Vay Arkadaş - Beyazperde.com eleştirisi : Vay Arkadaş: Manik, Tik, Dildo

Altın Koza, Altın Portakal'ın yanına bir de basın gösterimlerini ekleyince görüyoruz ki, 2 ayda 30'a yakın yerli yapım izlemişiz. Gördüğümüz şu; yeni yönetmenlerde yoğun bir 'minimal' heves var. Festival ön jürileri tarafından da desteklenen bu yeni eğilimi hayretler içinde izliyoruz. Çoğu 'İlk' olan filmlerdeki bu fotoğraf hali biraz zorlama geliyor bana. Sinemanın her halini severiz ama bunları, Antalya'da olduğu gibi, 14 filmlik bir paket halinde alınca bünyede ödem oluştuğu da bir gerçek.

Kültür bakanlığı destek fonlarıyla yapılan bu tür 'festival Filmleri'nin seyircisi yok. Eylül başından beri gösterime giren 15 yapımın toplam hâsılatı, Eyvah Eyvah'ın ilk 3 gün hâsılatının yarısı bile değil. Ama bu filmlerin yapılmasını sağlayan da, her daim aşağılanan popüler filmler. Çünkü seyirciyi çeken, bilet sattıran işler bunlar ve bu biletlerden elde edilen gelirin %10'luk bir kısmı sinema destek fonuna aktarılıyor. Yani ticari sinema yoksa sanat sineması da yok! Ekosistemin devamlılığı için ticari sinemayı da önemsemek, gerektiğinde yüceltmek gerek. Şimdi yapacağımız gibi.

Vay Arkadaş, tam bir ticari sinema örneği ama önemsiz bir film değil. Aksine, keyifli senaryosu ve neşeli oyunculukları yüzünden epey iyileştirici bir etkiye sahip. Ayrıca Yeşilçam geleneğini reddetmeden, onun kodlamalarıyla üretilmiş bir iş ki, bu da alıştığımız, sevdiğimiz bir şey.

Konu basit; 3 kaybedenin hikâyesi bu. Manik, psikopatın önde gideni, saati sorsanız isyan ediyor. Tik, çocukken dayak yemekten sebepli, epey tik sahibi ve bu yüzden büyük komedi yaratan bir arkadaş... Dildo ise T800 modelinin seks yapmak için üretilmiş olanı, sırf libido! Biri gerçek, ikisi manevi, bu 3 hayırsız evlat hastaneye düşen 'efendi' babalarının ameliyatı için ihtiyacı olan parayı bulmak adına, tövbeli oldukları araba çalma işine son bir kez bulaşırlar. Çaldıkları arabalarının birinin bagajında kokain dolu bir çanta, diğerinde ise bir ceset, ikisinin bir arada olduğu yerde ise büyük bela var!

Kadro sağlam; Ali Atay, Fırat Tanış, Mete Horozoğlu, ve Demet Evgar'a, Mustafa Üstündağ, Rasim Öztekin, Erdal Tosun gibi usta oyuncular eşlik ediyor. Senaryonun duygusallığı biraz çalakalem ama oyuncu performansları yüzünden komedisi yerinde. Multitap'ın film için yaptığı müzik çalışması ve şarkılar tek kelimeyle harika. Bitiş jeneriğinin "Vay arkadaş vayy vay!" diyen nidaları o gün dilime dolandı diyebilirim.

'Sinemada artık yeni bir şey yok' derler ya, benzetmeden olmaz; Vay Arkadaş, biraz Herşey Çok Güzel Olacak gibi olmuş. Hikâyenin benzerliğinden, biraz da karakterler yüzünden belki. Yine kaybedenler takımı, yine belalı uyuşturucu ve peşindeki karanlık adamlar. Rasim Öztekin'in canlandırdığı 'baba' karakteri, Selim Naşit'in oynadığı ve daha iyi oynanamayacak olanının aynısı. Fırat Tanış'ın can verdiği 'Tik' de, Mazhar Alanson'un oynadığı 'Nuri' karakterine epey selam çakıyor.

Her şeyin çok hızlı paketlendiği finaller sinemamızın karakteristik kusuru. Gayet güzel akıp giden Vay Arkadaş'ta da durum değişmiyor. Sıkı bir giriş ve iyi akan gelişme kısmından sonra 'kapattık gidiyoruz' dercesine bir bitiş. Yine de, yaşamın ve şehrin stresine 1,5 saatlik bir mola vermek için gerçekten iyi bir fırsat, Vay Arkadaş. Kült potansiyeli yok ama gülme garantisi olan sıcak bir film. Temposu düşmüyor ve yaptığı bel altı mizahın bile seviyesi var. Bu hafta yolu sinemaya düşen herkese öneririm.

Not: Vay Arkadaş'ı basın gösteriminde izledik. Son günlerde gelişen tavrın aksine, sinema yazarlarını basın bülteni göndermenin ve bunları yayınlatmanın dışında önemseyen ve filmini herkesten önce onların takdirine sunan Barakuda Film ve BKZ iletişime teşekkürler.

Twitter: murattolga