ve "The Fighter" (2010) gibi filmlerin yanında son derece sönük kalan filmimizin hikayesine göz atarak ana karakterleri tanımaya çalışalım...

Yapılacak maç öncesi soyunma odasında elleri sarılan Billy Hope'un (Jake Gyllenhaal) yanına, hayatının her anını yönlendiren karısı Maureen (Rachel McAdams) gelerek kendisine şans diler ve maç başlar...

Rakibi Darius Jones (Cedric D. Jones), ringde Billy'i çok fena hırpalamaktadır...

Ama Billy 10. rauntta, peş peşe attığı iki sert kroşe ile sersemleterek devirdiği Darius'u nakavt ederek işini bitirmeyi başarır...

Maçın ardından yapılan basın toplantısında Kolombiyalı boksör Miguel 'Magic' Escobar (Miguel Gomez), Dünya Hafif Siklet Boks Şampiyonu Billy'e meydan okuyunca Billy'de menajeri Jordan Mains'e (Curtis '50 Cent' Jackson) sıradaki Kalil Turay (Rayco Saunders) maçını iptal ederek yerine 'Magic' ile bir maç ayarlaması talimatını verir ve bunu gereksiz bulan Jordan ile Billy arasında küçük bir tatsızlık da yaşanır...

Derken Billy ve Maureen evlerine geçerlerken, Billy'nin yaptığı ilk şey, üst kattaki yatak odasında uyumakta olan kızı Leila'nın (Oona Laurence) yanına çıkarak ona, "Seni çok özledim" diyerek sarılması olur...

Gelecek kaygısına kapılan karısının derdiyse, sürekli kazanıyor olmasına rağmen savunmadaki hataları nedeniyle çok fazla yumruk yiyen Billy'nin iki yıl içinde fiziksel olarak çökeceğini düşünmesi ve o yüzden de ısrarla maçlarına bir yıllığına ara vermesini istemesidir...

Neyse...

Daha pek çok konuşmanın ardından Billy ve Maureen, New Yok Çocuklar Kulübünün yararına düzenlenmiş olan yardım gecesine katılırlar...

Oraya da gelmiş olan Magic, hakaretleri ile Billy'i tahrik eder ve ikili yumruk yumruğa birbirlerine girerler...

Ancak daha da önemlisi o hengamede, kimliği tespit edilemeyen birinin silahından çıkan serseri bir kurşun ile vurulan Maureen'in hayatını kaybetmesidir...

Olanları bir türlü kabullenemeyerek gözünü karatmış olan Billy, elindeki tabanca ile tek şüpheli olarak gördüğü Hector Escobar'ı (Danny Henriquez) öldürmek üzere peşine düşer ama bulamaz...

Bu arada muhasebecisi Simon Stillman (Adam Kroloff) Billy'e, iyice bozulmuş olan mali durumu hakkında bilgi vermektedir...

Zor durumdaki Billy'nin imdadına önüne koyduğu üç maçlık kontratı imzalatan menajeri Jordan yetişir...

İlk maçı Turay iledir...

Hiç karşılık vermeden dayak yediği maçı ve para kazanma fırsatını kaybetmesinin yanı sıra ringe havlu atıldığı için maçı sonlandıran hakemi ringe sermek suretiyle kendi boks kariyerini de bitirir...

Başta, Magic ile çalışmaya başlayan antrenörü Eli Frost J(ose Caraballo) ve Jordan olmak üzere etrafındaki hemen herkes onu terk ederken ne yazık ki mali durumu da içinden çıkılmaz bir hal almıştır artık...

Yaşadığı psikolojik travmayı bir türlü atlatamayarak teselliyi alkol ve şiddet de arayan Billy, otomobili ile intiharı da dener ve kendini yoğun bakımda bulur...

Böylelikle de önce kızı Leila'nın velayetini ardından da tüm malını mülkünü icrada kaybetme durumuna gelir...

Yardımına koşan tek isim, onu otomobiliyle Tick Wills'in (Forest Whitaker) salonuna bırakan Jon Jon'dur (Beau Knapp) ...

Billy Tick'ten kendisine eğitmenlik yapmasını isterken, mahkeme kararı ile velayeti geçici olarak sosyal hizmetlere verilen kızını geri alabilmesi için devamlı bir işe ihtiyacı olduğunu da söyler...

Ve Tick'ten salonun gece bekçiliği ile temizlikçilik işini kapar...

Dakika 60...

Geride kalan 64 dakikalık süre içinde yanıtlarını öğreneceğimiz üç soru mevcut...

Neler mi?

Buyurun sayalım:

Bunlardan birincisi ve belki de en önemlisi, Tick'in Billy'nin antrenörlüğünü kabul edip etmeyeceği...

İkincisi, kızını yeniden kazanıp kazanamayacağı...

Sonuncusu ise, hem karısının hem de kendisinin intikamını alıp alamayacağı...

Eğer çok büyük beklentilere girmezseniz, gereksiz yere lastik gibi çekilerek biraz uzatıldığını düşündüğümüz filmi sıkılmadan tamamlayabilirsiniz...

Zira tempo, birkaç ikili diyalog dışında pek düşmüyor...

Keyifli seyirler,

Oyunculuklar beklediğimin üstündeydi. Tahmin edilebilir ve fazla uzun bir film fakat bir film size ne kadar gaz verebilirse, o gazı veriyor. Bir boks filminde görebileceğiniz her türlü klişeyi mükemmel yönetmenlik ile izliyorsunuz. Çok iyi bir film ancak baş yapıt değil.

Hayatta kalabilmek için üç farklı strateji kullanırız; savaş, kaç veya don. Bu reaksiyonlar tüm hayvanlarda olduğu gibi insanların da genlerine kodlanmıştır. Bir tehlike olduğunu savaşır, yenemeyecek gibi olursak kaçar, kaçacak imkanımız yoksa da donar kalırız.

Savaşmak ve kaçmak genellikle daha sonraları çok fazla iz bırakmaz bizde. Ancak donmak özellikle insan için bir problem haline gelebiliriz. Temel sorun şudur; beden maksimum düzeyde enerji depolamıştır ve bir yandan da artık son çare olarak donup kalmayı seçmiştir. Donmak, hem rakibi şaşırtacak hem görünmeme ihtimali doğuracak, durum vahimse acı çekmemizi azaltacak bir tepkidir. Tehlike geçtiğinde ise bu içerideki enerjinin boşaltılması gerekir. Bu aşamada bizim neo-korteksimiz bize tehlikenin geçtiğini ve artık bedensel bir şey gerekmediğini söyleyerek veya bedeni koruma amaçlı tamamen o deneyimi unutturarak enerjinin doğal bir şekilde açığa çıkmasını önleyebilir.

Yaşam devam eder ve öyle bir zaman gelir ki, bu tamamlanmamış döngü işini bitirmek ister... Bildiğimiz en yaygın enerji arta metodumuz ise öfkedir... Bu da şiddete sebebiyet verir. Etrafımızda ne kadar çok tamamlanmamış travmanın öfkeye dönüştüğünü düşünebiliyor musunuz?

Southpaw filminin iki kahramanı yetimhanede büyümüş ve sonra evlenmiş bir çiftin hikayesini anlatıyor. Çocuk içindeki yoğun öfkeyi boks dalında çıkaran bir şampiyon olmuştur. Belkide bu yetim hayatının travmalarını bitirmeye çalıyordur. Tatlı ve güzel eşi ise sanki onun neo-korteksini yani akıllı ve mantıklı tarafını temsil etmektedir. Kızları dahil tüm aileye o bakar ve eşinin tüm kararlarını o verir.

Sorun şudur ki, eşi kontrol etmeye çalıştıkça onun öfkesi daha da artmaktadır. Travmasının döngüsünü tamamlaması için kendi travması üzerinde çalışmalıdır. Bu hassas bir dengedir. Atmosfere girecek bir uzay mekiği gibidir; eğer fazla dik girerse yanar, eğer fazla yatay girerse seker gider...

Bu deneyim yaşanmadıkça ruhumuz bu travmaları iyileştirmek için kendimize devamlı bizi tetikleyen olaylar ve kişiler çağırmaya devam edecektir. Film de bu trajik durum yaşanır ve kahramanımız her şeyini kaybeder... Tekrardan hayata dönebilmek için işinde çok iyi olan bir antrenörün yanına gider.

Devamı blogta....

herşey iyi giderken bi anda beklenmedik şeylerin olması ve tekrar hayata tutulmak için yapılan çabalar çok iyi anlatılmış ve bir box filmi ayrı bi hava katmış 10 üz. 7,3

Çıktığından beri gitmek istediğim bir filmdi zaten. Ancak bugün izleme fırsatı buldum. Gerçekten de harika bir film olmuş. Bir boksör'ün karısının intikamını ve kızının velayetini almak için nasıl da hırsla hayat la mücadele etiğini gayet iyi bir şekilde dökmüş beyazperdeye yönetmenimiz. Kesinlikle izlenilmesi gerektiğini düşünüyorum ;)

Müthiş adrenalin dolu bir film. Yine Jake Gyllenhaal yine kalite dolu bir film. Bu adamın boş filmi yok denecek kadar azdır. Her filmi çok bambaşka. Ve onunda oynadığı her filme çok büyük katkısı oluyor. Yine kendine has mimikleri, hal ve hareketleri ile çok bambaşka bir role bürünmüş. Karaktere hayat vermiş. Sanki bir boksörmüş gibi onu yaşamış. Yine başarılı ve güzel oyuncu Rachel McAdams da filmde çok başarılı oynamış. Ama rolü ne yazık ki çok uzun değil. Biraz daha uzun süreli olsaymış ikili daha keyifli olurmuş.

Bu tarz filmler genelde belli başlı konuları olur. Çok farklı tarzda filmler nadir çıkar. Genelde birbirlerine benzerler. Bunun da bir kaç farklı hikayesinin dışında çok bambaşka bir film değildi. Ama kesinlikle kendini izlettiriyor ve o müthiş heyecanı iliklerinize kadar hissediyorsunuz. Sizi hem müthiş coşturuyor, hem hüzünlendiriyor hem de eğlendiriyor. Çok akıcı bir yapısı var filmin. Su gibi akıp geçti. Ne ara bitti anlamadım. Gerçekten özellikle dövüş sahneleri filan gerçekten çok kaliteliydi. Ve adrenalin dozu çok yüksekti. Ama filmin olmazsa olmazı Jake Gyllenhaal. Onun yerine bir başkası oynasa bu kadar etkileyici olmayabilirdi. Ruhunu ortaya koymuş resmen.

Çok lüks yaşamayıp alçaktan uçanların düşüşü küçük olur. Sonra ayağa kalkar ve yoluna devam ederler. Ama yüksekten uçan, yüksek standartları olanların düşüşü de büyük olur. Ve onların bir daha ayağa kalkması çok uzun zaman alır. İşte bir insanın dibe vurmuşken düştüğü yerden kalkması gerçekten zordur. Burada da öyle bir hikaye var. Karakterin yeniden doğuşu diyebiliriz. Filmin müzikleri de çok iyiydi. 50 Cent filan. Ama daha önemlisi henüz bu sene vefat eden James Horner'ın bestelediği son bir iki müzikten birinin bu filmde yer alması çok anlamlı olmuş. Toprağı bol olsun. İyi seyirler... 7.4/10

Açıkçası cidden iyi bir filmdi gerek müzikler gerek senaryo, spor ve dram birleştirilirken cidden iyi tutturulmuş.
Neden ses getirmedi yada iyi karşılanmadı bu film aklım almıyor.

Rocky serisi ile büyümüş bir nesil olarak aslında boks ile alakalı yapılmış çoğu filmde neler yaşanabilecegini görmüş olduğumuzu var sayabiliriz. Ve evet belkide seyirciye adrenalin yaşatacak bir çok durumuda yaşamışızdır Stallone abimiz sayesinde. Ama bu kadar boks filmi arasında konusunda derinlere inip sizi duygusal taraftan yakalayanını çok fazla görmemişsinizdir. Başrollerindeki usta oyuncular Jake Gyllenhaal (Billy Hope), Rachel McAdams (Maureen) ve Forest Whitaker'ın (Thick Wills) oynadığı yapım Jake Gyllenhaal'ın performansı ile tavan yapıyor. Bir boks filmi olarak baktığınızda insanın aklına gelen boks sahneleri gibi hareketli sahneler olur ama burada bu durum ikinci planda. Ama bu asla ikinci planda kaldığı oçon boş bırakılmış diye düşündürmesin sizi. Konusu itibari ile sarsıcı bir senaryosu olan filmde bir çok noktada sizi etkileyeceğinden emin olabilirsiniz. Gyllenhaal'ın film için fiziki olarak da iyi hazırlandığını da hatırlatmak gerek. Filmin sonuna kadar temponun ortada devam ettiği yapım ani çıkışları ile izleyicinin dikkatinin dağılmasını engelliyor. Ama film sonu beklendiği gibi olsa da genede etkileyiciliğinden bir şey kaybetmiyor. Klasik bir boks filmine biraz derinlik ve birazda duygu eklediğinizde neler olabileceğini en iyi sekilde gosteren film herkesi etkileyecek kadar iyi bir film. Mutlaka izlenmesi gereken filmler arasına almayı unutmayın derim. Benim puanım 10/8.

tek kelime ile harika bir film tempolu heyecanlı bir film kaçırılması gerek bir başyapıt

Tek kelimeyle enfesss jake g. Olmasa film izleyemeyeceğiz...

Sahsi fikrim su zamana dek izledigim en iyi filmlerden biri yeri geldi heyecanlandim yeri geldi agladim yeri geldi eglendim puanim 10/10 herkesin bence izlemesi gereken bir film tek solukta izlenir.

Dün eşimle birlikte dilmi izlemeye gittik.3 yaşında kız çocuğu olan iki ebeveyn için fazla duygusdal bir film.Eşim filmin 2. yarısını ağlayarak geçirdi.Filme gelince;kesinlikle izlenilmesi gereken süper bir film.Konu basit gibi gözükebilir ancak yönetmen filmi harika işlemiş.

Sıkılmadan keyifle hatta bir çok kez ağlayarak izleyebileceğiniz bir film. Konusu güzel, sürükleyici ve tempolu. Kesinlikle tavsiye ederim