Emret Komutanım: Şah Mat - Beyazperde.com eleştirisi : Ancak Emir Üzerine İzlenir...

Son dönemde Türk sinemasında oldukça fazla ürün görmeye başladık. Bundan yaklaşık on sene evvel sinemalarda yer bulan Türk filmlerinin bir elin parmağını geçmediğini hatırlarsak bugün geldiğimiz nokta önemli elbette. Bu, olumlu bir gelişme olarak değerlendirilse de, nitelik açısından aynı şeyleri söylemek bir o kadar güç.

Türk sinemasında baş gösteren bu üretim cesareti, oldukça enteresan denemelerle karşılaşmamıza yol açıyor. Emret Komutanım: Şah Mat filmi de bunlardan biri. Televizyon dizisi olarak popülerlik kazandığından dolayı (öyle varsaymaktayız), diziyi sinemaya aktaran yaratıcıları, üzerinde uzlaşılmış başarılarını kalıcı bir ürünle taçlandırmak istemiş olmalılar.

Ne var ki, karşılaştığımız ürün bu çabaya çok da gerek olmadığını gösteriyor. Dizinin çekirdek kadrosu, sinema filminde popüler birkaç oyuncu ve bir grup deliyi canlandıran, birkaçına daha evvelden aşina olduğumuz oyuncularla genişletilmiş. Filmde karşılaştığımız şeyler, tıpkı bu oyuncu tercihleri gibi, hiç de şaşırtıcı değil. Film, izleyiciyi klasik yöntemlerle güldürmeye çalışırken, inceden inceye olsa da oldukça sırıtan bir mesaj verme çabasına da girişiyor. Klişe bir mesaj kaygısı, olgunlaşamamış bir aksiyon, komik olamayan bir komedi anlayışı filmin genel bir özeti.

Göze çarpan bir diğer nokta da, oyuncuların filmin komik olma iddiasını yerine getirebilmek için epey çaba sarfetmeleri. Bu kişisel oyunculuk hamleleri de, filmi bir yere götürme çabasına fazla bir şey katmıyor. Hikayenin heyecanlı olması gereken noktasında o heyecanı yaşayamıyoruz. Film boyunca iki karşıt karakter arasında yaratılmış olan sıradan düşmanlık, finaldeki karşılaşmada da son derece sıradan bir şekilde işleniyor. Finalde, doğal olarak bir nevi koz paylaşma durumu yaratılmaya çalışılmış. Ama ortada bir koz yok ki paylaşılsın!

Güldürmek istediği noktalarda çabası maalesef yetersiz kalan film için sarf edebileceğimiz tek olumlu nokta, askerliği sıcak ve sempatik bir süreç olarak yansıtmaya çalışması diyebiliriz. Bunun için bu filmi yapmaya ne kadar gerek vardı? Dizi, zaten bu anlamda gereken görevi yerine getirmiyor muydu? Elbette getiriyordu! Ya da getirdiğini varsayıyoruz. Bu noktaya dek sınırlarını genişlettiğine göre, dizi elbette arzu ettiği sayıda seyirciye ulaşıyordur.

Asmalı Konak, dramatik gücüyle rating toplamış ve beyaz perdeye taşınmıştı. Kurtlar Vadisi, aksiyon ve entrikalarla dolu hikayesiyle uzun süre gündem yaratıp sinema filmine dönüştürüldü. Emret Komutanım da, komedi dalında öne çıktığını iddia eden bir dizi olarak elini çabuk tuttu. Diğerlerinden geri kalmadı, böylece bir sinema filmimiz daha oldu. Ne diyelim, vatan sağolsun!

Sahi, size de Mehmet Ali Erbil'in filmlerde ardı ardına canlandırdığı karakterler hep birbirinin tekrarı gibi gelmiyor mu? Hangi oyunculuk performansıyla bir filmi en azından amorti edebilecek isim haline geldi kendisi acaba?