Beyazperde
Hesabım
Ortalama puan
4,0
88 Puanlama
Aşk hakkında görüşlerin ?
5
2 Eleştiri
4
4 Eleştiri
3
1 Eleştiri
2
1 Eleştiri
1
0 Eleştiri
0
0 Eleştiri
Sırala
Filtrele:
Hepsi
Kendini izleten bir film.
Yani bu bir secim tabi .Ideal? olanı yapacağım diye kendini yalnız bırakan bir es...Oysa devletin yardımını alabilirdi.Kadin bir bakımevinde kalabilirdi ağırlaştığı dönemde hatta erkek de onunla birlikte kalabilirdi ama yardim alırlardı.
Kızlarını da mutsuz etti.
Bilinçaltına mahkumiyet...
Kadini öldürme hakkı?
Hadsizlik,ne olursa olsun.
Insan kendi bilinçaltının esiri olmamalı,yardim almalı,danışmalı,paylaşmalı vb.
Umutsuzluk yanlıştır,umutsuzluk tadı aldim.
Yani bu bir secim tabi .Ideal? olanı yapacağım diye kendini yalnız bırakan bir es...Oysa devletin yardımını alabilirdi.Kadin bir bakımevinde kalabilirdi ağırlaştığı dönemde hatta erkek de onunla birlikte kalabilirdi ama yardim alırlardı.
Kızlarını da mutsuz etti.
Bilinçaltına mahkumiyet...
Kadini öldürme hakkı?
Hadsizlik,ne olursa olsun.
Insan kendi bilinçaltının esiri olmamalı,yardim almalı,danışmalı,paylaşmalı vb.
Umutsuzluk yanlıştır,umutsuzluk tadı aldim.
Rahatsız edici bir şekilde iyi bir yapım. izledikten sonra 'Allah elden ayaktan düşürmesin' duasını binlerce kez edeceksiniz 8/10
2012'nin en güçlü, en iyi ve en kaliteli filmlerinden biri olan "Amour" (Aşk), aynı zamanda 2012'nin en depresif filmi. Haneke'nin itinayla yönettiği, ölüm, yaşlılık ve hastalık üzerine gerçekten ağır ve izlemesi zor bir film olan "Aşk", güçlü oyunculukları ve etkileyici anlatımıyla geleceği sorgulatmayı biliyor.
Önümüzdeki Akademi Ödüllerinde ismini sık sık duyacağımız, Cannes'dan zaferle ayrılmış Haneke filmi. "Haneke filmi" ibaresi pek çok şeyi anlatıyor. Kimileri "işte sırf bu ibare yüzünden vasat olan filmler bile gereğinden fazla yüceltiliyor, yönetmeni tanınmadık bir kimse olsaydı filmin adını hiç duymazdık mesela" diye düşünüyor. Kimileri "sinemadan anladığını zanneden seyircilerin "özentilik" ve "gösteriş" amacıyla, Haneke'nin belki de başka bir filmini izlememesine rağmen canı pahasına savunduğu, ortamlarda dikkat çekmeye çabaladığı bir etiket" olarak görüyor. Bana sorarsanız, özellikle ülkemizde, özellikle Avrupalı yönetmenlerden bahsederken, bu ikincisi çok yapılıyor ve bir noktadan sonra bu "sinefilimizi" komik duruma düşürüyor. Neyse, bunlar başka yazıların konusu, uzun uzun konuşulacak cinsten. Filmin ismi bana kalırsa ironik. Aslında olmayabilir de. Bu, izleyenin kendisine bırakılmış bir şey. Abartı olmasın, diğer izleyenler ile sabah oturup akşam kalkılabilecek, hatta ertesi sabah devam edilebilecek sohbet-tartışma masaları sunuyor bizlere. Böyle filmleri seviyorum. Ağır bir film, izlemesi zor bir film özellikle belli bölümlerinde, ama finalde işte bize böyle bir miras bırakıyor. Özellikle Riva'nın muhteşem performansı, Trintignant'ın kusursuz partnerliği ile de uzun süre hatırlanacak "Amour".
spoiler:
oskara aday olması boşuna değil.bana göre bu sene bu film alacak birinciliği.
oskara aday olması boşuna değil.bana göre bu sene bu film alacak birinciliği.
Oldukça durağan bir film olmasına rağmen hiç sıkmadı beni film . Tek mekan , az karakter , sınırlı konu , uzun diyaloglar ... Okurken bile sıkılabilirsiniz belki ama film izletiyor bir şekilde kendini . Haneke çok büyük yönetmen . Bu film de onun ne en iyi nede en kötü filmi ... Tavsiye ederim , çok başarılı bir yapım ... 5/3.5 ...
Yorum yapmanın zor olduğu bir film. Her karesinde hayatın acımasız bir gerçeği. Rahatsız edici ama bir o kadar da gerçek. Düşünmekten bile kaçmaya çalıştığımız her şey. Kimse böyle durumla karşı karşıya kalmak istemez.
Film teknik olarak alışılagelmişin dışında, bu da izleyiciye film seyrinden çok içinde yaşıyormuş hissi veriyor. Sahneler arasındaki zaman kavramının çok hızlı geçmesinden etkilendim. Tam o anda bir tokat gibi yüzünüze çarpıyor her şey. Hep üst üste ve acımasız.
spoiler: Tokat ve yastık sahnesinde kalbimin daraldığını hissettim.
Altın palmiyeyi sonuna kadar hakkettiğini düşünüyorum. Büyük ihtimalle yabancı film Oscarını da alır. Heneke'yi bir kez daha tebrik etmek istiyorum.
Film teknik olarak alışılagelmişin dışında, bu da izleyiciye film seyrinden çok içinde yaşıyormuş hissi veriyor. Sahneler arasındaki zaman kavramının çok hızlı geçmesinden etkilendim. Tam o anda bir tokat gibi yüzünüze çarpıyor her şey. Hep üst üste ve acımasız.
spoiler: Tokat ve yastık sahnesinde kalbimin daraldığını hissettim.
Altın palmiyeyi sonuna kadar hakkettiğini düşünüyorum. Büyük ihtimalle yabancı film Oscarını da alır. Heneke'yi bir kez daha tebrik etmek istiyorum.
Hiç "ASK" in sinirlarini merak ettiniz mi ? "Amour" u izledikten sonra insanlarla ve sevdiklerinizle iliskilerinizi gözden geçireceksiniz. Esinize tutkuyla asiksaniz "sonuna ve ölüme kadar" diyorsaniz, sinirlarini göreceksiniz. Michael Haneke'nin çarpici hikayesini Jean-Louis Trintignant ve Emmanuelle Riva'nin büyüleyici oyunculuklariyla iliklerinizde hissettiginizde insanliginizin sinirlarini zorlayacaksiniz. Depresyonda hissedecek, yalnizliga itilecek, belki de yaslandiginizda bunlari yasamamak için dua edeceksiniz. Ama en önemlisi duragan ve sadece bir evde geçen bu hikayeyi izlerken kendinize daima "ya ben olsaydim" diye soracaksiniz.
Hareketli kamera açilari, büyük mekanlar, aksiyon dolu bir film beklemeyin. Amour tam da olmasi gerektigi gibi duragan resimler, küçük bir iç mekan, çogunuza sikici gelebilecek ama atmosferi tamamlayan uzun sahneleriyle izleyici üzerinde yaratmasi gereken etkiyi yaratiyor.
Bu filmden sonra asik olur muyum ? Georges'un Anne için fedakarligini ve çarpici final sahnesini esas alirsak, maalesef hayir. Amour'la Cannes'dan büyük ödülle dönen usta yönetmen Haneke'nin Anne'nin gözlerine yaptigi her yakin plan çekimde, kalbimin en uç kösesinde bir sikisma hissederken, beni vicdanimla ve soru isaretleriyle basbasa birakan bu filmden sonra, bir sorunun cevabini vermekte merhametli davranamayacagim. Ask bu kadar fedakarliga deger mi ? "Hayir !"
Hareketli kamera açilari, büyük mekanlar, aksiyon dolu bir film beklemeyin. Amour tam da olmasi gerektigi gibi duragan resimler, küçük bir iç mekan, çogunuza sikici gelebilecek ama atmosferi tamamlayan uzun sahneleriyle izleyici üzerinde yaratmasi gereken etkiyi yaratiyor.
Bu filmden sonra asik olur muyum ? Georges'un Anne için fedakarligini ve çarpici final sahnesini esas alirsak, maalesef hayir. Amour'la Cannes'dan büyük ödülle dönen usta yönetmen Haneke'nin Anne'nin gözlerine yaptigi her yakin plan çekimde, kalbimin en uç kösesinde bir sikisma hissederken, beni vicdanimla ve soru isaretleriyle basbasa birakan bu filmden sonra, bir sorunun cevabini vermekte merhametli davranamayacagim. Ask bu kadar fedakarliga deger mi ? "Hayir !"
- En son Beyazperde eleştirileri
- En İyi Filmler
- Basın Puanlarına Göre En İyi Filmler