Beyazperde
Hesabım
Ortalama puan
4,5
295 Puanlama
Son Buluşma hakkında görüşlerin ?
5
25 Eleştiri
4
13 Eleştiri
3
1 Eleştiri
2
8 Eleştiri
1
3 Eleştiri
0
0 Eleştiri
Sırala
Filtrele:
Hepsi
mutlaka izlenilmesi gereken muhtesem bir belgesel tarzinda bir film 5/5
Sanırım bu siteye ilk kez bir film yorumu yazarken ne filmi eleştireceğim ne eksik arayacağım.İzleyin ya.İzleyin bir oh çekin bir duygulanın yer yer gülümseyin vay be diyin.Dalın uzaklara...
ya bu filmi öyle bir çekilmişki yani bir belgesel gibi ama film tadında yani hiç öyle bir anlatıcı yok. film çok hüzünlendirici ya. huzur içinde yatsın bütün gazi ve şehitlerimiz.
madem herkes süper dio neden böyle güzel bir filmin puanı bu kadar düşük acaba? bence filmi beğenmeseniz bile bu filmde yer alan kahramanlarımaz puan verilme!
hani bazı fimler vardır film bittikten sonra ne hisettiğinizi filmde neler geçtiğini anlatamazsınız boğazınızda bir şeyler düğümlenir kalır ve filmi tekrar tekrar izler bittikten sonra rejiyi tanıtan yazı akarken yüzünde buruk bir gülümseme ve dolu gözlerle perdeye bakarsınız işte son buluşma öyle bir film şunu söyleyeyim bu filmi üç defa izledim ve bir daha izlemek istiyorum çünkü ömer dedeye doyamıyorum bir türlü onun kalan iki gaziyi ziyaret ettiği yolculuğu ve son gazilerin buluşmasını buluştuklarında yaptıklarını sohbetleri birbirlerine söyledikleri şarkılarını ve üstelik bu görüntülerin onların son görüntüleri olduğunu üç gazininde öldüğünü bilmek çok üzüyor insanı ve insan aynı haftanın içinde üç defa aynı filmi izlemek için sinema salonlarına koşarcasına giderken buluveriyor kendini
filmdeki hiç bir oyuncu profosyonel oyuncu değil hepsi yüz yaşın üzerinde ve konuşmakta yürümekte zorluk çekiyorlar ama bunlara rağmen vatan sevgileri kurtuluş savaşı yıllarında ki gibi en ufak bir eksiklik yok o günleri anlatırken gözlerinin içi parlıyor yılların yorgunluğunu taşıyan ses tonları ve gözleri canlanıyor hala tembelliği ayıp sayyıyorlar hala hepimizden daha çalışkanlar ömer dede kendisine ev istemek yerine köy çocuklarına okul isteyecek kadar vefakar ve filmin bir yerinde ömer dedenin kızının ev iste ısrarlarına karşı "gitmekten utandım " dediği an beni çok üzdü fransa rusya ingiltere de ikinci dünya savaşı gazileri devletten çok yüklü bir miktarda para alır ve çok lüks evlerde yaşar ama malesef ülkemizde üç ayda 500 ytl gibi komik bir ücret veriliyor hayatımızı bağımzızlığımızı namusumuzu dinimizi borçlu olduğumuz bu gazilere ama onlar bir defa bile şikayetçi olmamışlar devletin onlara yaptığı bu ayıptan hep ellerindekiyle yetinmeyi bilip vatanları için çalışmayı bilmişler tıpkı ağrı dağında ayağında doru düzgün bir bot olmadığı için bronşit olan ve yatağa bağlı olan veysel turanın "olsun vatan evlatları sağolsun" demesi ömer köyükün dökülen köy evinde ki iki salatalık bir domatese bakıp "ey bolluk var şimdi eskiden kıtlık varken böylemiydi" demesi gibi
her şeyiyle unutulmaz bir başyapıt son buluşma özellikle ülkemizin geçirdiği bu zor dönemde hepimizin şahsi çıkarlarımız uğruna kayıtsız kaldığımız bu devirde izlenmesi gereken bir film
filmdeki hiç bir oyuncu profosyonel oyuncu değil hepsi yüz yaşın üzerinde ve konuşmakta yürümekte zorluk çekiyorlar ama bunlara rağmen vatan sevgileri kurtuluş savaşı yıllarında ki gibi en ufak bir eksiklik yok o günleri anlatırken gözlerinin içi parlıyor yılların yorgunluğunu taşıyan ses tonları ve gözleri canlanıyor hala tembelliği ayıp sayyıyorlar hala hepimizden daha çalışkanlar ömer dede kendisine ev istemek yerine köy çocuklarına okul isteyecek kadar vefakar ve filmin bir yerinde ömer dedenin kızının ev iste ısrarlarına karşı "gitmekten utandım " dediği an beni çok üzdü fransa rusya ingiltere de ikinci dünya savaşı gazileri devletten çok yüklü bir miktarda para alır ve çok lüks evlerde yaşar ama malesef ülkemizde üç ayda 500 ytl gibi komik bir ücret veriliyor hayatımızı bağımzızlığımızı namusumuzu dinimizi borçlu olduğumuz bu gazilere ama onlar bir defa bile şikayetçi olmamışlar devletin onlara yaptığı bu ayıptan hep ellerindekiyle yetinmeyi bilip vatanları için çalışmayı bilmişler tıpkı ağrı dağında ayağında doru düzgün bir bot olmadığı için bronşit olan ve yatağa bağlı olan veysel turanın "olsun vatan evlatları sağolsun" demesi ömer köyükün dökülen köy evinde ki iki salatalık bir domatese bakıp "ey bolluk var şimdi eskiden kıtlık varken böylemiydi" demesi gibi
her şeyiyle unutulmaz bir başyapıt son buluşma özellikle ülkemizin geçirdiği bu zor dönemde hepimizin şahsi çıkarlarımız uğruna kayıtsız kaldığımız bu devirde izlenmesi gereken bir film
yazıklar olsun ne tuttu ne izlendi , reklamı bile yapılmadı bi de türküz diye geçiniyoruz.
Bu filmin gösterime girme 14 kasım 2008 ve ben bu filmi daha yeni izliyorum ve böyle bir filmin varlığından yeni haberim oluyor.İnternette kısa bi araştırma yaptıkdan sonra bu film hakkında içimde sadece iki duygu hissettim.
İlki son kalan binlerce kez ellerinden ayaklarından öpülecek 3 kurtuluş savaşı gazimizin ülkesi ve biz gençlerin geleceği adına canından olmayı göze almasından her nekadar içim acısada sefalet içinde hala bizleri düşündüğü için çok büyük minnet saygı duygusu hissediyorum.Onlar olmasaydı biz belki burada olamıcaktık.Herbirine Allahtan rahmet mekanının cennet olmasını diliyorum.
Gelelim öfkemin sebebine ve aslında asıl acınacak halde olması gerekenin biz gençler olmasının gerektiğini düşünmemi sağlayan durumun sebebine.Bu film 14 kasım 2008 gösterime girerken bu filme reklam yapma fırsatı dahi bulamayan Nesli Çölgeçen bu yüce filminin gösterime gireceği tarihte Recep İvedik 2 filmi gösterime giriyordu.Ve sonuç tahmin edileceği üzere bu filme ne medya tarafından ne devlet nede halk tarafından sahip çıkılmıyor ve bizim ne dayarsan onu alıcı halkımız Recep İvedik 2 nin salonlarını dolup taşırıyor hatta 1 hafta öncesinden rezervasyonları dolduruyor ve sonuçta 4 milyon küsür gibi bi insan topluluğumuz bu filme akın ediyor sinema salonlarını tarumar ediliyordu.Şimdi burda sadece kızılması gereken belkide acı acı düşünülmesi gereken çok önemli bir noktanın varlığınada değinmeden geçemicem.Son buluşmayı izlediğimde 3 yüce gazimizin ülkeyi kurtaran o devlet hükümet başkanlarının bugün orada oturmasının sebebi olan gazilerimize gazilerimizin ülkesine verdiği değerin milyonda birini 3 gazimize vermiyor ve 3 gazimizde 3 aylık gazi maaşıyla sefalet içinde ömrünün son yıllarını geçirtiyordu.Hiç utanmadan sıkılmadan.Gerçekten çok acı verici bi durum ne yazıkki.Bir parantezde medyaya açmak gerek be gereksizliklerle dolu medya.Hiç mi Recep İvedike verilen değerin binde birini haketmiyor bu filmde sadece 5 dk.lık haberlerle geçiştiriliyordu.Tabi 3 gazimizden de büyük halk kahramanınıza recep ivedik varken ne gerek var değil mi? 3 yaşı 100ü aşmış gaziye kim değer verir ki kim izler gazilerimizi kim minnet eder değil mi? Halkda hazır zaten senin dayadığın şeyi almaya zaten mecbur değil mi?
Son olarak söliyeceğim şudur ki bu film değer verdiğiniz pek çok şeyden daha önemli bir film belki bugün bu yazımı okurken orda bilgisayar başında oturmanızın sebebidir diyorum ve geçmişine değer vermeyenlerin geleceğine sahip çıkamıyacaklarını hatırlatır bu filmi izleyin ve izlettirin diyorum.Tabi yüreğinizde hale bi minnet duygusu varsa...
İlki son kalan binlerce kez ellerinden ayaklarından öpülecek 3 kurtuluş savaşı gazimizin ülkesi ve biz gençlerin geleceği adına canından olmayı göze almasından her nekadar içim acısada sefalet içinde hala bizleri düşündüğü için çok büyük minnet saygı duygusu hissediyorum.Onlar olmasaydı biz belki burada olamıcaktık.Herbirine Allahtan rahmet mekanının cennet olmasını diliyorum.
Gelelim öfkemin sebebine ve aslında asıl acınacak halde olması gerekenin biz gençler olmasının gerektiğini düşünmemi sağlayan durumun sebebine.Bu film 14 kasım 2008 gösterime girerken bu filme reklam yapma fırsatı dahi bulamayan Nesli Çölgeçen bu yüce filminin gösterime gireceği tarihte Recep İvedik 2 filmi gösterime giriyordu.Ve sonuç tahmin edileceği üzere bu filme ne medya tarafından ne devlet nede halk tarafından sahip çıkılmıyor ve bizim ne dayarsan onu alıcı halkımız Recep İvedik 2 nin salonlarını dolup taşırıyor hatta 1 hafta öncesinden rezervasyonları dolduruyor ve sonuçta 4 milyon küsür gibi bi insan topluluğumuz bu filme akın ediyor sinema salonlarını tarumar ediliyordu.Şimdi burda sadece kızılması gereken belkide acı acı düşünülmesi gereken çok önemli bir noktanın varlığınada değinmeden geçemicem.Son buluşmayı izlediğimde 3 yüce gazimizin ülkeyi kurtaran o devlet hükümet başkanlarının bugün orada oturmasının sebebi olan gazilerimize gazilerimizin ülkesine verdiği değerin milyonda birini 3 gazimize vermiyor ve 3 gazimizde 3 aylık gazi maaşıyla sefalet içinde ömrünün son yıllarını geçirtiyordu.Hiç utanmadan sıkılmadan.Gerçekten çok acı verici bi durum ne yazıkki.Bir parantezde medyaya açmak gerek be gereksizliklerle dolu medya.Hiç mi Recep İvedike verilen değerin binde birini haketmiyor bu filmde sadece 5 dk.lık haberlerle geçiştiriliyordu.Tabi 3 gazimizden de büyük halk kahramanınıza recep ivedik varken ne gerek var değil mi? 3 yaşı 100ü aşmış gaziye kim değer verir ki kim izler gazilerimizi kim minnet eder değil mi? Halkda hazır zaten senin dayadığın şeyi almaya zaten mecbur değil mi?
Son olarak söliyeceğim şudur ki bu film değer verdiğiniz pek çok şeyden daha önemli bir film belki bugün bu yazımı okurken orda bilgisayar başında oturmanızın sebebidir diyorum ve geçmişine değer vermeyenlerin geleceğine sahip çıkamıyacaklarını hatırlatır bu filmi izleyin ve izlettirin diyorum.Tabi yüreğinizde hale bi minnet duygusu varsa...
çok güzel bir filme gidiyor.O günlere dair bir film.herkesin gidip görmesini tavsiye ederim
Mustafa filminden sonra çıkması mükemmel bir zamanlama oldu,iyi ki parayı zamanında bulamamışlar diyeceğim neredeyse.Gazilerimiz öldü ama çektikleri sıkıntılar,o gözyaşları hergün onlara dua edip teşekkür etmemizi sağlayacak.Mekanları cennet olsun hepsinin.10/10
bütün okullarda da izletilmeli bence. bir iki yerde milliyetçilik yaptığı gibi hakikaten yazanların zekaları konusunda şüphe uyandıran yorumlar okudum gazetelerde. Bu film hem iyi, çok iyi bir belgesel. Kurmaca değil, çok etkileyici bir yapım. Çokaz ilgi gördüğünü görmek de üzücü. Bu insanların öyküsü keşke bu kadar çabucak kalkmasaydı sinemalardan. Kurmaca, sallama öyküler yerine hakikaten bizim öykümüzü anlatan, çok güzel bir belgesel. MUhakkak herkes izlemeli.
çok güzel bir film özellikle genç bir birey olarak genç arkadaşlarıma özellikle tavsiye ederim son günlerde iyice yozlaştırılmaya çalıştığımız bu zamanda bu vatanın nsl kurtarıldığını çok iyi irdelemiş.Gençliğimize çok önemli msjlar var filmde arkadaşlarla göz yaşları içinde izledik filmi mutlaka gidin.Teşekkürler Nesli ÇÖLGEÇEN...
Eger bizler şu anda konforlu sinema salonlarında, yada evimizde keyifle bu filmleri izleyebiliyorsak.işte bu 3 güzel insan ve arkadaşları sayesinde..bırakın bu filmde teknik olmasın ,senaryo olmasın ne olur. özünde 3 güzel insanı tanıyorsunuz bu her şeye değer.Bu filmi gerçekleştirenlerin emeğine,yüreğine sağlık.
İzlerken ağlamaktan helak olduğum belgesel film..Onlara çok şey borçluyuz..Bazı sahneler yıllar geçse de aklımdan çıkmayacak..Onların ve Gazi Mustafa Kemal Paşa başta olmak üzere bu vatan için savaşmış insanlarımızın ruhları şad olsun..
belgesel olarak çok yalın,ama yinede güzel,hele en son bitiş sahnesinden film bitti ama salondan kimse çıkamadı çünkü "o sahne" sonunda kimse hele o "son söz"den sonra kimse göz yaşlarını tutamadı,çok yalın sade bir belgesel ama duygularınızı en üst seviyede yaşayacağınız final,keşke "mustafa" gibi Atatürküme olmadık yakıştırmalar yapan saçma sapan bir belgesele karşı keşke "son buluşma" daha güçlü içerikle hazırlansaymış,keşke "mustafa" filmi yerine "son buluşma" full salonlarda gösterilseydi.
Belgesel de bir anlatıcı olmamasına rağmen çok şey anlatan ve duygu yoğunlu yaşatan bir yapım. Kıçımızın üzerine oturup şu cümleleri yazabiliyorsak onlara çok şey borçluyuz yattıkları yer nur olsun.
- En son Beyazperde eleştirileri
- En İyi Filmler
- Basın Puanlarına Göre En İyi Filmler