Uçaklar 3D - Beyazperde.com eleştirisi : Gözü yükseklerde bir uçak...

Yıllar önce konuşan, gülen, ağlayan arabalar görmek, onlarla bir maceraya atılmak hayli enteresan bir deneyim olmuştu. Çocuklukta oynanan, isim takılan, hatta en sevileni kırmızı ve mavi olan o arabalar, karşımıza geçmiş yarışa girişiyorlar ve bize yeni bir dünyanın kapılarını açıyorlardı.

Disney, Arabalar (Cars) serisinin ardından Uçaklar’a el atıyor ama Uçaklar ile daha yukarılara uçacağına, serinin en zayıf halkasını oluşturuyor. Zira Uçaklar 3D (Planes), ne Arabalar kadar aksiyon veriyor, ne de yetişkin izleyiciyi Arabalar kadar etkileyebiliyor.  Uçaklar 3 boyutlu çekilip, teknolojinin etrafında da uçsa, vizyona 3D olarak girse de, sanki geçmişten kopup gelmiş gibi. Ama bu geliş, düşündüğünüz gibi maziyi yanında getirmiyor.

Basit sıradan bir tarım uçağı olan Dusty, her gün tarlaların üzerinde uçmaktan bıkıp usanmış, gözü yükseklerde olan bir uçak. Gösteri uçaklarının boy gösterdiği Dünya Yarışı’na girmek üzere ön elemeye katılan Dusty, herkesin onunla dalga geçmesinin ardından elemeden 6. olarak ayrılıyor. Tam her şey bitti derken, bulutlar dağılıyor, güneş yüzünü gösteriyor ve Dusty’nin yarışmaya katılma şansı doğuyor. Ama her şey bu kadarla bitmiyor tabii. Kahraman uçağımız Dusty’nin aşması gereken iki engeli var. İlki tasarımının böyle uzun bir uçuş için uygun olmaması, diğeri ise bir uçaktan beklenmeyecek bir fobi olan, yükseklik korkusu. Evet,  Dusty yükseklik korkusu olan bir uçak, ama bu onu yıldırmayacak.

Dusty, ona bu zorlu yolda yardım etmek üzere emekli bir savaş uçağı olan Skipper’ın kapısını çalıyor. Skipper ilk başta Dusty’ye karşı soğuk davransa da, bir süre onun denemelerini izledikten sonra Dusty’yi çalıştırmayı kabul ediyor ve macera başlıyor. Filmin başında bir büyük gözüyle baktığınız Skipper’ı, film ilerledikçe ordunun eski bir mensubu olarak görüyor ve finale doğru da mesajı alıyorsunuz.

Uçaklar kısa süresiyle sıkılmadan izlenen bir animasyon olsa da Arabalar’ın ardından pek yeni bir şey vaat etmiyor. Bir iki can alıcı esprisinin yanında, skypad (ipad) kullanan ve flewtube (youtube) üzerinden video izleyen uçaklar görmek hoşunuza gitmiyor değil. Ancak bu kadarı yeterli mi derseniz, hayır derim.  Öte yandan ilk kez bir animasyon seslendirmesinde görev aldığını öğrendiğimiz Mustafa Sandal, Dusty’ye sesiyle sempatiklik katsa da filmin çıtasını göklere yükseltmeye maalesef yetmiyor.

İyi ve kötünün rekabetini, savaşını anlatan çoğu hikâyede olduğu gibi yine iyinin kazanacağını bilerek izlediğimiz Uçaklar, eğer yanımızda ara sıra bize bakıp gülümseyen bir ufaklık varsa, arada onu da izlemek şartıyla keyifli olabilir. Haftanın tek animasyon alternatifi.

Twitter/@simulationone