Muro: Nalet Olsun İçimdeki İnsan Sevgisine - Beyazperde.com eleştirisi : Muro

Bir televizyon dizisindeki yan karaktere kendi başına sinema filmi yapıldığı pek görülmüş şey değildir. Hele ki yapımcılarının bu karakteri yaratma amaçları belli ki malum terör örgütünün ideolojik yüzüyle dalga geçmek iken. Filmin esas komedi malzemesi de Muro'nun devrimcilik ve sosyalizm inadının yarattığı çatışmalar. Ama Kurtlar Vadisi hayranları bu Muro'yu belli ki seviyorlar. Hor görülen bu karakterin böylesine sevilip kendi başına bir filme konu olması ve salonları tıka basa doldurması bayağı ironik. Pana Film de en nihayetinde bir prodüksiyon şirketi tabii, milliyetçilik kalesi değil.

Kurtlar Vadisi'ne meslek icabı zaman zaman göz atan ama düzenli izlemeyen biri olarak, Muro ile iki adamı (Çeto ve Yıldırım) hakkında bir parça bilgim vardı. Kendini fazlasıyla ciddiye alan dizinin komik unsurları olarak ilgi çekiciydiler. Başarılı oyuncu seçimlerinin de etkisiyle, kimyaları fevkalade tutan, gerçekten sempatik bir ekip oluşturuyor Muro ile adamları.

Karakterleri az buçuk da olsa tanımayan biri için bu filmin pek bir şey ifade edeceğini sanmıyorum. Bu elbette bir zaaf. Ayrıca sinemaskop formatta çekilmesine ve dizi estetiğinden olabildiğince kurtulma çabalarına rağmen, Muro'nun bize konuşan yakın plan kafalardan fazlasını izlettirmeyi çoğu zaman başaramadığını söylemek gerek. Muro'nun ne kadar çok konuştuğunu düşünecek olursanız, film bir noktadan sonra bayağı yorucu olabiliyor.

Karşımızdaki film ne anlatımı ne de tekniği açısından bir sinema yapımı olarak yeterince ciddiye alınacak düzeyde değil. Bu çok önemli de olmayabilir. Muro her şeyden önce bir komedi filmi. Elde kimyası tutmuş üç yetenekli başrol oyuncusu var. Kendi kulvarında başarılı olması için tek ihtiyacı, iyi bir komedi metni belki.

Ancak ne yazık ki Muro'nun arkasında o kıvraklıkta kalemler de yok. Basbayağı soğuk esprilere dayanıyor bütün film. Bizim seyircimizin tanıdığı ve sevdiği isimlerin/karakterlerin filmlerine gülmeye şartlanmış olarak girdiği malum. Muro'yu izlediğim seansta gözlemlediğim kadarıyla, en çok tepkiyi de fragmanlarda zaten görmüş oldukları sahnelere veriyorlar. Ama işin aslı, filmin gerçekten komik en fazla bir iki sahnesi var (şahsen sadece yatağı duvara vurma kısmına güldüm).

A.R.O.G. mesela, sağlam bir öyküsü olmamasına rağmen, komedi olarak daha başarılı bir film ve insanları eğlendirebiliyor. Muro'nun, sağlamdan geçtim, neredeyse öyküsü yok. Film boyunca ilginizi canlı tutacak, "Acaba nereye varacak?" diye düşündürecek bir olay örgüsü yok. Bu yüzden bir sonu da yok. Damdan düşer gibi bitiveriyor. E komik de olmayınca, geriye bir şey kalmıyor. Oyuncuların sempatikliği, koca sinema filmini taşımaya yetmiyor.

Muro'nun erken dönemlerini anlatması dışında diziyle de tematik bir bağı olmadığından, Kurtlar Vadisi takipçilerinin de bu filmi izlemek için merak dışında fazla sebepleri olacağını düşünmüyorum aslında. Elbette karakteri sevdikleri için gideceklerdir, gidiyorlar. Ama meraklarının karşılığını alabileceklerini zannetmiyorum.