Bir aile icindeki farkliliklar, o ailenin üyelerini ne kadar bir birinden uzaklastirir? Artik kendi ailesini kurmusken ve onlarin gereksinimi ön planda yerini almisken, ya da gecim sikintisi icinde cirpinip kendi telasina düsmüsken, sadece Pazar günleri bir piknik bu mesafeyi ne kadar daraltabilir? Bir agacin dallari gibi bir birinden uzaklasan insanlari tekrar bir araya getirebilir mi? Ya da o dallar göklere serpildikce, onlari bir arada tutan gövdeyi artik bir yük olarak görebilirler mi? Kariyer basamaklarini tirmanirken onlari geriye ceken bir yük, ya da sirf kendi huzuru bozulmasin diye katlanmak istemedigi bir yük...
Bence Cinar Agaci güzel ve kaliteli bir yapim. Film senaryosuna biraz daha özen gösterilse cok daha büyük kitlelere ulasilabirdi diye düsünüyorum... Ana konu cok sade ve tanidigimiz bir hikaye oldugu icin olabilecekleri önceden tahmin etmek, bir nebzede olsa filmin heyecanini yitirmemize neden oluyor sanki. Oyunculara zaten bisey demeye gerek yok bence, hepsi islerinde saygi gören insanlar ve bu filmin hakkina da sonuna kadar vermisler...