Selvi Boylum Al Yazmalım - Beyazperde.com eleştirisi : Selvi Boylum Al Yazmalım

Bir ara televizyonda hemen her hafta oynardı Selvi Boylum Al Yazmalım. Eski Türk filmlerine karşı peşin hükümlü olmayan herkes izlemiştir herhalde. Peki izleyip de ağlamayan var mıdır? Türk sinema izleyicisini bu denli etkilemiş kaç film yapıldı ki? Açıkça söyleyeyim, Selvi Boylum Al Yazmalım'ı, hele hele finalini, sarsıla sarsıla ağlamadan izleyebilmem mümkün değil benim. Hal böyle olunca, kişisel ve duygusal bir yazı yazmaktan kendimi alıkoymam da çok zor.

Birkaç yıl önce, İstanbul Film Festivali'nde gösterildiğinde, ilk kez perdede izlemiştim filmi. Şimdi yenilenmiş kopyasıyla tekrar sinemalarda. Yine gidip yine izleyeceğim, yine ağlayacağım. Ama asıl önemlisi, bu filmi hiç görmemiş olanların da layığıyla izleme şansına kavuşması. Çünkü dünya sinemasında bile bu kadar dokunaklı ve bu kadar içten bir aşk filmi bulmak zordur.

Benim için, 1963 tarihli Fransız filmi Cherbourg Şemsiyeleri ile birlikte çok özel bir yere sahiptir Selvi Boylum Al Yazmalım. Her iki film de aşk, fedakarlık ve yerine koyma temaları üzerinedir. Guy, aşık olduğu ama kaybettiği Geneviéve ile kurmayı hayal ettiği benzin istasyonunu, üstünde çok emeği olan ve iyi niyetle değer verdiği Madeleine ile beraber işletir sonunda. İlyas ise al yazmalısının yerine kamyonunu koyar. İlk kez tanışmalarına vesile olan, evlenmek üzere kaçtıklarında içinde barındıkları kamyonu. Kentli kocası zaaflarına yenik düşünce evi terk eden Asya ise, kendisine ve çocuğuna yıllarca emek veren, onları hiç yüzüstü bırakmayan Cemşit'i seçer. Oğlu Samet de baba olarak Cemşit'i bilmiştir. Ve çocuk sahibi olmak, bireysel tutkuların üzerinde bir sorumluluktur.

Selvi Boylum Al Yazmalım, sinema dili yer yer zayıf, hatta ilkel bir film olarak görülebilir. Ama duygusu, bütün zaaflarını görmezden gelmek için yeterlidir. Kusursuz çekilmiş ama ruhsuz bir film, zaman içinde unutulup gitmeye mahkumdur. İnsanlar sadece kendilerinde iz bırakan filmleri hatırlar. Atıf Yılmaz da Cengiz Aytmatov'un öyküsünden öyle özel bir film çıkarmıştır işte.

Aytmatov'un aşk ve aile söz konusu olduğunda da emeğin kutsallığına vurgu yapan öyküsü, 1963 yılında Lenin Ödülü'nü kazanmıştır. Bu aşk hikayesi, nice güçlü politik metinden daha etkilidir. Çünkü bir insan hikayesi anlatır ve bunu propaganda için kullanmaz.

Yenilenmiş kopyasıyla Çetin Tunca'nın başarılı görüntü yönetiminin de hakkını verdiğini tahmin ettiğim Selvi Boylum Al Yazmalım; filmi bir gömlek daha yukarı taşıyan Cahit Berkay'ın eşsiz müzikleriyle de kollektif hafızamızda yer etmiştir. Başarılı oyuncu kadrosu içindeyse özellikle Ahmet Mekin'in adını anmak gerekir.

Ve son olarak da bu filmi izlemek, izletmek gerekir. Türk sinemasının en iyilerinden biridir Selvi Boylum Al Yazmalım. "Sevgi, emektir." Ve bunu başka hiçbir film bu kadar güzel anlatamamıştır.